مشکلات دفع ادرار در زنان( درمان خانگی )
مشکلات دفع ادرار در زنان
بر خلاف مردان، زنان غده پروستات ندارند، طول مجرای پیش آبراه زنان که مثانه را به مدخل خروجی ادرار وصل می کند بسیار کوتاهتر از پیش آبراه مردان است. در جوانان، پیش آبراه در زاویه ای قرار دارد که احتمال خالی شدن خود به خود مثانه را کاهش میدهد. با گذر عمر و تولد فرزندان، این زاویه کمتر شده به شکل خط مستقیم در می آید. بنابراین در حالی که مردان بیشتر مشکلات کاهش جریان ادرار را تجربه می کنند، زنان بیشتر با مشکلات بی اختیاری ادرار مواجهند. بی اختیاری ادرار به دفع ادرار بدون اراده فرد گفته میشود. حدود 15 درصد از سالمندان به مشکلات کنترل مثانه مبتلا هستند. نگران نباشید، درمان وجود دارد.
علایم ممکن:
- نیاز به رفتن شتابان به توالت
- رفع مقادیر اندک ادرار با سرفه، خنده یا عطسه
- افزایش دفعات دفع ادرار در طول روز
- احساس سوزش در هنگام ادرار
- دفع بی اختیار مقادیر زیاد ادرار
توصیه های خانگی
الف: داروها
داروهای زیادی وجود دارند که میتوانند بر توانایی شما در کنترل بر ادرارتان تاثیر بگذارند. این داروها، هم در میان داروهای بدون نسخه و هم داروهای نیازمند نسخه یافت میشوند. از شایعترین داروهایی که میتوانند مشکل دفع ادرار ایجاد کنند میتوان به قرصهای خواب، مسکنهای ضد التهابی (نظیر بروفن)، آرام بخشها، قرصهای کنترل فشارخون، داروهای سرفه و سرماخوردگی و دیورتیک ها (داروهایی که برای درمان پرفشاری خون یا نارسایی احتقانی قلب تجویز می شوند)، اشاره کرد. گاهی داروهایی که در درمان افسردگی، پارکینسون و دیگر بیماریهای روانی تجویز میشوند کارکرد مثانه را مختل میکنند. اگر پزشکتان داروی جدیدی برای شما تجویز کرد یا دارویی را تغییر دوز داد و مشکلی در کنترل ادرار پدید آمد، بهتر است در این باره با وی گفتگو کنید. اگر مشکل پس از مصرف داروی بدون نسخه به وجود آمده از دکتر داروساز برای تغییر آن مشورت بخواهید.
فعالیت
اگر به تازگی به دلیل نقل مکان به محل جدید، بیماری یا مصدومیت، تغییر یا محدودیت در توانایی جا به جایی و تحرک پیدا کرده اید، به یاد داشته باشید که این وضعیت ممکن است به از دست رفتن گذرای کنترل ادراری بیانجامد. اغلب با گذر زمان وضعیت به حال طبیعی برگشته و بی اختیاری از میان میرود.
یبوست
یبوست یا گیرکردن مدفوع در سالمندان به خصوص اگر مایعات کمتر از معمول بنوشند مشکلی آزاردهنده است. یبوست میتواند بر کارکرد مثانه اثر گذارد و باعث بی اختیاری ادرار شود. به خاطر داشته باشید که کاهش نوشیدن مایعات به این علت که ادرار کمتری تشکیل شود تنها مشکل را بدتر میکند. هنگامی که یبوست رفع شود مثانه دوباره به کارکرد طبیعی خود باز میگردد. توصیه میشود که رژیم پرفیبر مصرف کنید.
افسردگی یا اضطراب
اگر به تازگی افسردگی یا تنش زیادی را تجربه کرده اید، شاید به طور موقت با مشکل کنترل مثانه مواجه شوید.
نقل مکان به خانه ای جدید، از دست دادن یا جدایی از نزدیکان و دوستان همگی شرایطی هستند که میتوانند باعث آشفتگی کارکردهای پایدار و با ثبات زندگی روزمره شوند. با بهبود علایم افسردگی و اضطراب اغلب بهبود عملکرد مثانه نیز مشاهده می شود.
دیابت یا اختلال هورمونی
دیابت باعث افزایش قند خون و حجم ادرار میگردد. بعضی بیماریها می توانند باعث افزایش سطح کلسیم گردند. گاهی اولین علامت این اختلالات میتواند به صورت تغییر کنترل ادراری رخ دهد. پزشک میتواند به شما کمک کند که بدانید به این بیماریها دچار شده اید یا خیر. اگر شما به دیابت مبتلا هستید، با کنترل مناسب قند خون میتوانید میزان بی اختیاری را کاهش دهید.
ب) این مساله معمولا "بی اختیاری تنشی" نامیده میشود و به دلیل افزایش فشار شکمی، اندکی ادرار از مثانه بیرون میریزد. این امر ممکن است به دلیل ضعف عضلات زیر مثانه رخ دهد. بعضی داروها نیز میتوانند چنین مشکلی ایجاد کنند. اگر به تازگی تغییر در داروها داشته اید (به خصوص در داروهای پرفشاری خون) در این باره با پزشک خود گفتگو کنید. این مسأله با سرفه مزمن بدتر میشود. تمرینهایی وجود دارند که میتوانند به تقویت آن دسته از عضلات لگن که در بسته نگهداشتن دریچه مثانه مؤثرند کمک کنند (به بخش مربوط به تمرینهای کیگل مراجعه کنید). استروژن نیز با احیای بافت های ناحیه تناسلی میتواند به زنان کمک کند. اگر این تمرینها مؤثر واقع نشوند توصیه ما این است که برای استفاده از داروهایی که به محکمتر شدن دریچه کف مثانه کمک میکنند به پزشک تان مراجعه کنید. گاهی برای کنترل این علایم، ممکن است به جراحی نیاز باشد.
