زکریا چکاپ

کولیت ­­اولسراتیو[1]

کولیت­ اولسراتیو بیماری طولانی ­مدتی است که در آن روده بزرگ (کولون)[2] و راست روده (رکتوم)[3] ملتهب می­شوند. مدفوع در روده بزرگ (کولون) و انتهای روده (رکتوم) جمع می­شود. زخم­های کوچک می­توانند در لایه پوشاننده کولون ایجاد شده، خونریزی کرده و چرک[4] تولید کنند.

علائم کولیت ­اولسراتیو

علائم اصلی کولیت اولسراتیو عبارتند از:

اسهال مکرر که ممکن است با خون، مخاط یا چرک همراه باشد.

درد شکم

احتیاج مداوم به دفع مدفوع

همچنین ممکن است دچار کوفتگی (خستگی مفرط)، کاهش اشتها و کاهش وزن شوید.

شدت نشانه­ ها بسته به میزان و شدت التهاب راست ­روده و روده بزرگ متفاوت است. برای برخی از افراد بیماری تأثیر قابل­ توجهی بر زندگی روزمره دارد.

علائم عود[5]

برخی از افراد ممکن است هفته ­ها یا ماه ­ها علائم بسیار خفیف داشته یا اصلاً علائمی نداشته باشند (که دوره بهبودی[6] نامیده می­شود) و پس از آن دوره­ هایی وجود داشته باشد که نشانه ­ها بسیار مشکل ­آفرین باشند (که دوره عود یا تشدید نام دارد).

در طی عود، برخی از افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو همچنین نشانه­ هایی در سایر قسمت­های بدن خود مشاهده می­کنند. به عنوان مثال، برخی از افراد دچار موارد زیر می­شوند:

درد و تورم مفاصل (آرتریت)

زخم­ های دهانی

نواحی دردناک، سرخ و متورم پوست

سوزش و قرمزی چشم­ ها

در موارد شدیدتر که به صورت نیاز به شش بار دفع مدفوع یا بیشتر در روز مشخص می­شود، نشانه­ های بیشتر دیگری نیز ممکن است وجود داشته باشد که عبارتند از:

تنگی ­نفس

تپش­ قلب تند یا نامنظم

درجه حرارت بالا (تب)

خون موجود در مدفوع آشکارتر می­شود.

در بیشتر افراد، هیچ عامل خاصی برای عود مشخص نمی­شود اگرچه گاهی ­اوقات عفونت­ روده می­تواند دلیل عود باشد. همچنین مشخص شده که استرس یک عامل بالقوه است.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر دارای  علائم کولیت ­اولسراتیو هستید و بیماری شما تشخیص داده نشده است، باید هرچه سریع­تر به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک می­تواند برای تشخیص علت علائم، آزمایش نمونه مدفوع[7] درخواست نماید. در صورت لزوم، پزشک می­تواند شما را برای انجام آزمایش­های بیشتر به بیمارستان ارجاع دهد.

اگر مبتلا به بیماری کولیت ­اولسراتیو هستید و فکر می­کنید که ممکن است دچار عود شدید شده ­باشید، برای دریافت مشاوره با پزشک خود یا تیم مراقبت تماس بگیرید. ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شوید.

علل کولیت ­اولسراتیو 

تصور بر این است که کولیت ­اولسراتیو یک بیماری خودایمنی[8] است. این بدین معناست که سیستم ایمنی – دفاع بدن در برابر عفونت- به اشتباه به بافت­های سالم حمله می­کند. مشهورترین نظریه این است که سیستم ­ایمنی باکتری­ های بی­ خطر داخل روده­ بزرگ را به اشتباه به عنوان تهدید می­شناسد و به بافت­های آن حمله کرده، باعث التهاب روده­ بزرگ می­شود. در واقع علت عملکرد اینگونه­ ی سیستم ­ایمنی نامشخص است. بسیاری از کارشناسان فکر می­کنند این امر به دلیل ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی رخ ­می­ دهد.

کولیت ­اوسراتیو در چه کسانی دیده می شود؟

این بیماری در هر سنی ایجاد  می­گردد، اما اغلب در افراد 15 تا 25 ساله تشخیص داده می­شود. به نظر می­رسد زنان و مردان هر دو، به طور مساوی دچار این بیماری می­شوند.

