زکریا چکاپ
میگرن
میگرن
معمولاً سردردی شدید یا متوسط است که به عنوان یک درد ضربان دار در یک طرف سر احساس می شود.
بسیاری از افراد علائمی مانند حالت تهوع، استفراغ، افزایش حساسیت به نور و صدا را نیز تجربه می کنند.
میگرن بیماری شایعی است که به طور معمول یک نفر از هر پنج زن و یک نفر از هر ۱۵ مرد را درگیر میکند و معمولاً در اوایل بزرگسالی بروز پیدا می کند.
انواع مختلفی از میگرن وجود دارد، از جمله:
میگرن آئورا - قبل از شروع حملات میگرنی، نشانه های اخطار دهنده ای مانند دیدن چراغ های چشمک زن بروز می یابد
میگرن بدون آئورا – متداول ترین نوع میگرن است که فرد هیچ علائم اخطار دهنده خاصی را دریافت نمی کند
میگرن آئورا بدون سردرد، سردردی که عمدتاً با نام میگرن ساکت شناخته می شود و فرد سایر علائم میگرن بجز سردرد را تجربه می کند
در حالیکه بعضی از افراد به طور مکرر و تا چندین بار در هفته دچار میگرن میشوند، باقی افراد فقط گاهی اوقات آن را تجربه می کنند. ممکن است چندین سال بین حملات میگرنی فاصله بیافتد.
چه زمانی با پزشک مشورت کنیم؟
در صورتی که دچار علائم شدید میگرنی شدید باید با پزشک خود مشورت کنید.
مسکن های ساده مانند استامینوفن یا ایبوپروفن می تواند برای درمان میگرن موثر باشد با این حال در مصرف بیش از حد مسکن دقت کنید زیرا می تواند موجب ایجاد مشکل در درمان سردرد ها شود
در صورت داشتن میگرن مکرر (بیشتر از ۵ روز در ماه) حتی اگر با دارو قابل کنترل باشد با پزشک خود مشورت کنید زیرا ممکن است از درمان های پیشگیرانه بهره مند شوید
در صورت تجربه علائم زیر سریعاً با 115 تماس بگیرید:
- ضعف و فلج یک یا هر دو دست و یا یک طرف صورت
- ابهام در تکلم و لکنت زبان
- سردرد ناگهانی بسیار درد آور که تا قبل از این تجربه نکرده اید
- سردرد همراه با دمای بدن بالا (تب)، گرفتگی گردن، سردرگمی ذهنی، تشنج، دوبینی و بثورات
این علائم می توانند نشانه یک بیماری جدی تر مانند سکته مغزی و یا مننژیت باشد در نتیجه باید در اسرع وقت با پزشک مشورت کرد
اگر چه علت دقیق میگرن شناخته نشده است اما تصور میشود این سردردها بر اثر تغییرات موقت مواد شیمیایی و عصبی بدن و عروق خونی به وجود بیایند
تقریباً خانواده نزدیک نیمی از افراد مبتلا به میگرن به این سردرد مبتلا هستند و پیشنهاد می شود ژن ها در ایجاد این بیماری نقش ایفا میکند
بعضی از حملات میگرنی با محرک های خاصی در ارتباط هستند مانند شروع دوره قاعدگی، استرس، خستگی، نوشیدنی ها و غذاهای خاص
درمان میگرن
هیچ درمان قطعی برای میگرن وجود ندارد اما بعضی از روش‌های درمانی برای کاهش علائم کمک کننده هستند که عبارتند از:
مسکن هایی مانند داروهای بدون نسخه مثل استامینوفن و ایبوپروفن
داروهای تریپتان که می تواند تغییرات مغز را که منجر به میگرن می شود را معکوس کند
داروهای ضد تهوع که برای کاهش تهوع و استفراغ تجویز میشود
طی حملات میگرنی خوابیدن و دراز کشیدن در اتاق تاریک می‌تواند به افراد کمک کند
پیشگیری از میگرن
در صورتی که حدس میزنید محرک هایی مانند استرس و نوع خاصی غذا منجر به میگرن می شود، پرهیز از این محرک ها می تواند خطر ابتلا به میگرن را کاهش دهد
حفظ سبک زندگی سالم از جمله داشتن ورزش، خواب و وعده های غذایی منظم همانند هیدراته بودن بدن(مصرف مایعات کافی) و محدود کردن مصرف کافئین و الکل می تواند کمک کننده باشد
