زکریا چکاپ
عفونت گوش خارجی
عفونت گوش خارجی
عفونت خارجی گوش، مشکلی است که منجر به التهاب (قرمزی و تورم) کانال گوش خارجی (کانال بین گوش خارجی و لاله گوش) می شود.
عفونت گوش خارجی، اغلب به عنوان "گوش شناگر[1]" نیز نامیده می شود. چون مواجهه مکرر با آب می تواند کانال گوش را مستعد التهاب کند.
علائم عفونت گوش خارجی عبارتند از:
درد گوش، که می تواند شدید هم باشد
خارش کانال گوش
خارج شدن مایع و یا چرک از گوش
درجاتی از ناشنوایی موقت
معمولا، یک گوش، درگیر این عفونت می شود.
با درمان، این علائم می توانند در طی همان چند روز اول ناپدید شوند. با این وجود، این بیماری در برخی از افراد تا مدت ها طول می کشد.
چه زمانی به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنیم؟
هروقت، احتمال دادید که مبتلا به عفونت گوش خارجی شده اید، به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید.
متخصص گوش و حلق و بینی، در ابتدا در مورد علائم بیماری و استفاده از شیء خارجی مانند سمعک[2] و یا گوشی های هدفون[3]، از شما سوال خواهد پرسید. هم چنین ممکن است با استفاده از یک دستگاه به نام اتوسكوپ ، داخل گوش شما را نیز معاینه کند.
اگر شما چندین بار به این عفونت مبتلا شده اید و به درمان جواب نداده ايد، پزشک ممکن است که داخل گوش شما را شست و شو[4] دهد.
با این کار، پزشک می تواند متوجه نوع عفونت داخل گوش شما شده و در صورت وجود عفونت، درمان مد نظر را برای این نوع عفونت شروع کند.
چه چیزی باعث عفونت گوش خارجی می شود؟
اکثر موارد عفونت گوش خارجی، توسط عفونت های باکتریایی ایجاد می شوند. هرچند این عفونت می تواند، ناشی از موارد زیر نیز باشد:
تحریک
عفونت های قارچی[5]
آلرژی ها
چندین عامل وجود دارند که می توانند احتمال ابتلای شما به عفونت گوش خارجی را افزایش دهند، این موارد شامل موارد زیر می باشند:
آسیب دیدن پوست داخل گوش شما
وارد شدن مرتب آب به داخل گوش
وارد شدن آب به داخل گوش می تواند موجب عفونت گوش شود، چون با وارد شدن آب به داخل گوش، شما گوش خود را میخارانید. هم چنین با مرطوب شدن محیط داخلی گوش، محیط برای رشد باکتری ها فراهم می شود.
چه کسانی مبتلا می شوند؟
عفونت گوش خارجی، نسبتا رایج می باشد. تخمین زده می شود تقریبا از هر 10 نفر، 1 نفر، در یک مقطع از زندگی خود به این عفونت مبتلا خواهد شد.
این عفونت، در زنان بیشتر از مردان دیده شده و بیشتر در سنین 45 تا 75 سال دیده می شود.
افرادی که بیماری های مزمن خاص دارند، بیشتر به این عفونت مبتلا می شوند. از جمله این بیماری های خاص می توان به موارد زیر اشاره کرد:
اگزما [6]
آسم
رینیت آلرژیک
چگونه عفونت گوش خارجی درمان می شود؟
عفونت گوش خارجی گاهی اوقات، بدون گرفتن درمان، رو به بهبودی می رود. ولی در برخی از مواقع، بهبودی از آن، چندین هفته طول می کشد.
پزشک شما می تواند برای شما، قطره گوشی[7] تجویز کند که معمولا در طی چندین هفته، علائم را بهبود می بخشد.
اگر علائم بیماری شدید باشد و یا به درمان پاسخ داده نشود، پزشک عمومی احتمالا شما را به یک متخصص، ارجاع خواهد داد.
پیشگيری از عفونت گوش خارجی
برای کاهش شانس ابتلا به عفونت گوش خارجی، شما باید از وارد کردن گوش پاک کن های پشمی[8] و یا دیگر اشیاء خارجی به داخل گوشتان (حتی انگشت) خودداری کنید. چون این کار می تواند به پوست حساس داخل گوش شما آسیب بزند.
اگر شما به طور مرتب، به شنا می روید، باید از گوش گير و یا کلاه مخصوص شنا[9] استفاده کنید تا بتوانید گوش هایتان را در برابر آب محافظت کنید.
هم چنین، باید سعی کنید موقعی که دوش می گیرید، آب، صابون و یا شامپو وارد گوش های شما نشود.