درمان کولیت ­اولسراتیو

درمان کولیت ­اولسراتیو با هدف کاهش علائم در طی عود و پیشگیری از بازگشت  نشانه­ ها (که حفظ بهبودی نامیده می­شود) انجام می­شود. در بیشتر افراد این هدف با مصرف داروهایی مانند موارد زیر محقق می­شود:

آمینوسالیسیلات­ها[9] (ASAs)

کورتیکواستروئیدها 

داروهای سرکوب­ کننده سیستم ­ایمنی[10] و برخی داروهای دیگر

معمولاً عود خفیف تا متوسط در خانه قابل درمان است. با این حال، لازم است عودهای شدیدتر در بیمارستان درمان شود تا خطر عوارض جدی مانند اتساع[11] و بزرگ­ شدن[12] روده ­بزرگ یا ایجاد زخم­های بزرگ، کاهش یابد. هر دو این­ها می­توانند خطر ایجاد سوراخ در روده را افزایش دهند.

اگر داروها در کنترل  علائم شما مؤثر نباشند، یا کیفیت زندگی­تان به طور قابل ­توجهی تحت تأثیر بیماری قرار گیرد، ممکن است راه چاره، برداشتن روده ­بزرگ با عمل جراحی باشد. 

علل کولیت­ اولسراتیو

علت دقیق کولیت ­اولسراتیو نامشخص است، اگرچه تصور بر این است که این بیماری در نتیجه­ وجود مشکل در سیستم ­ایمنی به وجود می­ آید.  

بیماری خودایمنی

سیستم­ ایمنی، دفاع بدن در مقابل عفونت است. بسیاری از کارشناسان معتقدند کولیت­ اولسراتیو یک بیمای خودایمنی است (که در آن سیستم ایمنی به اشتباه به بافت­های سالم حمله می­کند).

سیستم ­ایمنی به طور طبیعی با آزادسازی گلبول­های سفید به خون، برای از بین بدن علت عفونت، با عفونت­ها مبارزه ­می­ کند. این امر موجب التهاب (تورم و قرمزی) بافت بدن در ناحیه­ ی آلوده می­شود. نظریه اصلی در کولیت ­اولسراتیو، این است که سیستم­ ایمنی باکتری­های مفید روده ­بزرگ را که به هضم غذا کمک می­کنند، به اشتباه به عنوان عفونت مضر شناسایی می­کند و این امر منجر به ملتهب­ شدن روده­ بزرگ و  راست ­روده می­شود.

ژنتیک

همچنین به نظر می­رسد ژن­های موروثی عاملی در ایجاد کولیت­ اولسراتیو باشند. مطالعات نشان داده­ اند که بیش از یک نفر از هر چهار نفر مبتلا به کولیت ­اولسراتیو، دارای سابقه خانوادگی[13] در این بیماری می ­باشند. 

عوامل ­محیطی

به نظر می­رسد محل و نحوه­ زندگی بر احتمال ایجاد کولیت ­اولسراتیو مؤثرند، که این امر نشان می­دهد عوامل ­محیطی نیز مهم هستند. به عنوان مثال این بیماری در مناطق شهری قسمت­های شمالیِ اروپای غربی و آمریکا شایع­تر است.

عوامل ­محیطی مختلفی که می­توانند با کولیت ­اولسراتیو مرتبط باشند، از جمله آلودگی هوا، دارو و رژیم ­غذایی خاص، مطالعه شده­ اند. به نظر می­رسد در کشورهایی که از نظر بهداشت بهتر عمل می­کنند میزان جمعیت مبتلا به کولیت ­اولسراتیو بیشتر است، اگرچه هیچ عاملی تاکنون برای این امر شناسایی نشده است. این موضوع نشان­ می­دهد که کاهش قرار گرفتن در معرض باکتری­ها، می­تواند یک عامل مهم باشد.

