زکریا چکاپ
لارنژیت(التهاب حنجره)
لارنژیت[1] (التهاب حنجره)
لارنژیت التهاب حنجره است. در اغلب موارد، بدون درمان در حدود یک هفته بهبود می یابد.
علائم لارنژیت ممکن است به طور ناگهانی شروع شود و معمولا در یک دوره ۲ تا ۳ روزه بدتر می‌شود. علایم شایع لارنژیت عبارتند از:
خشونت صدا، تکلم سخت، گلودرد، تب خفیف، سرفه
صاف کردن گلو
خشونت صدا و سختی در تکلم معمولا هر روز بدتر می‌شود و تا یک هفته بعد بهبود سایر علائم باقی می مانند. در برخی موارد، حنجره ممکن است ورم کرده و باعث مشکلات تنفسی شود. این امر در بزرگسالان رایج نیست اما میتواند در کودکان خردسال که مجاری هوایی باریک و کوچک‌تری دارند، اتفاق بیفتد. لارنژیت اغلب با یک بیماری دیگر مانند سرما خوردگی، عفونت گلو (فارنژیت) یا تونسیلیت ارتباط دارد، بنابراین ممکن است علایم دیگری نیز داشته باشید از جمله:
سردرد
غدد لنفاوی متورم
آبریزش بینی
درد هنگام بلع
احساس خستگی و بدن درد
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
از آنجایی که لارنژیت اغلب بدون درمان خوب می‌شود، معمولا تنها در صورتی لازم است پزشک خود را ببینید که علائم بیماری شدید بوده و یا بیش از دو هفته طول بکشند. اگر شما و یا کودکتان مشکل تنفسی پیدا کردید باید سریعا به دنبال کمک پزشکی باشید. اگر پزشک خود را ببینید، در مورد علل احتمالی با شما صحبت خواهد کرد و ممکن است شما را برای آزمایش‌های بیشتر به یک متخصص در بیمارستان ارجاع می دهد.
چرا لارنژیت اتفاق می‌افتد؟
در اغلب موارد، لارنژیت به دلایل زیر ایجاد می شود:
عفونت ویروسی مثل سرماخوردگی یا آنفولانزا
آسیب به حنجره معمولا با فشار آوردن به صدا
در این موارد، بیشتر علائم معمولا در عرض یک هفته خوب می‌شوند. این موارد به لارنژیت حاد مشهور هستند.
گاهی اوقات لارنژیت میتواند علل دیگری مثل سیگار کشیدن، مصرف الکل و یا واکنش آلرژیک داشته باشد و علائم می‌توانند مدت طولانی تری طول بکشند. این شرایط به لارنژیت مزمن مشهور است.
درمان لارنژیت
اغلب موارد لارنژیت بدون درمان در عرض یک هفته بهبود می‌یابند. برای اینکه به التیام تارهای صوتی خود کمک کنید، مهم است که سیگار نکشید، از محیط‌های دود زده دوری کنید، مقدار زیادی مایعات (به ویژه آب) بنوشید و سعی کنید تا جای ممکن به صدای خود استراحت دهید.
در برخی موارد، ممکن است درمان علت اصلی لارنژیت امکان پذیر باشد. به طور مثال، اگر علائم توسط یک واکنش آلرژیک ایجاد می‌شوند، ممکن است بتوانید از ماده‌ای که به آن حساسیت دارید دوری کنید و یا برای کنترل آلرژی، دارو مصرف کنید.
آیا لارنژیت قابل پیشگیری است؟
چون لارنژیت اغلب از یک عفونت ویروسی شایع مانند سرماخوردگی و یا آنفولانزا ناشی می‌شود، همیشه پیشگیری از آن ممکن نیست. با این حال، می‌توانید خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهید.
واکسن انفلوانزای سالانه را دریافت کنید(اگر پزشکتان توصیه می کند)
بهداشت فردی خوب -مثل شستن دست‌ها قبل و بعد از غذا خوردن و بعد از استفاده از توالت
اجتناب از تماس نزدیک با افراد مبتلا به عفونت‌های تنفسی از جمله سرماخوردگی و یا آنفلوانزا[2]- به خصوص اگر مستعد لارنژیت هستید
جلوگیری از تحریک حنجره، از قبیل دود و یا گرد و غبار به خصوص اگر عفونت تنفسی داشته باشید.