عوارض
عوارض عفونت گوش خارجی خیلی نادر هستند، ولی در برخی از مواقع، می توانند خیلی شدید باشند
یکی از عوارض نادر عفونت گوش خارجی، عفونت گوش خارجی به صورت بدخیم[10] می باشد، که در آن، عفونت، از کانال گوش به قسمت های مجاور گسترش پیدا می کند. این حالت باید به صورت فوری و با آنتی بیوتیک ها و در برخی از موارد، با جراحی درمان شود. چون در صورت درمان نشدن می تواند کشنده باشد.
علائم عفونت گوش خارجی
عفونت گوش خارجی می تواند شامل علائم متفاوتی باشد که گوش و مناطق اطراف آن را درگیر می کند.
علائم می توانند شامل موارد زیر باشند:
گوش درد
خارش و تحریک کانال گوش
قرمزی و تورم گوش خارجی و کانال گوش
احساس فشار و پری داخل گوش
پوسته پوسته شدن[11] داخل گوش و کانال گوش که ممکن است پوست اندازی هم کند
ترشح از داخل گوش، که می تواند به صورت رقیق و مایع و یا به صورت غلیط و چرک مانند باشد
احساس درد و ناراحتی در زمان جوييدن و حرف زدن
غده های متورم و زخمی در گلو
مشکل شنوایی
برخی اوقات، عفونت گوش خارجی، به دنبال مبتلا شدن یکی از فولیکول های مو در گوش به باکتری ایجاد می شود و به یک جوش تبدیل می شود.
اگر چنین اتفاقی رخ دهد، ممکن است که بتوانید جوش و یا التهاب به وجود آمده را در آینه ببینید.
با این وجود، نیابد جوش ها و یا التهاب های داخل گوش را بترکانید، چون اینکار، موجب انتشار عفونت به بقیه نقاط بدن نیز می شود.
علائم طولانی مدت[12]
در برخی از موارد، علائم عفونت گوش خارجی می تواند تا چندین ماه، یا حتی در برخی از موارد تا چندین سال، طول بکشد. این حالت به عنوان عفونت گوش خارجی مزمن[13] شناخته می شود.
علائم عفونت گوش خارجی مزمن، می توانند شامل موارد زیر باشند:
خارش دائمی داخل گوش و مناطق اطراف آن
ناراحتی و درد در گوش که با تکان دادن گوش بدتر می شود. – این درد، در حالت مزمن، خفیف تر از حالت حاد می باشد.
خروج ترشحات آبکی و غلیظ از داخل گوش
نبود موم (وكس) گوش
پوست زبر و خشک داخل گوش، که به عنوان stenosis شناخته می شود و می تواند باعث نازکتر شدن کانال گوش و ایجاد مشکلات شنوایی شود.
علل عفونت گوش خارجی
چندین علت، برای عفونت گوش خارجی مطرح شده است. هم چنین چندین مورد هم هستند که می توانند شانس شما را برای ابتلا به این عفونت افزایش دهند.
شایع ترین علل عفونت گوش خارجی، شامل موارد زیر می باشند:
عفونت باکتریایی
درماتیت سبوروئیک – مشکل پوستی که در آن، مناطقی از پوست که در حالت طبیعی چرب هستند، تحریک شده و متورم می شوند و می توانند برخی اوقات، گوش را تحت تاثیر قرار دهند
عفونت گوش میانی (اوتیت میانی) – خروج ترشحات از گوش، که ناشی از یک عفونت عمیق تر بوده و می تواند منجر به عفونت گوش خارجی شود.
عفونت قارچی – اگر شما قطره های گوشی آنتی بیوتیک و یا استروئیدی، برای مدت طولانی استفاده کنید، عفونت های قارچی شایع تر خواهند بود.
تحریک و یا یک واکنش آلرژیک - عفونت گوش خارجی می تواند در نتیجه ی واکنش به اشیای خارجی وارد شده به بدن، مانند داروهایی که برای گوش داده شده اند، سمعک ها، شامپو و یا حتی تعریق باشد.
عفونت گوش خارجی، حتی می تواند در صورت تکمیل نکردن درمان قبلی همین عفونت نیز ایجاد شود.