تشخیص کولیت ­اولسراتیو

برای تشخیص کولیت ­اولسراتیو، پزشک ابتدا درباره  علائم، سلامت عمومی و سابقه پزشکی شما سؤال می­کند. همچنین شما را از نظر علائمی مانند رنگ­ پریدگی (ناشی از کم­ خونی[14]) و حساسیت به لمس (تندرنس[15]) در شکم (ناشی از التهاب) بررسی می­کند. ممکن است نمونه مدفوع، از نظر علائم عفونت بررسی شود، زیرا گاهی­ اوقات عفونت شکم و روده، می­تواند نشانه­­ هایی مشابه با کولیت ­اولسراتیو داشه باشد. همچنین ممکن است، آزمایش­های خون برای بررسی کم­ خونی و بررسی وجود عفونت در قسمت­های دیگر بدن انجام شود.

آزمایش­ های بیشتر

اگر پزشک شما احتمال دهد که شما به بیماری­های التهابی روده مبتلا هستید (اصطلاحی که برای توصیف دو نوع بیماری استفاده می­شود: کولیت اولسراتیو و بیماری کرون[16])، ممکن است شما را برای انجام آزمایش­ های بیشتر به بیمارستان ارجاع دهد. این آزمایش­ها شامل تصویربرداری با اشعه­ ایکس یا سی­تی ­اسکن برای رد کردن[17] عوارض جدی و معاینه دقیق روده ­بزرگ و راست ­روده می­باشد. دو نوع معاینه­ ای که ممکن است برای شما انجام شوند در ادامه توضیح داده می­شود.

سیگموئیدوسکوپی[18]

تشخیص کولیت­ اولسراتیو با بررسی سطح و میزان التهاب روده قابل تأیید است. این کار در ابتدا با استفاده از سیگموئیدوسکوپ انجام می­شود. سیگموئیدوسکوپ یک لوله باریک و انعطاف ­پذیر است که دارای یک دوربین است که برای بررسی راست روده وارد مقعد[19] می­شود.

کولونوسکوپی[20]

در کولونوسکوپی از یک لوله انعطاف­ پذیر دارای دوربین، به نام کولونوسکوپ استفاده می­شود که امکان معاینه کل روده ­بزرگ را فراهم می­کند. نمونه­ برداری نیز می­تواند انجام ­شود.

درمان کولیت ­اولسراتیو

درمان کولیت ­اولسراتیو به میزان شدت بیماری و دفعات عود علائم بستگی دارد. اهداف اصلی درمان عبارتند از:

کاهش علائم، که القای بهبودی (دوره ­ای بدون علائم) نامیده می­شود.

حفظ بهبودی - معمولاً شامل مصرف انواع مختلف دارو است، همچنین ممکن است گاهی­ اوقات جراحی یکی از راهکارها باشد.

آمینو سالیسیلات­ها[21] 

آمینو سالیسیلات­ها (5-ASAs) مانند سولفاسازین[22] یا مزالازین[23] یک­سری از داروهایی هستند که التهاب را کاهش می­دهند. این داروها معمولاً اولین گزینه درمان برای کولیت ­اولسراتیو خفیف یا متوسط هستند.

کورتیکواستروئید­ها یا کورتون­ها

کورتیکواستروئید­ها مانند پردنیزولون[24]  قدرتمندترین نوع داروی مورد استفاده برای کاهش التهاب هستند. در صورتیکه آمینو سالیسیلات­ها به تنهایی مؤثر نباشد، می­توان این داروها را همراه با آن ها یا به جای آن ها، برای درمان عود استفاده کرد.

سرکوب­ کننده ­های سیستم ­ایمنی

سرکوب­ کننده­ های سیستم ایمنی، مانند تاکرولیموس[25] و آزاتیوپرین[26] داروهایی هستند که فعالیت سیستم­ایمنی بدن را کاهش می­دهند. این داروها معمولاً در صورتیکه بدن بیمار به سایر درمان­ها پاسخ ندهد، به صورت قرص برای درمان عودهای خفیف یا متوسط، یا حفظ بهبودی تجویز می­شوند.