اگر میگرن شما شدید است و یا با وجود پرهیز از محرک‌ها، هنوز علائم میگرن را تجربه می کنید پزشک شما می تواند با تجویز داروها از حملات بیشتر پیشگیری کند
چشم انداز و پیش آگهی
میگرن ممکن است به شدت بر کیفیت زندگی افراد تاثیر گذاشته و آنها را از انجام کارهای عادی روزمره باز دارد. برخی از افراد بهتر است چندین روز روی تخت خود بمانند و استراحت کنند. اگر چه چندین روش درمانی برای کاهش علائم موجود است که می تواند از حملات بیشتر جلوگیری کند. حملات میگرنی در بعضی مواقع به مرور زمان بدتر شده اما بسیاری از افراد طی سال ها بهبود می یابند
علائم میگرن
اصلی ترین علامت میگرن معمولاً سردرد شدید در یک طرف سر می باشد. این درد معمولاً درد ضربان دار متوسط و یا شدید است که در هنگام حرکت بدتر می شود و فرد را از انجام فعالیت های عادی روزانه باز می‌دارد
در بعضی از موارد، این درد می تواند دو طرف سر شما را درگیر میکند و روی صورت یا گردن تاثیر بگذارد
علائم دیگر
سایر علائم مرتبط با میگرن عبارتند از:
- حالت تهوع
- استفراغ
- افزایش حساسیت به نور و صدا - به همین دلیل بسیاری از افراد مبتلا به میگرن تمایل دارند در یک اتاق تاریک و آرام استراحت کنند
برخی از افراد علائم دیگری را نیز تجربه می کنند از جمله:
- تعریق
- عدم تمرکز
- احساس گرمای زیاد یا سرمای زیاد
- درد شکم
- اسهال
اگرچه همه افراد مبتلا به میگرن این علائم را تجربه نمی‌کند و همچنین ممکن است افرادی بدون داشتن سردرد دچار این علائم شوند.
علائم میگرن معمولاً بین چهار ساعت تا سه روز طول می‌کشد اگر چه بعضی از افراد ممکن است تا یک هفته بعد از آن احساس خستگی کند.
علائم آئورا
تقریباً از هر سه نفر مبتلا به میگرن ۱ نفر علائم اخطار دهنده موقتی را قبل از میگرن تجربه می کنند که به آن آئورا می گویند. این علائم عبارتند از
مشکلات بینایی - مانند دیدن چراغ های چشمک زن، الگوهای زیگزاگی و نقاط کور
بی حسی یا حالتی مانند سوزن سوزن شدن - معمولاً این حس از یک دست شروع می شود و قبل از تأثیر روی صورت لب ها و زبان را درگیر می کند و به سمت بازوها حرکت میکند
سرگیجه یا عدم تعادل
مشکل در صحبت کردن
از دست دادن هوشیاری - اگرچه شایع نیست
به طور کلی علائم آئورا بین ۵ دقیقه تا یک ساعت بروز پیدا میکند و بعضی از افراد بعد از این علائم، سردرد خفیف و یا هیچ گونه سر دردی را تجربه نمی‌کند.
محرک های میگرن:
عوامل بسیاری از جمله عوامل هورمونی، احساسی، جسمی، رژیم غذایی، محیطی و دارویی به عنوان محرک های میگرن پیشنهاد شده اند.
اگرچه این محرک‌ها برای هر فردی متفاوت است اما نوشتن یادآمد می‌تواند جهت شناسایی محرک ها کمک کننده باشد. در حالی که تشخیص محرک ها از علائم اولیه میگرن می تواند بسیار مشکل باشد.
تغییرات هورمونی
برخی از زنان در دوران قاعدگی خود دچار میگرن می شوند و این به خاطر تغییرات سطح هورمون ها مثل استروژن در این زمان است.
این نوع میگرن معمولاً از دو روز قبل از شروع دوره قاعدگی و تا سه روز بعد از آن رخ می دهد بعضی از زنان فقط در این دوران دچار میگرن می شوند که به آن میگرن قبل از قاعدگی میگویند.
با این حال بیشتر زنان میگرن را در زمان های دیگر نیز تجربه می کنند که به آن میگرن مرتبط با قاعدگی میگویند. میگرن در بسیاری از زنان بعد از یائسگی بهبود می یابد اگرچه یائسگی می تواند میگرن بعضی افراد را بدتر کرده و یا آن را تحریک کند.