پ) این مشکل بی اختیاری فوریتی نامیده میشود و از اسپاسم (منقبض شدن) ناگهانی مثانه ناشی میشود. ساده ترین درمان خانگی آن است که مکرر مثانه خود را خالی کنید، چه نیاز به دفع ادرار حس کنید و چه حس نکنید. مهمترین کار این است که از یک زمانبندی مشخص استفاده کنید. میتوانید به آموزش مثانه هم بپردازید:
هنگامی که احساس فوریت برای ادرار پیدا میکنید به سرعت به دستشویی بروید ولی در دستشویی سعی کنید تا آنجا که ممکن است جلوی دفع ادرار را بگیرید تا احساس نیاز به دفع، رفع شود. هرچه بیشتر مثانه خود را برای تحمل اسپاسم ها تمرین دهید، مشکلات کمتری خواهید داشت. اگر این وضع ادامه یابد با پزشک خود مشورت کنید تا علت و درمان آن را پیدا کند.
ت) این مشکل را "بی اختیاری سرریز" می گویند و زمانی رخ میدهد که خروجی مثانه مسدود شده و عضلات مثانه به خوبی کار نمیکنند. در این شرایط مثانه پیوسته پر است و دایما حجم اضافهای که نمیتواند نگه دارد به بیرون نشت میکند. در این حالت، وضع مشابه سطل پرآبی است که باز هم آب روی آن ریخته شود بنابراین آب اضافی بیرون میریزد. دیابت و بعضی داروهای دیگر میتوانند باعث این نوع از بی اختیاری ادراری شوند. شما باید به طور منظم ادرار کنید، چه احساس نیاز به دفع داشته باشید و چه نداشته باشید. اگر انسداد، علت مشکل است، رفع انسداد برای درمان ضرورت دارد. تغییر در داروها هم می تواند کمک کننده باشد. اگر عضلات مثانه دیگر نمیتوانند برای بیرون راندن ادرار منقبض شوند، این مشکل را با پزشک خود در میان بگذارید. شاید لازم شود. چندین روز مثانه را کاملأ خالی نگه دارید. ممکن است نیاز باشد سوندگذاری انجام شود.
توصیه های عمومی
1. فعال بمانید، اجازه ندهید این مسأله حس شما را به زندگی تغییر دهد و مانع انجام کارهایی که دوست دارید، شود. از پوشک های بزرگسالان بهره بگیرید تا بتوانید بدون نگرانی به امور روزانه تان برسید. اگر اجازه دهید این مشکل برای شما تنش ایجاد کند، احتمالا بی اختیاری شما به دلیل افزایش تنش بدتر خواهد شد.
2. تلاش کنید عادت دفع ادراری برای خود ایجاد کنید که توالی آن چنان باشد که بی اختیاری را به حداقل برساند.
3. از روش «ادرار دوباره» استفاده کنید. ابتدا سعی کنید تا جای ممکن مثانه را خالی کنید، سپس یک تا دو دقیقه بدون تنش استراحت کنید و دوباره برای تخلیه مثانه تلاش کنید. این کار می تواند به تخلیه کاملتر مثانه کمک کند.
4. از نوشیدنی هایی که کافئین دارند پرهیز کنید (قهوه، چای، کوکاکولا) همچنین عاقلانه به نظر میرسد که 3 تا 4 ساعت پیش از خواب از نوشیدن مایعات خودداری کنید تا نیاز به برخاستن از خواب برای دفع ادرار به حداقل برسد. به یاد داشته باشید نباید میزان کلی دریافت روزانه مایعات را کاهش دهید.
5. وقتی از خانه بیرون میروید از لباسهایی استفاده کنید که در زمان ضرورت مانع دفع سریع ادرار نشوند. تمرینهای کیگل برای رفع بی اختیاری تنشی این تمرینها به آسانی قابل انجام هستند و زمانی که آنها را یاد بگیرید تقریبا در هر جایی قابل انجام هستند. این تمرینها به تقویت عضلاتی که در کنترل جریان ادرار مهم هستند، کمک می کنند. شما به آسانی میتوانید عضلاتی را که باید منقبض کنید با شروع تمرین در هنگام دفع ادرار شناسایی کنید. هنگام ادرار عضلات کف لگن را به ترتیبی منقبض کنید که جریان ادرار ناگهان قطع شود و دوباره رها کنید تا جریان ادرار برقرار شود. این کار را چندین بار تکرار کنید.
لازم نیست عضلات شکم یا باسن و پاهای خود را منقبض کنید. تنها عضلات کف لگن که اطراف پیشابراه و مقعد هستند باید منقبض شوند. انجام این تمرین در هر نوبت که ادرار میکنید به شما قوت قلب میدهد که هرگاه بخواهید میتوانید ادرار خود را نگه دارید. هنگامی که یاد گرفتید این کار را انجام دهید، میتوانید تقریبا در هر جایی چه نشسته یا ایستاده تمرین کنید. عضلات را منقبض کنید و تا 5 بشمارید و سپس تا پنج شماره رها کنید. این تمرین را هر دفعه 15 تا 20 بار در روز، 3 یا 4 بار تکرار کنید. این تمرین که تنها چند دقیقه وقت میگیرد میتواند بسیار به شما کمک کند. به یاد داشته باشید که این تمرین را باید بلندمدت و شاید مادام العمر انجام دهید.