الکل ننوشید یا در صورت وابستگی به الکل بیش از حد مجاز الکل ننوشید
سیگار نکشید به جای صاف کردن مکرر گلو که به حنجره آسیب می زند، آب دهان را قورت دهید.
در هنگام خواب زیرسرتان را با بالشت بلند کنید تا حنجره را از محتویات رفلاکس اسیدی محافظت کنید.
فریاد نزنید و با صدای بلند برای مدت طولانی آواز نخوانید - افرادی که به طور منظم از صدایشان استفاده زیادی می کنند باید تمرینات صحیحی داشته باشند.
علل لارنژیت
لارنژیت وقتی رخ می‌دهد که حنجره تحریک و متورم شود. که می تواند ناشی از عفونت یا آسیب حنجره باشد.
عفونت
عفونت‌های ویروسی مانند سرماخوردگی و یا آنفولانزا شایع‌ترین نوع عفونت مرتبط با لارنژیت حاد هستند.
انواع نادرتر عفونت شامل:
عفونت‌های باکتریایی از جمله دیفتری
عفونت‌های قارچی مانند (کاندیدیازیس) و یا آسپرژیلوس [3]
افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، مانند بیماران مبتلا به HIV یا افراد تحت شیمی درمانی یا مصرف کنندگان کورتیکواستروئید، در معرض خطر برای لارنژیت قارچی هستند. لارنژیت ناشی از عفونت ویروسی، باکتریایی و قارچی به لارنژیت عفونی مشهور است.
آسیب به حنجره
لارنژیت اغلب به دلیل بلند کردن صدا مانند حرف زدن یا آواز خواندن طولانی مدت یا فریاد زدن و آواز خواندن بلند ایجاد می شود. استفاده از صدا باعث لرزش تارهای صوتی بیش از توان آن ها می شود. این ارتعاش بیش از حد میتواند به تارهای صوتی شما آسیب بزند و باعث ملتهب شدن آن‌ها شود. لارنژیت ناشی از آسیب به حنجره به لارنژیت مکانیکی مشهور است.
علل شایع لارنژیت مکانیکی عبارتند از:
ضربه مستقیم به حنجره مثل ضربه به گلو، تصادف و یا سرفه شدید و یا آسیب ورزشی
مکررا صاف کردن گلو
دلایل دیگر
علاوه بر عفونت و آسیب به حنجره، لارنژیت میتواند در اثر مواردی ایجاد شود من جمله:
مصرف سیگار و مصرف الکل (که میتواند باعث خشک شدن و تحریک حنجره شود)
بیماری ریفلاکس معده به مری (GORD)- که باعث نشت محتویات معده به گلو و تحریک حنجره می شود
واکنش‌های آلرژیک به موادی مانند گرد و غبار، دود، مواد شیمیایی و سموم
این علل اغلب با لارنژیت طولانی‌مدت (مزمن) همراه هستند.
تشخیص لارنژیت
لارنژیت اغلب بدون درمان بهتر می‌شود بنابراین شما معمولا نیازی به مراجعه پزشک خود ندارید مگر اینکه علائم شدید و یا طولانی‌مدت داشته باشید.
اگر شما پزشک خود را ببینید، آن‌ها با شما در مورد علل این بیماری صحبت خواهند کرد، از جمله:
استفاده بیش از اندازه از صدا
سیگار کشیدن[4]
مصرف الکل
آلرژی
پزشک ممکن است شما را برای آزمایش خون ارجاع دهد و با استفاده از یک سواب کوچک پنبه ای یک نمونه از گلو بردارد. این برای بررسی عفونت های بالقوه ویروسی، باکتریایی یا قارچی است. هم چنین ممکن است با استفاده از آینه، حنجره شما را معاینه کند تا به دنبال قرمزی و یا تورم بگردد.
مراجعه به متخصص
اگر پزشک عمومی شما تشخیص دهد که شما نیاز به دیدن یک متخصص دارید، آن‌ها ممکن است شما را به یک متخصص گوش و حلق و بینی (ENT) برای برخی از آزمایش های بحث شده در زیر ارجاع دهند.
لارنگوسکوپی
لارنگوسکوپی تستی است که شامل بررسی حنجره با استفاده از یک لوله نازک حاوی یک دوربین و منبع نور (آندوسکوپ) است که میتواند از طریق بینی و یا دهان به گلوی شما وارد شود. این تست به پزشک شما اجازه می‌دهد تا هر گونه آسیب به حنجره شما را ارزیابی کند.