محرک های احساسی
- استرس
- اضطراب
- تنش
- شک
- افسردگی
- هیجان
محرک های جسمی
- خستگی
- کیفیت ضعیف خواب
- شیفت کاری
- وضعیت بد بدن
- سفتی گردن و شانه ها
- جت لگ(بر هم خوردن ساعت خواب و بیولوژیک بدن در اثر مسافرت های هوایی طولانی)
- افت قند خون (هایپوگلایسمیا)
محرک های رژیم غذایی
- وعده های غذایی نامنظم، فراموشی و یا تعویق وعده ها
- کمبود آب بدن
- الکل
- افزودنی های غذایی تیرامین دار
- محصولات کافئینی، مانند چایی و قهوه
- بعضی از غذاهای خاص مانند شکلات، پنیر و مرکبات
محرک های محیطی
- چراغ های روشن
- صفحات نمایش روشن مانند تلویزیون و مونیتور کامپیوتر
- سیگار کشیدن (اتاق های پر از دود)
- صداهای بلند
- تغییرات آب و هوا مانند تغییرات رطوبت و یا هوای بسیار سرد
- بوهای شدید
- محیط های دلتنگ
داروها
- مانند بعضی از انواع قرص های خواب آور
- داروهای ضد بارداری
- درمان جایگزینی هورمون (HRT) درمانی که گاهاً برای تسکین علائم یائسگی استفاده می شود
تشخیص میگرن
آزمایش خاصی برای تشخیص میگرن وجود ندارد اما برای تشخیص دقیق پزشک شما باید الگوی سردرد های مکرر همراه با علائم مرتبط با آن شناسایی کند.
ممکن است میگرن غیر قابل پیش بینی باشد. در بعضی از مواقع میگرن بدون علائم دیگر رخ می دهد. تشخیص دقیق میگرن ممکن است زمان زیادی به طول بیانجامد.
مراجعه به پزشک
در اولین مراجعه ممکن است پزشک شما را برای بررسی بینایی، هماهنگی رفلکس ها و حساسیت ها معاینه فیزیکی کند.
این معاینه می تواند به رد کردن عوامل زمینه ای شما نیز کمک کند.
پزشک ممکن است درباره سردرد شما سوال های زیر را بپرسد:
- آیا در یک طرف سر احساس می شود
- آیا درد ضربان دار است
- آیا چنان شدید است که شما را از انجام فعالیت های روزانه باز دارد
- آیا با انجام فعالیت‌های بدنی و حرکت بدتر می شود
- آیا همراه با حالت تهوع و استفراغ است
- آیا همراه با حساسیت به نور و صدا احساس میشود
یاد آمد میگرن
برای کمک به تشخیص میگرن نوشتن یاد آمد حمله های میگرنی برای چند هفته می تواند مفید باشد .جزئیات موارد زیر را یادداشت کنید:
- تاریخ
- زمان
- در زمان شروع حملات میگرنی چه کار می کردید
- حمله میگرنی چه مدتی طول کشید
- چه علائمی داشتید
- چه داروهایی مصرف کردید
مصرف بیش از حد مسکن ها دلیل مهمی برای دشواری در درمان میگرن ها است. به آن سردرد ناشی از سوء مصرف مسکن میگویند.
ثبت اطلاعاتی از انواع مسکن و تعداد دفعات مصرف آن بسیار کمک کننده است. شما نباید بیشتر از ده روز در هر ماه و به طور طولانی مدت از مسکن استفاده کنید.
همچنین یادداشت کردن زمان شروع پریود زنان می تواند کمک کننده باشد و به پزشک جهت شناسایی محرک های محتمل کمک می کند.
ارجاع به متخصص
پزشک ممکن است شما را به نورولوژیست(متخصص مغز و اعصاب) برای ارزیابی ها و درمان بیشتر ارجاع دهد اگر:
- تشخیص نامعلوم باشد
- اگر بیشتر از ۱۵ روز در ماه و یا بیشتر میگرن را تجربه کردید (میگرن مزمن)
- اگر روش‌های درمانی به کنترل علائم کمکی نکند
درمان میگرن
اگرچه در حال حاضر درمان قطعی برای میگرن وجود ندارد، درمان هایی برای تسکین علائم در دسترس اند.
ممکن است زمان زیادی برای یافتن بهترین راه درمان طول بکشد و ممکن است برای یافتن موثرترین دارو چندین نوع داروی مختلف را امتحان کنید.
اگر میگرن شما با مصرف داروهای بدون نسخه تسکین نیافت، پزشک می تواند داروی قوی تری تجویز کند.
در طی حمله میگرنی
بعضی از افراد خوردن خوراکی را کمک کننده می دانند و برخی از افراد بهتر است چندین روز روی تخت خود بمانند و استراحت کنند.
