زکریا چکاپ
پلی میالژیا روماتیسمی
پلی میالژیا روماتیسمی[1]
پلی میالژیا روماتیسمی (PMR) شرایطی است که باعث ایجاد درد، خشکی و التهاب ماهیچه های اطراف شانه ها، گردن و لگن می شوند.
علائم اصلی شامل خشکی عضلات به هنگام صبح می شود که بیش از 45 دقیقه طول می کشد. ممکن است علائم دیگر نیز ایجاد کند مثل:
دمای بالای بدن (تب) و تعريق
خستگی زیاد
از دست دادن اشتها
کاهش وزن
افسردگی
اگر درد و سفتی عضلات بیش از یک هفته طول کشید باید به دیدن پزشک خود بروید تا دلیل آن را بررسی کند. تشخیص پلی میالژیا روماتیسمی مشکل است زیرا علائم آن مشابه بیماریهای زیاد دیگری از جمله آرتروز روماتیسمی است. باید با تشخیص افتراقی این بیماریها کنار گذاشته شوند تا تشخیص پلی میالژیای روماتیسمی ممکن شود.
چه چیز باعث پلی میالژیای روماتیسمی می شود؟
دلیل پلی میالژیا روماتیسمی مشخص نیست، اما تصور می شود ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی مسئول آن باشند. پلی میالژیا روماتیسمی وضعيتی نسبتا شایع است.
پلی میالژیا روماتیسمی به سن ربط دارد. بیشتر افرادی که برای آنها پلی میالژیا روماتیسمی تشخیص داده می شود بالای 70 سال سن دارند. در افرادی که کمتر از 50 سال دارند تا حد زیادی نادر است. همچنین در زنان بیشتر از مردان شایع است.
درمان پلی میالژیا روماتیسمی
درمان اصلی پلی میالژیا روماتیسمی شامل داروهای کورتیکواسترویید می شود که به پردنیزولون موسوم است و برای تسکین علائم از آنها استفاده می شود. در ابتدا به شما دوز بالای پردنیزولون تجویز می شود که به مرور کاهش می یابد. بیشتر افرادی که پلی میالژیا روماتیسمی دارند لازم است مدت طولانی درمان کورتیکواسترویید (18 ماه تا دو سال) دریافت کنند تا از بازگشت علائم جلوگیری شود.
علائم پلی میالژیا روماتیسمی
شایعترین علائم پلی میالژیا روماتیسمی درد و خشکی عضلات شانه است که به سرعت در عرض چند روز یا چند هفته ایجاد می شود. عضلات گردن و لگن نیز اغلب درگیر می شوند. هر دو طرف بدن معمولا تحت تاثیر قرار می گیرد. خشکی عضلات اول صبح که از خواب پا می شوید اغلب بدتر است و بعد از 45 دقیقه که فعالتر می شوید بهتر می شود.
برخی از افراد مبتلا به پلی میالژیا روماتیسمی علائم دیگری نیز دارند از جمله:
دمای خفیف بدن (تب) 38-37 درجه
افسردگی
خستگی زیاد
از دست دادن اشتها
کاهش وزن
چه زمانی باید به دنبال کمک های پزشکی باشیم؟
اگر علائم درد و خشکی بیش از یک هفته طول کشید باید به دیدن پزشکتان بروید تا دلیل آن را بررسی کند.
چه زمانی باید به دنبال کمک های پزشکی فوری باشیم؟
اگر برایتان تشخیص پلی میالژیا روماتیسمی (یا مشکوک به این بیماری) داده شده باشد و به طور ناگهانی علائم زیر را داشته باشید باید فورا به دنبال کمک های پزشکی باشید.
سردرد مقاوم و شدید
درد فک یا قفل شدن عضلات فک که به هنگام غذا خوردن بدتر می شود
درد زبان به هنگام جویدن
کاهش دید یا اختلال بینایی مثل دوبینی
این علائم ممکن است نشانه بیماری جدی تری موسوم به بیماری آرتریت تمپورال باشد.
اگر هر یک از علائم بالا را داشتید فورا با پزشک خود تماس بگیرید.
تشخیص پلی میالژیا روماتیسمی
تشخیص پلی میالژیا روماتیسمی اغلب یک پروسه زمان بر است تا چند آزمایش مختلف انجام شوند. زیرا این بیماری علائم زیادی دارد که با بیماریهای شایع دیگر مشترک است مثل آرتروز روماتیسمی که باید اول از همه تشخیص افتراقی داده شوند.
آزمایش ها
هیچ آزمایش خاصی برای پلی میالژیا روماتیسمی وجود ندارد اما احتمالا یک سری آزمایش خون انجام می شود.