درمان عود شدید

در حالیکه عودهای خفیف یا متوسط معمولاً در خانه قابل درمان هستند، عودهای شدیدتر باید در بیمارستان کنترل شوند تا خطر دهیدراسیون[27] (کم آبی بدن) و عوارض بالقوه کشنده مانند پارگی روده­ بزرگ، کاهش یابد. در بیمارستان به شما دارو و گاهی اوقات مایعات به صورت داخل وریدی (مستقیماً به ورید تزریق می­شود) داده می­شود. معمولاً به شما کورتون یا یک داروی سرکوب­ کننده سیستم­ ایمنی داده می­شود.

سیکلوسپورین

همانند سایر داروهای سرکوب­ کننده ­های سیستم ­ایمنی عمل کرده   (به مطالب فوق مراجعه کنید) و فعالیت سیستم­ ایمنی بدن را کاهش می­دهند. با این حال، قویتر از داروهای مورد استفاده در درمان موارد خفیف ­تر کولیت ­اولسراتیو عمل کرده  و خیلی سریع­تر (معمولاً در طی چند روز) اثرش شروع می­شود. 

داروهای بیولوژیک

داروهایی هستند که با هدف قرار دادن پروتئین­هایی که سیستم ­ایمنی بدن برای تحریک التهاب استفاده می­کند، التهاب روده را کاهش می­دهند. این داروها گیرنده­ های مذکور را مسدود کرده و التهاب را کاهش می­دهند.

جراحی

اگر دچار عود مکرر هستید که تأثیر قابل­ توجهی بر کیفیت زندگی­ شما می­گذارد، یا عود بسیار شدید دارید که به دارو پاسخ نمی­دهد، جراحی می­تواند یک راه حل باشد. جراحی برای کولیت­ اولسراتیو شامل برداشتن روده­ بزرگ است (که کولکتومی نامیده می­شود). با برداشتن روده ­بزرگ ، کولیت ­اولسراتیو بعد از جراحی نمی­تواند عود کند.

عوارض کولیت­ اولسراتیو

اگر به کولیت ­اولسراتیو مبتلا هستید ممکن است به مشکلات دیگری نیز دچار شوید. برخی از عوارض اصلی کولیت­ اولسراتیو در ادامه شرح داده شده است.

استئوپوروز (پوکی ­استخوان)[28]

افراد مبتلا به کولیت ­اولسراتیو، در معرض خطر بیشتر ابتلا به پوکی­ استخوان که در آن استخوان­ها ضعیف­ شده و بیشتر دچار شکستگی می­شوند، قراردارند. این مشکل مستقیماً ناشی از کولیت­ اولسراتیو نیست، اما می­تواند به علت اثر جانبی استفاده طولانی­ مدت از کورتون­ها باشد. پوکی­ استخوان همچنین می­تواند ناشی از تغییرات در رژیم­ غذایی فرد مبتلا باشد، مثلاً پرهیز از مصرف لبنیات، در صورتیکه معتقد باشند لبنیات می­تواند علائم بیمار را تحریک کند.  اگر در معرض خطر پوکی­ استخوان قرار دارید، سلامت استخوان­های شما باید به طور مرتب تحت­ نظر قرارگیرد. همچنین ممکن است به شما توصیه شود داروها یا مکمل­های ویتامین D و کلسیم را برای تقویت استخوان­ها مصرف کنید.

رشد و نمو ضعیف

کولیت­ اولسراتیو و برخی از درمان­های آن، می­تواند رشد را تحت تأثیر قرار داده و بلوغ[29] را به تأخیر بیندازد. قد و وزن کودکان و افراد جوان مبتلا به کولیت ­اولسراتیو بایستی به طور منظم توسط متخصصان مراقبت­های سلامتی اندازه ­گیری شود. این اندازه­ ها باید با اندازه­ های میانگین گروه سنی این افراد مقایسه شود. بسته به سن بیمار، نوع درمان دریافتی و شدت  علائم، این اندازه­ گیری باید هر 3 الی 12 ماه انجام شود. اگر مشکلی در رشد و نمو کودک شما وجود داشته­ باشد، ممکن است کودک به یک متخصص اطفال[30] (متخصصی که کودکان و افراد جوان را درمان می­کند) ارجاع داده شود.