مسکن ها
اگر با اولین علائم حملات میگرنی مسکن ها را مصرف کنید، بیشتر موثر هستند زیرا به مرور زمان جذب خون میشود و علائم شما را تسکین می‌دهند.
توصیه میشود قبل از بدتر شدن سردرد، مسکن را مصرف کنید. مسکن های محلول قرص هایی هستند که در یک لیوان آب حل میشوند و جایگزین مناسب مسکن های معمولی به علت جذب سریع توسط بدن هستند.
اگر نمی توانید مسکن ها را به دلیل حالت تهوع و استفراغ بخورید، استفاده از شیاف می تواند گزینه بهتری باشد. شیاف کپسول هایی هستند که از طریق مقعد وارد بدن میشود.
هشدارها
هنگام مصرف مسکن های بدون نسخه دستورالعمل موجود در بسته بندی را خوانده و از دوز پیشنهاد شده استفاده کنید.
کودکان زیر ۱۶ سال نباید از آسپرین استفاده کنند مگر اینکه تحت نظر یک متخصص باشد. برای بزرگسالانی که سابقه مشکلات معده قوی مانند زخم معده، مشکلات کبدی و یا کلیوی دارند، مصرف آسپرین و ایبوبروفن توصیه نمی‌شود .
مصرف مکرر این نوع مسکن می‌تواند میگرن را بدتر کند. به این نوع میگرن، سردرد ناشی از سوء مصرف دارو و یا سردرد مسکنی گفته می شود اگر به مصرف مسکن ها احساس نیاز می کنید و اگر مسکن های بدون نسخه برای شما موثر نیستند، با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما ممکن است مسکن های قوی تر تجویز کند و یا استفاده از مسکن ها همراه تریپتان ها را توصیه کند. در صورتی که پزشکان گمان کنند مسکن ها باعث سردرد شما می شود می تواند توقف مسکن ها را پیشنهاد دهد.
تریپتان ها
اگر مصرف مسکن های معمولی به تسکین علائم میگرن شما کمک نمی کند، باید با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما ممکن است مصرف مسکن‌ها را همراه با نوعی دارو به نام تریپتان و احتمالاً بعضی داروهای ضد تهوع توصیه کند.
داروهای تریپتان مسکن های ویژه‌ای برای سردردهای میگرنی هستند. تصور می شود این داروها با معکوس کردن تغییرات مغز که منجر به سردردهای میگرنی میشود عمل می کند. آنها باعث انقباض رگ های خونی اطراف مغز می شوند که این عمل عکس اتفاقی است که در فرآیند میگرن -گشاد شدن و بزرگ شدن رگهای خونی- می‌افتد.
داروهای تریپتان به صورت قرص، تزریقی و اسپری های استنشاقی موجود هستند. پزشکان پیشنهاد می‌کنند بعد از اتمام یک دوره مصرف تریپتان یک جلسه برای پیگیری با پزشک داشته باشید و در نتیجه شما میتوانید درباره اثربخشی و عوارض جانبی این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
در صورت موثر بودن، این درمان معمولاً ادامه می یابد و اگر موثر نبود و یا منجر به عوارض جانبی شود پزشک شما نوع دیگری از تریپتان را تجویز می کند. زیرا پاسخ ها به این مسکن بسیار متغیر است.
داروهای ضد تهوع
داروهای ضد تهوع می توانند برخی افراد را حتی بدون علامت با حالت تهوع یا استفراغ را درمان کنند.
این موارد توسط پزشک شما تجویز میشود و می‌تواند در کنار داروهای مسکن و تریپتانها مصرف شود. همانند داروهای مسکن بهتر است داروهای ضد تهوع را به محض شروع علائم میگرن مصرف کنید.
اگرچه معمولا به صورت قرص هستند اما به صورت شیاف نیز در دسترسند.
داروهای ترکیبی
شما می توانید تعدادی داروهای ترکیبی میگرن را بدون نسخه از داروخانه محلی خود بخرید.
این داروها حاوی مسکن ها و داروهای ضد تهوع می باشد. اگر نمی دانید کدام دارو برای شما بهتر است با داروساز خود مشورت کنید.
ترکیب کردن تریپتان با مسکن های دیگر مانند ایبوپروفن می تواند بسیار موثر باشد.
