زکریا چکاپ
نارسایی قلبی
-medium.jpg)
نارسایی قلبی
نارسایی قلبی به دو شکل بروز می کند :
- دیواره‌های ضعیف شده بطن چپ نمی‌تواند خون کافی را در بدن پمپ کند
- خون در بطن چپ گیر می‌افتد(احتقان) و باعث بزرگ شدن بطن می‌شود.
نارسایی قلبی یک وضعیت جدی است، ولی دقیقا به این معنا نیست که قلب شما خراب شده است. بلکه به این معناست که قلب شما خون کافی در سراسر بدن پمپ نمی‌کند.
سمت چپ قلب خون را به بدن از جمله مغز و کلیه‌ها پمپ می‌کند. سمت راست قلب خون را به ریه‌ها پمپ می‌کند. نارسایی قلبی می‌تواند روی سمت راست یا چپ قلب و یا هردو تاثیر بگذارد.
بطور شایع، مشکل در عملکرد سمت چپ قلب یک فشار رو به عقب ایجاد می‌کند و منجر به نارسایی بطن راست هم می‌شود.
علائم
علائم و اثرات روی بدن بستگی به سمتی است که درگیر شده است.
علائم نارسایی قلبی می‌تواند شدید باشد. با این حال می‌تواند درمان شود و به شما اجازه دهد عوارض بیماری را کنترل کنید و به یک زندگی نرمال ادامه دهید.
علل
نارسایی قلبی می‌تواند در اثر برخی شرایط مثل فشار خون بالا یا حمله قلبی ایجاد شود.
علائم نارسایی قلبی
علامت اصلی نارسایی قلبی تنگی نفس است. این مورد همراه با برخی علائم شایع دیگر، در زیر شرح داده می‌شود.
تنگی نفس
تنگی نفس ممکن است هنگام راه رفتن یا فعالیت کردن رخ دهد یا بیشتر نمایان شود. افرادی با نارسایی قلبی شدیدتر ممکن است تنگی نفس را هنگام استراحت تجربه کنند و ممکن است متوجه شوند که وقتی دراز میکشند این حالت بدتر می‌شود. فرد مبتلا در طول شب، ممکن است بیدار شود و احساس کند نیاز فوری به نشستن و فرو بردن نفس دارد. همچنین سرفه می‌تواند همراه تنگی نفس باشد.
خستگی و بی‌حالی
خستگی و بی‌حالی هم از علائم شایع نارسایی قلبی است.
این حالت نتیجه جریان خون ضعیف به اعضای بدن از جمله عضلات است.
تورم ساق پا
افرادی با نارسایی قلبی تمایل به تجمع آب در بدن دارند. این حالت به صورت تورم ساق و قوزک پا نمایان می‌شود که به علت تجمع آب اضافی است. ممکن است متوجه شوید که کفش‌هایتان اندازه نیست و جوراب‌ها تنگ است یا بالای قوزک یک رد برجسته باقی می‌گذارد.
از دست دادن اشتها
افرادی که نارسایی قلبی دارند می‌توانند متوجه از دست دادن اشتها هم شوند. این امر به این دلیل است که کبد و معده به‌خاطر آب اضافی می‌توانند بزرگ شوند و سبب شوند شما احساس تهوع کنید و کمبود اشتها داشته باشید.
علل نارسایی قلبی
در بیشتر موارد، علت نارسایی قلبی نامشخص یا نامعلوم است.
شرایطی که نارسایی قلبی را ایجاد می‌کنند عبارتند از:
- حمله قلبی( بیماری کرونری قلبی)
- بیماری قلبی ارثی( مثل کاردیومیوپاتی(بیماری عضله قلب))
- فشار خون بالا(پرفشاری خون)
- ناهنجاری ریتم قلبی یا دریچه قلبی
- عفونت ویروسی و آسیب توسط سیستم ایمنی(میوکاردیت(التهاب میوکارد))
تشخیص نارسایی قلبی
اگر علائم نارسایی قلبی را تجربه می‌کنید، پزشک احتمالا به شما توصیه می‌کند تعدادی تست انجام دهید تا تشخیص را تایید کند.
آزمایش‌ها
تست‌های تایید تشخیص نارسایی قلبی عبارتند از:
چک کردن فشار خون
نمونه ادرار
نمونه خون_ برای چک کردن شمارش خون(سلول های خونی) و عملکرد کبد. ممکن است یک تستBNP( پپتید ناتریورتیک نوع B) انجام دهید که یک هورمون مرتبط با نارسایی قلبی است.