آزمایش برای سرطان حنجره
متخصص شما ممکن است بخواهد اطمینان حاصل کند که علائم شما نتیجه سرطان حنجره نباشد. الکل و تنباکو دو عامل اصلی هستند که می‌توانند خطر ابتلا به سرطان حنجره را افزایش دهند. هر چه بیشتر سیگار بکشید، خطر ابتلا به سرطان حنجره بیشتر می‌شود. سرطان حنجره غیر شایع است، اما مهم است که سریعا تایید یا رد شود، چون هر چه زودتر سرطان حنجره تشخیص داده شود، درمان موثرتر خواهد بود. آزمایشاتی که متخصص گوش و حلق و بینی شما ممکن است توصیه کند که برای سرطان حنجره چک کنید عبارتند از: سی تی اسکن، که مجموعه ای از تصاویر اشعه ایکس است که یک تصویر 3 بعدی از گلو را به دست می دهد. MRI که یک میدان مغناطیسی قوی همراه با امواج رادیویی است و برای اسکن با جزئیات از گلو به کار می رود. بیوپسی- که در آن نمونه‌ای از بافت در حین لارنگوسکوپی برای بررسی حضور سلول‌های سرطانی برداشته می‌شود.
آزمایش‌های دیگر
آزمایش دیگری که ممکن است انجام شود شامل:
تست حساسیت پوستی برای اطلاع از مواد حساسیت زا
عکس رادیوگرافی قفسه سینه[5] و گردن برای بررسی هر گونه ناهنجاری، باریک شدن یا تورم غیر معمول حنجره
درمان لارنژیت
در اغلب موارد، لارنژیت در عرض یک هفته بدون درمان بهتر می‌شود. اگر علائم شما شدید است یا بعد از دو هفته بهبود نیافته است، به پزشک خود مراجعه کنید.
درمان در منزل:
ممکن است بتوانید با مواردی به بهبودی خود کمک کنید:
سیگار نکشیدن و اجتناب از محیط‌های پر دود، خشک و غبارآلود
مصرف مایعات فراوان برای جلوگیری از کم آبی به ویژه آب (پرهیز از الکل و نوشیدنی‌های کافئین‌دار)، حتی اگر بلع دردناک باشد.
استفاده از مسکن ها مانند استامینوفن یا ایبوپروفن که ممکن است درد، سردرد و تب همراه را کاهش دهد (کودکان زیر ۱۶ سال نباید از آسپرین استفاده کنند)
با استفاده از یک دهان‌شویه، آب‌گرم، محلول نمکی و یا محلول های بدون نسخه می توان گلودرد را تسکین داد.
استنشاق منتول و مرطوب کننده‌های هوا-که راه های هوایی را مرطوب و تمیز نگه می‌دارد.
اجتناب از صحبت کردن، تا جایی که ممکن است آهسته صحبت کنید، از زمزمه کزدن پرهیز کنید چراکه فشار بیشتری به گلو وارد می کند.
درمان علل زمینه‌ای
در برخی موارد درمان علت اصلی لارنژیت ممکن است. برای مثال:
عفونت‌های باکتریایی (اما نه عفونت‌های ویروسی) را می توان با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان کرد.
اگر سیگار کشیدن و یا مصرف الکل باعث لارنژیت می‌شود، سیگار نکشیدن و یا کاهش میزان مصرف الکل میتواند به شما کمک کند
بیماری ریفلاکس گاستروازوفاژیال (GORD) میتواند با دارو درمان شود تا میزان اسید تولید شده در معده کاهش یابد.
اگر آلرژی باعث لارنژیت می‌شود، ممکن است قادر باشید از ماده‌ای که به آن حساسیت دارید دوری کنید و یا آنتی‌هیستامین‌ها را مصرف کنید تا پاسخ بدن خود را به این ماده کنترل کنید. اگر فشار آوردن به صدایتان باعث لارنژیت می‌شود، ممکن است از روش صوت درمانی سود ببرید .
صوت درمانی نوعی از گفتار درمانی است که شامل چگونگی استفاده از صدا است و اینکه چگونه این کار میتواند به علائم شما کمک کند.
[1] laryngitis
[2] flu
[3] aspergillus
[4] smokIng
[5] CXR