داروهای ترکیبی برای بعضی از افراد بسیار مناسب است با این حال دوز داروهای ضد تهوع و داروهای مسکن ممکن است برای تسکین درد کم باشد در این صورت بهتر است این داروها به صورت جداگانه مصرف شود که با این کار میتوانید دوزهای هر یک را به راحتی کنترل کنید. اگر روش های درمانی بالا برای کنترل میگرن مفید واقع نشود، پزشک ممکن است شما را به کلینیک تخصصی میگرن برای بررسی بیشتر ارجاع دهد.
علاوه بر داروهای ذکر شده متخصص ممکن است درمان های دیگری مانند تحریک مغناطیسی فرا جمجمه‌ای را نیز پیشنهاد دهد.
درمان برای زنان باردار و شیرده
به طور کلی درمان با دارو برای زنان و باردار و شیرده باید تا حد امکان محدود شود. در عوض تلاش برای شناسایی محرک های احتمالی میگرن و پرهیز از آنها پیشنهاد می شود.
اگر برای درمان نیاز به دارو باشد پزشک شما مسکنی با دوز کم مانند استامینوفن را تجویز میکند. در برخی موارد داروهای ضد التهاب یا تریپتان تجویز می شود.
قبل از مصرف هر نوع دارو در صورت بارداری یا شیردهی با پزشک و یا مامای خود مشورت کنید.
عوارض میگرن
میگرن با احتمال کمی باعث افزایش خطر سکته مغزی ایسکمیک و افزایش خطر مشکلات روانی می شود.
سکته مغزی
سکته ایسکمیک زمانی اتفاق می‌افتد که خونرسانی به مغز توسط لخته خون و یا وجود چربی در رگ‌ها مسدود شود. مطالعات نشان داده است که افراد مبتلا به میگرن مخصوصاً میگرن با ائورا تقریباً دو برابر بیشتر در خطر ابتلا به سکته ایسکمیک نسبت به افراد بدون میگرن هستند. اگرچه احتمال این خطر بسیار کم است. دلیل ارتباط سکته ایسکمیک با میگرن مشخص نیست.
قرص های پیشگیری از بارداری
خطر ابتلا به سکته ایسکمیک با استفاده از قرص های پیشگیری از بارداری افزایش می یابد. به طور کلی متخصصان پزشکی مصرف قرص های پیشگیری از بارداری را برای کسانی که به میگرن با ائورا مبتلا هستند، توصیه نمی کنند.
زنانی که به میگرن بدون آئورا مبتلا هستند می توانند با خیال راحت قرص های پیشگیری از بارداری را مصرف کنند مگر اینکه سایر عوامل خطر سکته مغزی مانند فشار خون بالا و یا سابقه خانوادگی بیماری های قلبی و عروقی را داشته باشند.
اگر قرصهای پیشگیری از بارداری مصرف می کنید و علائم میگرن با ائورا تجربه می کنید، با پزشک خود درباره شکل های جایگزین این قرص ها مشورت کنید.
مشکلات روحی و روانی
میگرن به میزان کمی با خطر مشکلات روانی همراه است از جمله:
- افسردگی
- اختلال دوقطبی
- اختلال اضطراب
- اختلال هراس
پیشگیری از میگرن
روش های مختلفی برای کاهش ابتلا به میگرن وجود دارد.
شناسایی و پرهیز از محرک ها
یکی از بهترین روش های پیشگیری از میگرن شناخت محرک‌های منجر به حملات میگرنی و پرهیز از آنها است.
ممکن است بعد از خوردن غذای خاصی و یا در مواقع استرس زا دچار میگرن شوید که با پرهیز از محرک ها می توانید از وقوع میگرن پیشگیری کنید.
داشتن یادآمد میگرن می تواند به شناسایی محرک های محتمل و بررسی میزان اثربخشی داروها کمک کند.
برای کمک به تشخیص میگرن نوشتن یاد آمد حمله های میگرنی برای چند هفته می تواند مفید باشد .جزئیات موارد زیر را یادداشت کنید:
- تاریخ
- زمان
- در زمان شروع حملات میگرنی چه کار می کردید
- حمله میگرنی چه مدتی طول کشید
- چه علائمی داشتید
- چه داروهایی مصرف کردید
دارو و مکمل ها
داروها معمولاً برای پیشگیری از میگرن موجود هستند. داروها به طور معمول برای کسانی استفاده میشود که علیرغم تلاش برای پرهیز از محرک‌ها هنوز دچار میگرن می شوند.
در صورت بروز حملات میگرن بسیار شدید و یا مکرر ممکن است این داروها برای شما تجویز شود.