عکس قفسه سینه(X-ray)_ برای مشاهده اینکه قلب بزرگ شده است یا نه و برای چک کردن ریه‌ها از [لحاظ وجود] آب
الکتروکاردیوگرام(ECG)_ این تست فعالیت الکتریکی قلب و ریتم‌های قلب شما را ثبت می‌کند.
اکوکاردیوگرام_یک اسکن اولتراسوند(فراصوت) که فعالیت پمپاژ و دریچه‌های قلب شما را چک می‌کند.
درمان نارسایی قلبی
نارسایی قلبی از معیوب شدن فعالیت پمپاژ قلب ناشی می‌شود. بطور شایع این حالت به آسیب ماهیچه قلبی که قابل بهبود نیست، ارتباط دارد. اما درمان‌های زیادی در دسترس است که کمک می‌کند وضعیت را تحت کنترل نگه دارید و علائم را از بین ببرید.
به علاوه، خیلی از شرایطی که نارسایی قلبی را ایجاد می‌کنند هم می‌توانند بطور موثر درمان شوند. این درمانها فشار روی قلب شما را کاهش داده و از تخریب بیشتر پیشگیری می‌کند.
داروها
اطلاعات زیر داروهایی را نشان می‌دهد که ممکن است توسط پزشک عمومی یا متخصص شما تجویز شوند. این امر بعد از در میان گذاشتن گزینه‌های درمان با شما و شناسایی انتخاب مناسب برای شرایط فردی شما خواهد بود.
داروهای استاندارد
داروهای استاندارد برای درمان نارسایی قلبی عبارتند از:
- مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین(ACEIs)
- مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین(ARBs)
- بتابلوکرها( مسدودکننده گیرنده بتا)
- مدرها(قرص‌های ادرار آور)
- آنتاگونیست‌های رسپتور مینرالوکورتیکوئید(MRAs)
مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین(ACEIs)
مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین رگ‌های خونی شما را شل و گشاد می‌کنند. این کار به بهتر شدن جریان خون در سراسر بدنتان کمک می‌کند، که مقدار کاری که قلب باید انجام دهد را کاهش می‌دهد.
انواع مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین شامل کاپتوپریل، انالاپریل، لیزینوپریل، رامیپریل می باشند.
مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین(ARBs)
مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین به همان روش مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین عمل می‌کنند.
برخلاف مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین باعث سرفه نمی‌شوند. به همین دلیل، آنها اغلب برای کسانی تجویز می‌شوند که به علتی نمی‌توانند مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین را تحمل کنند.
انواع مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتنسین شامل کاندزارتان، والزارتان می باشند.
بتابلوکرها
اگر قلب شما به درستی کار نمی‌کند، بدن شما هورمون‌هایی تولید می‌کند تا از طریق افزایش فشار خون و وادار کردن قلب به سریعتر پمپ کردن باعث شود، بهتر کار کند. با این حال اگر این حالت ادامه پیدا کند، می‌تواند اثرات مخربی روی قلبتان داشته باشد.
انواع بتابلوکرها شامل بیزوپرولول، کارودیلول، نبیوولول می باشند
مدرها(داروهای ادرار آور)
وقتی نارسایی قلبی دارید، قلب شما نمی‌تواند آنطور که باید، خون را به سراسر بدن پمپ کند درنتیجه مایع در بدنتان جمع می‌شود. این مایع در ریه‌ها تجمع می‌یابد و باعث می‌شود تنگی نفس پیدا کنید، یا در ساق‌ها و قوزک‌های پا جمع می گردد و باعث تورم آنها می‌شود(ادم)
مدرها میزان آب و نمکی که به عنوان ادرار از بدن خارج می‌شود را افزایش می‌دهند. هرچه آب بیشتری خارج می‌شود، آب کمتری در خون باقی می‌ماند، در نتیجه آب اضافی در ریه‌ها و ساق‌ها به خون برمی‌گردد و علائم تنگی نفس و ادم(ورم) را از بین می‌برد.
نمونه هایی از مدرها شامل بومتانید، فروزماید می باشند.
آنتاگونیست‌های رسپتور مینرالوکورتیکوئید(MRAs)
آنتاگونیست‌های رسپتور مینرالوکورتیکوئید از طریق مسدود کردن فعالیت یک ماده شیمیایی در بدن به نام آلدسترون عمل می‌کنند.
آلدسترون باعث می‌شود آب و نمک حفظ شود، درنتیجه آنتاگونیست‌های رسپتور مینرالوکورتیکوئید کمک می‌کنند از این کار جلوگیری شود و علائم نارسایی قلبی و درنتیجه نیاز به پذیرش در بیمارستان کاهش یابد و امید به زندگی(مدت زمان زنده ماندن) که توسط نارسایی قلبی ایجاد شده افزایش یابد.