کلانژیت اسکلروزان اولیه[31]

کلانژیت اسکلروزان اولیه (PSC) که در آن مجاری­ صفرا[32] به تدریج ملتهب شده و به مرور زمان آسیب می­بیند یک عارضه جانبی نادر کولیت ­اولسراتیو است. مجاری­ صفرا لوله­ های کوچکی هستند که صفرا را به خارج از کبد و داخل سیستم ­گوارشی هدایت ­می­کنند. معمولاً، تا زمانیکه کلانژیت اسکلروزان اولیه در مرحله پیشرفته نباشد، بدون علامت است. علائم این بیماری عبارتند از:

کوفتگی (خستگی مفرط)

اسهال

خارش پوست

کاهش وزن

لرز

درجه حرارت بالا (تب)

زردی پوست و سفیدی چشم­ها (یرقان[33])

درحال ­حاضر هیچ درمان خاصی برای این عارضه وجود ندارد، اگرچه می­توان از داروهایی برای کاهش برخی  علائم از جمله خارش پوست استفاده کرد. در موارد بسیار شدید، ممکن است پیوند کبد لازم باشد.

اتساع حاد روده ­بزرگ (مگاکولون توکسیک)[34]

اتساع حاد روده ­بزرگ، یک عارضه نادر و جدی کولیت­ اولسراتیو شدید است که در آن التهاب روده ­بزرگ موجب احتباس گاز و در نتیجه تورم روده می­شود. این بیماری بسیار خطرناک است، زیرا می­تواند موجب پارگی (روده ­بزرگ) و عفونت خونی (سپتی سمی[35]) شود. علائم اتساع حاد روده ­بزرگ عبارتند از:

دردشکم

درجه حرارت بالا (تب)

تپش قلب شدید

اتساع حاد روده ­بزرگ را می­توان با مایعات، آنتی­ بیوتیک­ها و کورتون­هایی که به صورت داخل وریدی استفاده ­می­شود، درمان کرد. اگر دارو نتواند بیماری را به سرعت بهبود بخشد، ممکن است برداشتن روده ­بزرگ بوسیله جراحی (کولکتومی) مورد نیاز باشد. درمان  علائم کولیت ­اولسراتیو قبل از تشدید، می­تواند در پیشگیری از اتساع حاد روده ­بزرگ کمک کند.

سرطان ­روده بزرگ

افراد مبتلا به کولیت ­اولسراتیو بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان­ روده بزرگ هستند (سرطان روده ­بزرگ یا راست­ روده)، بخصوص اگر بیماری به حدی شدید باشد که بخش زیادی از روده ­بزرگ را درگیر کند. با افزایش مدت زمان ابتلا به کولیت ­اولسراتیو، خطر ابتلا به سرطان ­روده بزرگ بیشتر است. افراد مبتلا به کولیت­ اولسراتیو اغلب از ابتلا به سرطان­ روده بزرگ اطلاع ندارند، زیرا  علائم اولیه این نوع سرطان مشابه کولیت ­اولسراتیو است. این نشانه­ ها عبارتند از:

وجود خون در مدفوع

اسهال

درد شکم

بنابراین شما  به بررسی منظم احتیاج خواهید داشت، از حدود 10 سال بعد از آغاز نشانه­ ها، بررسی علائم سرطان­ روده بزرگ  شروع ­می­شود. این بررسی­ها شامل بررسی روده با کولونوسکوپ – یک لوله انعطاف­پذیر دارای دوربین – است که وارد راست ­روده (مقعد) می­شود. با افزایش مدت زمان ابتلای شما به بیماری، دفعات بررسی با کولونوسکوپ افزایش می­یابد. همچنین تعداد دفعات کولونوسکوپی، به عواملی مانند شدت کولیت­ اولسراتیو و سابقه­ خانوادگی سرطان­ روده بزرگ بستگی خواهد داشت. زمان این  بررسی بین هر 1 سال تا هر 5 سال متغیر است. 

برای کاهش خطر ابتلا به سرطان­ روده بزرگ ، رعایت موارد زیر مهم است:

مصرف غذای سالم و متعادل که شامل مقادیر زیاد میوه و سبزیجات تازه است.

ورزش منظم 

حفظ وزن مناسب

پرهیز از مصرف مشروبات الکلی و سیگار 

مصرف آمینوسالیسیلات­ها طبق تجویز پزشک نیز، می­تواند به کاهش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ کمک کند.