دو آزمایش خون – میزان رسوب گلبولهای قرمز (ESR) و پروتئین واکنشی سی[2](CRP) برای بررسی سطح التهاب بدن شما انجام می شود. اگر نتایج آزمایشهای ESR و CRP نرمال بودند احتمال تشخیص پلی میالژیا روماتیسمی وجود ندارد . گاهی ESR ممکن است نرمال باشد اما CRP بالا باشد که احتمال بیشتری برای تشخیص مثبت بیماری وجود دارد. زیرا آزمایش ها معمولا در یک زمان انجام می شوند.
التهاب از مشخصه های بیماریهای زیادی است، سطح بالا لزوما به معنی پلی میالژیا روماتیسمی نیست. لازم است آزمایشهای بیشتری انجام شود تا بیماریهای دیگری که باعث التهاب شده اند، تشخیص افتراقی داده شوند. برای مثال، آزمایشهای فاکتور روماتیسمی و آنتی بادیهای ضد سی سی پی برای رد کردن تشخيص بیماری آرتروز روماتیسمی انجام می شوند.
آزمایشهای خون نیز به تشخیص موارد زیر کمک می کنند:
آیا در خون شما عفونتی وجود دارد
اندام های دیگر بدن شما چقدر سالمند مثلا کلیه ها خوب کار می کنند؟
آیا غده تیرویید بیش فعال دارید یا غده تیرویید کم کار (در هر دو شرایط درد عضلانی دیده می شود)
ممکن است از شما بخواهند آزمایش ادرار نیز انجام دهید تا عملکرد کليه تان نیز بررسی شود.
اشعه ایکس و سونوگرافی نیز ممکن است انجام شوند تا وضعیت سلامتی استخوان ها و مفاصل شما بررسی شود.
چک لیست علائم
بعد از آن که دلایل علائم دیگر شما خط خوردند یک چک لیست می تواند کمک کند که آیا علائم شما با شایعترین علائم مرتبط با پلی میالژیا روماتیسمی ارتباط دارد یا خیر.
اگر تمامی معیارهای زیر را داشته باشید معمولا امکان تشخیص قطعی پلی میالژیا روماتیسمی وجود دارد:
بالای 50 سال سن داشته باشید
درد گردن و لگن داشته باشید
خشکی عضلانی به هنگام بیدار شدن از خواب داشته باشید که حداقل 45 دقیقه طول بکشد
علائم شما بیش از دو هفته طول بکشد
آزمایش خون سطح بالای التهاب را در بدن شما نشان دهد
علائم شما بعد از درمان با کورتیکواستروییدها به سرعت بهتر شود
درمان پلی میالژیا روماتیسمی
داروهای استروییدی (کورتیکواستروییدها) درمان ترجیحی پلی میالژیا روماتیسمی محسوب می شوند.
معمولا یک نوع کورتیکواسترویید موسوم به پردنیزولون تجویز می شود.
پردنیزولون
پردنیزولون با مهار تاثیر مواد شیمیایی که در داخل بدن شما التهاب ایجاد می کنند، عمل می کند. پلی میالژیا روماتیسمی را درمان نمی کند اما می تواند به تسکین علائم کمک کند.
داروهای دیگر
گاهی داروهای دیگر به صورت ترکیبی با کورتیکواستروییدها تجویز می شوند تا به جلوگیری از برگشت بیماری کمک کنند یا امکان کاهش دوز پردنیزولون را فراهم کنند. برای برخی از افراد داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مثل متوترکسات تجویز می شود. از این دارو برای سرکوب سیستم ایمنی (دفاع بدن در مقابل عفونتها و بیماریها) استفاده می شود. اين دارو ممکن است برای افرادی که به پلی میالژیا روماتیسمی دچار شده اند و امکان برگشت مکرر بیماری دارند یا به درمان استرویید عادی جواب نمی دهند، مفید واقع شود.
پزشک شما ممکن است ضد دردهایی مثل استامینوفن یا داروهای ضد استروییدی غیر التهابی (NSAID) تجویز کند تا به کاهش درد و خشکی عضلات کمک کنند و در عین حال دوز پردنیزولون نیز کاهش یابد.
پیگیری درمان
پزشکتان از شما می خواهد تا در نوبت های منظم به دیدن او بروید تا پاسخ شما را به درمان بررسی کند و این که آیا باید دوز پردنیزولون شما از نو تنظیم شود و چقدر با عوارض جانبی این دارو کنار می آیید.
در این جلسات، آزمایش خون انجام می دهید تا سطح التهاب داخل بدن شما بررسی شود.
جلسات پیگیری معمولا هر چند هفته برای سه ماه اول و بعد از این دوره هر سه تا شش ماه توصیه می شود. اگر علائم شما در هر بخش از درمان شما برگشت کند با پزشک خود تماس بگیرید. لازم است دوز داروی شما مجددا تنظیم شود.
[1]Polymyalgia rheumatic
[2]c reactive protein