نمونه های آنتاگونیست‌های رسپتور مینرالوکورتیکوئید شامل اسپرینولاکتون و اپلرنون می باشند.
مهارکننده‌های آنژیوتانسین/ نپریلیزین
این داروها نوع جدیدی از دارو برای درمان نارسایی قلبی است. ترکیبی از والزارتان( یک ARB) و دارویی به نام ساکوبیتریل است. ممکن است برای افرادی با نارسایی قلبی شدیدتر یا افرادی که با وجود درمان‌هایی که در بالا شرح داده شده علائم مداوم دارند، استفاده شود.
ایوابرادین
ایوابرادین تعداد دفعاتی که قلب شما در هر دقیقه میزند را کاهش می‌دهد(ضربان قلبتان)، به این معنی که قلب کار کمتری برای انجام دادن دارد. نشان داده شده است که این دارو میزان بستری در بیمارستان در بیماران دارای نارسایی قلبی را کاهش می‌دهد.
دیگوکسین
دیگوکسین هم می‌تواند ضربان قلب را کاهش داده و علائم نارسایی قلبی را بهبود بخشد. این دارو در افرادی که بی‌نظمی ریتم قلبی دارند، بیشترین فایده را دارد.
مهم است که شما دوز مناسب خودتان از دیگوکسین را دریافت کنید. شما نیاز به آزمایش‌های خون منظم برای چک کردن این مورد را خواهید داشت. اگر بیش از حد دیگوکسین مصرف کنید ممکن است دچار تهوع، سردرد و تاری دید شوید. اگر در مدتی که دیگوکسین مصرف می‌کنید هرکدام از این علائم را تجربه کردید باید با پزشک خود تماس بگیرید.
پیوند قلب
پیوند قلب ممکن است برای افرادی که نارسایی قلبی دارند یک گزینه باشد، ولی برای همه افراد یک گزینه نیست.این مورد همچنین به در دسترس بودن یک دهنده قلب مناسب بستگی دارد.
سلامت روانی
افرادی که نارسایی قلبی دارند اغلب انواع مختلفی از ناراحتی‌های هیجانی یا اختلالات رفتاری را تجربه می‌کنند. خصوصا مشکلاتی از قبیل افسردگی و اضطراب شایع هستند.
این شرایط نه تنها روی وضعیت هیجانی فرد اثرگذار است بلکه می‌تواند روی علائم نارسایی قلبی و موفقیت آنها در درمان پزشکی تاثیر بگذارد.
درمانگر یا پزشک شما می‌تواند کمک کند هر نگرانی که در مورد سلامت روانی خود دارید را ارزیابی کنید.
مصون سازی
اگر نارسایی قلبی دارید خطر بیشتری درخصوص مشکلات ناشی از آنفلوانزا و عفونت پنوموکوکی دارید. برای کاهش این خطر، موارد زیر توصیه می‌شود :
واکسن سالانه آنفلوانزا
یک بار مصون سازی(واکسیناسیون) پنوموکوکی
پیشگیری از نارسایی قلبی
راه‌های زیادی برای کاهش شانس نارسایی قلبی وجود دارد:
اقدامات زیر می‌تواند از طریق خودداری از عوامل خطر مثل چاقی و مشکلات فشار خون و اطمینان از سلامت عضله قلبی، به کاهش بار روی قلب شما کمک کند.
از سیگار کشیدن پرهیز کنید.
از نوشیدن الکل پرهیز کنید.
ورزش منظم داشته باشید.
رژیم غذایی سالم داشته باشید.(غذاهای سالم بخورید)
رژیم غذایی که مقدار کمی چربی‌های اشباع و نمک دارد، پیشنهاد می‌شود به این دلیل که نمک باعث احتباس مایعات می‌شود.
در صورتیکه در گروه افراد در خطر هستید، باید در برابر آنفلوانزا و عفونت‌های پنوموکوکی مصون شوید (واکسینه شوید)
در صورتیکه فشار خون بالا دارید آن را به خوبی کنترل کنید.
اگر دارو برای شما نسخه شده به همان صورت از آن استفاده کنید و همیشه در ملاقات‌های دوره‌ای حضور داشته باشید.
اگر دیابتی هستید، به خوبی آن را کنترل کنید و همیشه در ملاقات‌های دوره‌ای حضور داشته باشید.
رژیم دارویی و غذایی خود را همان طور که توسط پزشک توضیح داده شده مدیریت کنید و درصورتیکه دارو برای شما نسخه شده به همان صورت آن را مصرف کنید.