زندگی با کولیت ­اولسراتیو

چند اقدام وجود دارد که می­توانید برای تحت کنترل درآورن نشانه­ های کولیت ­اولسراتیو و کاهش خطر عوارض آن انجام دهید.

توصیه ­های رژیم­ غذایی

اگرچه تصور نمی­شود رژیم­ غذایی خاصی در ایجاد کولیت ­اولسراتیو نقش داشته باشد، برخی تغییرات در رژیم­ غذایی می­تواند به کنترل بیماری کمک کند. برای مثال ممکن است موارد زیر مفید باشد:

استفاده از وعده غذایی کم حجم– خوردن 5 یا 6 وعده غذای کم حجم در روز ، به جای 3 وعده غذای اصلی می­تواند به کنترل نشانه ­های شما کمک کند.

نوشیدن مقدار زیاد مایعات – هنگام ابتلا به کولیت­ اولسراتیو، به دلیل اسهال مقدار زیادی از مایعات بدن از دست می­ رود و بدن بیمار کم ­آب می­شود. آب بهترین منبع مایعات است. از مصرف کافئین و الکل پرهیز کنید زیرا می­توانند اسهال را تشدید ­کنند. همچنین از مصرف نوشیدنی­های گازدار بپرهیزید زیرا موجب نفخ (گاز) می­شود. 

مصرف مکمل­ های غذایی – از پزشک یا متخصص بیماری­های گوارش[36] خود درباره نیاز به مکمل­ ها سؤال کنید، زیرا ممکن است به اندازه کافی ویتامین یا موادمعدنی در رژیم­ غذایی خود دریافت نکنید.

یک دفترچه یادداشت غذایی داشته باشید

داشتن یک دفترچه یادداشت غذایی، که در آن غذاهایی که مصرف کرده­ اید را ثبت می­کنید نیز، می­تواند مفید باشد. ممکن است متوجه ­شوید به برخی غذاها حساسیت ندارید درحالیکه برخی دیگر نشانه ­ها را تشدید می­کنند. با ثبت موادغذایی مصرف ­شده و زمان مصرف آن، می­توانید غذاهایی را که ایجاد مشکل می­کنند شناسایی کرده و آن­ها را از رژیم ­غذایی خود حذف کنید. با این حال نباید بدون مشورت با تیم مراقبت خود، کل یک گروه غذایی (مثلاً محصولات لبنی) را از رژیم­ غذایی خود حذف کنید، زیرا ممکن است ویتامین­ها و موادمعدنی بخصوصی را به میزان کافی دریافت نکنید. اگر می­خواهید غذای جدیدی را امتحان کنید بهتر است هر روز یک نوع را امتحان کنید در اینصورت مشخص کردن غذاهایی که مشکل ایجاد می­کنند، آسان­تر است.

رژیم ­غذایی دارای مواد دفعی کم [37]

گاهی اوقات، خوردن موقت رژیم­ غذایی دارای مواد دفعی و فیبر کم می­تواند به بهبود نشانه­ های کولیت ­اولسراتیو در طی عود کمک کند. این رژیم­ های غذایی برای کاهش میزان و دفعات مدفوع تجویز می­شوند. مثال­هایی از غذاهایی که می­توان به عنوان بخشی از رژیم ­غذایی با مواد دفعی کم مصرف کرد عبارتند از:

نان سفید 

غلات صبحانه بدون سبوس مانند ذرت پولکی (کورن فلکس/برشتوک)

برنج سفید، پاستا و نودل بدون سبوس

سبزیجات پخته (بدون دانه و پوست و ساقه)

گوشت بدون چربی و ماهی

تخم مرغ

اگر قصد دارید رژیم­ غذایی با مواد دفعی کم را امتحان کنید ابتدا با تیم مراقبت خود مشورت کنید.

کاهش استرس

اگرچه استرس موجب کولیت ­اولسراتیو نمی ­شود، اما کنترل موفق سطوح استرس می­تواند دفعات  بروز علائم را کاهش دهد. توصیه­ های زیر می­تواند کمک­ کننده باشد:

ورزش – اثبات شده است که ورزش استرس را کاهش  داده و روحیه را تقویت می­کند، پزشک یا تیم مراقبت شما می­توانند برنامه ورزشی مناسب را ارائه دهند.