برخی از داروهای اصلی که برای پیشگیری از میگرن استفاده می شوند در قسمت زیر نوشته شده است :
توپیرامات
در اصل توپیرامات برای جلوگیری از تشنج در افراد مبتلا به صرع تولید شده است در حالی که اکنون بیشتر در درمان میگرن استفاده می شود .نشان داده شده است که این دارو به پیشگیری از میگرن کمک میکند و معمولاً به صورت قرص روزانه استفاده میشود.
توپیرامات در افراد مبتلا به مشکلات کلیوی و کبدی باید با احتیاط مصرف شود. این دارو همچنین می تواند در صورت مصرف در دوران بارداری به جنین آسیب برساند. علاوه بر این اثربخشی قرص های هورمونی پیشگیری از بارداری را کاهش می دهد. پس در صورت مصرف توپیرامات برای تجویز روش های جایگزین پیشگیری از بارداری با پزشک خود مشورت کنید.
پروپرانولول
پروپرانولول داروی است که از قدیم برای درمان آنژین و فشار خون بالا استفاده میشده اما نشان داده شده است که این دارو می تواند از از بروز میگرن پیشگیری کند و به طور معمول هر روزه به فرم قرص مصرف می شود.
این دارو برای افراد مبتلا به آسم، بیماری انسدادی مزمن ریوی(COPD) و مشکلات قلبی مناسب نمی باشد در افراد دیابتی باید با احتیاط مصرف شود.
سم بوتولینوم نوع A
استفاده از دارویی به نام سم بوتولینوم نوع A جهت پیشگیری از سردرد ها در بزرگسالانی که به میگرن مزمن طولانی مدت مبتلا هستند توسط متخصص پیشنهاد می شود.
سم بوتولینوم نوع A نوعی نوروتوکسین (سم عصبی) است که باعث فلج عضلات می شود. دلیل اثربخشی این روش درمانی روی میگرن هنوز دقیقا مشخص نیست. این روش درمانی را برای افراد مبتلا به میگرن مزمن (داشتن سردرد برای حداقل ۱۵ روز در ماه که حداقل ۸ روز آن میگرن باشد) که به حداقل سه روش درمانی پیشگیرانه پزشکی پاسخ نداده اند، توصیه می شود.
طبق دستورالعمل های سم بوتولینوم نوع A باید در ۳۱ تا ۳۹ محل اطراف سر و پشت گردن تزریق شود هر دوازده هفته یک بار این روش درمانی می تواند تکرار شود.
پیشگیری از میگرن قاعدگی
میگرن مرتبط با قاعدگی معمولاً از دو روز قبل از شروع پریود تا سه روز بعد از آن اتفاق می افتد و از آنجا که این میگرن ها نسبتا قابل پیش بینی هستند، می توان با استفاده از روش های درمانی و هورمونی و یا غیر هورمونی از وقوع آنها پیشگیری کرد.
درمان های غیر هورمونی
درمان های غیر هورمونی توصیه شده عبارتند از:
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) - نوع رایج مسکن ها
تریپتان ها - دارویی که منجر به معکوس کردن فرایند انبساط (گشاد شدن) رگهای خونی می شود که این امر احتمالاً در وقوع میگرن نقش دارد.
این داروها از دو روز قبل از شروع پریود تا آخرین روز خونریزی به صورت روزانه و ۲ تا ۴ عدد مصرف می شود.
درمان های هورمونی
درمان های هورمونی توصیه شده عبارتند از:
روش های ترکیبی پیشگیری از بارداری مانند قرص ها، پچ و یا حلقه واژینال ترکیبی از درمان های پیشگیری از بارداری
داروهای پیشگیری از بارداری فقط حاوی پروژسترون شامل ایمپلنت، آمپول و قرص های پیشگیری از بارداری فقط حاوی پروژسترون
پچ ها و یا ژل های استروژن که می توانند از سه روز قبل از شروع پریود به مدت ۷ روز استفاده شود
داروهای هورمونی پیشگیری از بارداری معمولاً برای پیشگیری است و در میگرن قاعدگی در زنانی که میگرن با اورا دارند استفاده نمی شود. زیرا این امر می تواند خطر ابتلا به سکته مغزی را افزایش دهد.
طب سوزنی
در صورتی که داروها مناسب نباشند یا کمکی به پیشگیری از میگرن نکنند میتوانید از طب سوزنی استفاده کنید.
پیشنهاد شده است یک دوره ده جلسه‌ای بین ۵ تا ۸ هفته می تواند مفید واقع شود.