کیست گانگلیونی [1]

​کیست گانگلیونی یک تورم پر از مایع است که معمولا نزدیک به یک مفصل و یا تاندون رشد می‌کند. این کیست می‌تواند از اندازه یک نخود تا به اندازه یک توپ گلف باشد. کیست‌های گانگلیونی شبیه به یک توده نرم زیر پوست هستند. آن‌ها از یک مایع ضخیم ژله‌ای شکل به نام مایع سینویال تشکیل شده‌اند که مفاصل و تاندون‌ها را احاطه کرده و حرکتشان را تسهیل می کند. ​گانگلیون ها می توانند در کنار هر مفصلی ایجاد شوند، اما شایعترین آن ها مفصل مچ (مخصوصا پشت دست)، دست و انگشتان هستند. ​

گانگلیون ها بی‌ضرر هستند، اما گاهی اوقات دردناک می شوند. اگر آن‌ها باعث درد و ناراحتی نشوند، می‌توانند به حال خود رها شده تا بدون درمان بهبود یابند، اگرچه این می‌تواند سال‌ها طول بکشد. ​مشخص نیست که چرا گانگلیون‌ها شکل می‌گیرند. به نظر می‌رسد که آن‌ها زمانی رخ می‌دهند که مایع سینوویالی که مفصل یا تاندون را احاطه می‌کند، نشت کند و درون یک کیسه جمع شود. ​

گزینه‌های درمان 

​درمان معمولا تنها در صورتی توصیه می‌شود که درد ایجاد کند و یا بر دامنه حرکتی مفصل تاثیر بگذارد. ​

دو روش اصلی درمان کیست گانگلیون عبارتند از: 

​تخلیه مایع کیست با سوزن و سرنگ-اصطلاح پزشکی آن آسیپیریشن است. 

بیرون آوردن کیست به روش جراحی 

​آسیپریشن 

​آسپیریشن معمولا در بخش سرپایی بیمارستان و یا توسط پزشک انجام می‌شود. دکتر شما با سوزن و سرنگ تا جایی که ممکن است محتویات گانگلیون را خالی خواهد کرد. ​

گاهی اوقات برای جلوگیری از عود گانگلیون به این ناحیه داروهای استروئیدی تزریق می‌شود، اگر چه که هیچ مدرک محکمی وجود ندارد که این داروها خطر عود را کاهش می دهند.

بعد از عمل، یک پانسمان بر روی سوراخ کوچک پوست شما قرار داده می‌شود و می‌تواند حدود شش ساعت بعد از عمل برداشته شود. آسپیریشن[2] یک روش ساده و بدون درد است، و شما می‌توانید بیمارستان یا بخش جراحی را بلافاصله بعد از آن ترک کنید. این روش اغلب اولین روش درمانی است که برای کیست گانگلیونی به کار می‌رود و نسبت به جراحی کمتر تهاجمی است. ​

با این حال، حدود نیمی از تمام کیست‌های گانگلیونی که با استفاده از آسپیریشن درمان می شوند، دوباره در همان محل ظاهر می شوند. اگر کیستی عود کرد، جراحی ممکن است، ضروری باشد. ​

جراحی 

دو روش جراحی برای خارج کردن کیست گانگلیونی وجود دارد: 

جراحی باز- که در آن جراح یک برش متوسط، معمولا حدود ۵ سانتی متر در محل مفصل یا تاندون مبتلا ایجاد می‌کند. ​

جراحی آرتروسکوپیک- یک نوع جراحی است که در آن برش‌های کوچک‌تر ایجاد می‌شود و یک دوربین کوچک به نام آرتروسکوپ توسط جراح برای نگاه کردن به داخل مفصل به کار می‌رود. سپس با استفاده از دستگاه آرتروسکوپ به عنوان راهنما، ابزار مورد نیاز جهت خارج کردن کیست از محل برش جراحی وارد می شوند.

بعد از عمل 

جراح زخم را بخیه کرده و آن را بانداژ می کند. این کار به تمیز نگه داشتن منطقه و کاهش خطر عفونت و نیز ایمن نگه داشتن آن از هر گونه ضربه اتفاقی کمک می‌کند. زخم معمولا دردناک نیست، اما اگر بعد از عمل احساس ناراحتی کردید، مسکن برایتان تجویز خواهد شد. ​

اگر کیست از مچ یا دست شما خارج شود، ممکن است لازم باشد که در چند روز اول بعد از آن دستتان با بانداژ اسلینگ آویزان بماند. این کار به ایمن نگه داشتن بازوی شما از هر گونه ضربه اتفاقی کمک می‌کند و ممکن است به کاهش تورم و ناراحتی کمک کند. انگشتانتان را به طور منظم حرکت دهید تا به انعطاف مفاصل کمک کنید. ​جراحی برداشتن کیست گانگلیونی یک اسکار(جای زخم) برجای می گذارد که گاهی اوقات ضخیم و قرمز می‌شود. برای برخی افراد، پوست اطراف زخم بعد از عمل بی‌حس می‌ماند. ​

معمولا پس از عمل جراحی، کبودی در ناحیه را تجربه می‌کنید، اما این حالت معمولا به سرعت محو می شود. همچنین احتمال کمی از خشکی موقت، تورم و یا درد پس از آن وجود دارد. این ممکن است ناشی از یک عفونت جزئی باشد که می‌تواند با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها درمان شود. درد و یا خشکی طول کشیده ممکن است نیاز به فیزیوتراپی داشته باشد. ​

میزان مرخصی برای کار شما بعد از عمل جراحی بستگی به مکان عمل و همچنین شغل شما دارد. اگر شغل شما شامل کار فیزیکی[3] است، ممکن است نیاز به مرخصی باشد. معمولا وقتی احساس بهبودی کردید، می‌توانید دوباره شروع به رانندگی کنید. ​

عوارض 

​​​​​​برداشتن کیست گانگلیونی یک عمل کوچک است، بنابراین عوارض آن نادر و به ندرت خطرناک هستند. با این حال، تعداد کمی از افراد خشکی و درد دائمی را بعد از عمل جراحی تجربه می‌کنند. ​اگر عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام شود، خطر بسیار کمی برای عوارض قلب و ریه شما وجود دارد. ارزیابی قبل از عمل جراحی برای اطمینان از این است که خطرات تا حد امکان پایین باشند. ​

همیشه احتمال عود کیست گانگلیونی بعد از درمان وجود دارد. هنگامی که کیست گانگلیونی بر روی مناطق خاصی از مچ قرار داشته باشد این احتمال افزایش می یابد. 

[1] Ganglion cyst

[2] Aspiration

[3] Manual