تکنیک­های آرام­ سازی – تمرینات تنفسی، مدیتیشن و یوگا روش­های خوبی برای آرام­ سازی هستند.

ارتباط – ابتلا به کولیت ­اولسراتیو می­تواند ناامید کننده، اذیت­ کننده و منزوی­ کننده باشد، صبحت با دیگر افراد مبتلا به این بیماری می­تواند کمک­ کننده باشد (به ادامه مطالب مراجعه کنید).

تأثیر عاطفی

زندگی با یک بیماری طولانی­ مدت مثل بیماری کولیت اولسراتیو،که غیرقابل پیش­بینی و به طور قابل ­وجهی ناتوان­ کننده است، می­تواند تأثیر عاطفی قابل توجهی داشته باشد. در برخی موارد، اضطراب و استرس ناشی از کولیت­ اولسراتیو می­تواند منجر به افسردگی[38] شود. علائم افسردگی شامل پکر بودن[39]، ناامید بودن و لذت­ نبردن از فعالیت­هایی است که قبلاً از آن­ها لذت می­بردید. اگر احساس ­می­ کنید افسرده شده ­اید، برای مشاوره به پزشک خود مراجعه کنید.

باروری[40]

معمولاً احتمال باردار شدن زنان مبتلا به کولیت ­اولسراتیو تحت تأثیر بیماری قرار نمی­ گیرد. با این حال ناباروری می­ تواند یکی از عوارض جراحی برای درمان کولیت ­اولسراتیو (ایلئوستومی) باشد. 

بارداری

اکثر زنان مبتلا به کولیت­ اولسراتیو که تصمیم به بچه­ دار شدن دارند بارداری نرمال و فرزند سالم خواهند داشت.  با این حال اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، باید در مورد آن با تیم مراقبت خود مشورت کنید. اگر در طی عود بیماری باردار شوید یا در طی بارداری دچار عود شوید ممکن است زایمان زودهنگام داشته باشید یا نوزاد با وزن تولد کم، داشته باشید. به همین دلیل پزشکان معمولاً توصیه می­کنند کولیت ­اولسراتیو را قبل از باردار شدن تحت کنترل درآورید. 

بیشتر داروهای کولیت­ اولسراتیو از جمله کورتون­ها، داروهای ضدالتهاب و اکثر داروهای 5-ASAs و برخی از انواع داروهای سرکوب­ کننده سیستم ­ایمنی، را می­توان طی بارداری مصرف کرد. 

با این وجود، برخی داروهای خاص (مانند برخی از انواع داروهای سرکوب­ کننده سیستم ­ایمنی) وجود دارند که ممکن است برای مصرف در دوران بارداری مناسب نباشند زیرا با افزایش خطر نقایص مادرزادی[41]مرتبط هستند. در صورتی که پزشک احتمال دهد خطر عود بیماری بیشتر از عوارض مصرف دارو می­باشد، ممکن است دارویی را که به طور معمول در بارداری مصرف نمی­شود، برای شما تجویز نماید.

[1]Ulcerative colitis

[2]colon

[3]rectum

[4]pus

[5]flare-up

[6]remission

[7]stool sample

[8]autoimmune

[9] aminosalicylates

[10]immunosuppressants

[11]stretched

[12]enlarged

[13]family history

[14]anaemia

[15]tenderness

[16]Crohn's disease

[17]rule out

[18]Sigmoidoscopy

[19]bottom

[20]colonoscopy

[21]Aminosalicylates

[22]sulfasalazine 

[23]mesalazine

[24]prednisolone

[25]tacrolimus

[26]azathioprine

[27]dehydration

[28]Osteoporosis

[29]puberty

[30]paediatrician

[31]Primary sclerosing cholangitis

[32]bile ducts

[33]jaundice

[34]Toxic megacolon

[35]septicaemia

[36]gastroenterologist

[37] Low-residue diet

[38]depression

[39]feeling down

[40]Fertility

[41]birth defects