آغاز کننده های احتمالی عفونت گوش خارجی كه علل مستقیم عفونت گوش خارجی نمی باشند ولی ممکن است شرایطی فراهم کنند تا عفونت گوش خارجی شکل بگیرد كه شامل موارد زير مي باشند:
رطوبت خیلی زیاد
وجود مایع در داخل گوش، احتمال ایجاد عفونت در گوش را افزایش می دهد. رطوبت، یک محیط ایده آل را برای باکتری ها و با درجات پایین تر، برای رشد قارچها فراهم می کند. خطر ابتلای شما به عفونت گوش خارجی ممکن است در موارد زیر افزایش یابد:
شنا کردن – به خصوص در آبهای آلوده و کثیف
تعریق
در معرض محیط های مرطوب بودن
آب هم چنین می تواند موجب از بین بردن موم های داخل گوش شود و این موضوع سبب خارش گوش می شود.
آسیب به گوش
کانال گوش شما بسیار حساس بوده و می تواند در موارد زیر آسیب ببیند:
خاراندن داخل گوش
تمیز کردن زیادی گوش
وارد کردن گوش پاک کن های پنبه ای به داخل گوش
استفاده طولانی مدت از سمعک و یا هدفون های داخل گوشی
استفاده از کمک کننده های شنوایی نیز می تواند خطر ابتلا به عفونت گوش خارجی را افزایش دهد.
مواد شیمیایی
اگر شما، از مواد اشاره شده در زیر در داخل گوش و یا حتی نزدیک گوش خود استفاده کنید، از احتمال بیشتری برای ابتلا به عفونت گوش خارجی برخوردار خواهید بود:
اسپری های مو
خشک کننده های مو
نرم کننده های موم (جرم) گوش
مشکلات پوستی، که باعث عفونت گوش خارجی می شوند
علاوه بر درماتیت سبورئیک، برخی دیگر از مشکلات پوستی نیز می توانند موجب ایجاد عفونت گوش خارجی شوند که در زیر به آنها اشاره می شود:
پسوریازیس
اگزما
آکنه
مشکلات حساسیتی
اگر شما رینیت آلرژیک و یا آسم دارید، احتمالا در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت گوش خارجی هستید.
سیستم ایمنی ضعیف
اگر شما، مشکلاتی دارید که باعث تضعیف سیستم ایمنی می شود، احتمالا در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به عفونت گوش خارجی خواهید بود.
از جمله این عوامل، میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
دیابت
HIV و یا ایدز
درمان های خاص سرطان، مانند شیمی درمانی که ممکن است خطر ابتلای شما به عفونت گوش خارجی را افزایش دهد.
درمان کردن عفونت گوش خارجی
عفونت گوش خارجی می تواند با استفاده از قطره های گوشی که توسط پزشک تجویز می شوند و هم چنین برخی روش های خودمراقبتی ساده به صورت موثری درمان شود. در بسیاری از موارد، تنها چند روز پس از شروع درمان، علائم شما رو به بهبود خواهند گذاشت. اگر علائم شما شدید می باشند و یا به درمان ابتدایی واکنش نشان نمی دهند، پزشک شما ممکن است شما را به یک متخصص برای انجام درمان ها و توصیه های بیشتر ارجاع دهد.
مدیریت کردن علائم در منزل
توصیه های زیر باید تا حدودی به تسکین علائم شما کمک کنند و کمک کنند تا از عوارض این بیماری، پیشگیری کنید.
اجتناب از مرطوب کردن گوشی که مبتلا به این عفونت است – زمانی که دوش میگيرید و یا به حمام رفته اید، می توانید از یک کلاه مخصوص استفاده کنید ولی تا موقعی که کامل بهبود پیدا نکرده اید، نباید به شنا بروید.
همه ترشحاتی[14] که از گوشتان بیرون می آید را خیلی آرام و آهسته و با یک پد پنبه ای، از روی گوش بردارید. پد پنبه ای را به گوشتان نچسبانید.
هر شیئی که می تواند موجب واکنش های حساسیتی در گوش مبتلا شود، مانند کمک کننده های شنوایی، سمعک و گوشواره را از گوشتان بیرون بکشید.
از مسکن هایی مانند استامنیوفن یا ایبوپروفن برای تسکين درد گوش استفاده کنید – البته این مسکن ها برای هر فردی ممکن است مناسب نباشند. پس، قبل از مصرف آنها حتما بروشور حاوی اطلاعات را مطالعه کنید.؛ اگر هنوز هم در مورد این نوع درمان مطمئن نیستید، با پزشک، پرستار و یا دکتر داروساز خود مشورت کنید. اگر مشکل شما، قرمزی است[15] که در داخل گوشتان وجود دارد، برای بهبود سریعتر می توانید، یک حوله و یا پارچه گرم، بر روی گوشتان بگذارید.
درمان هایی که پزشکتان می تواند برای شما ارائه دهد:
هرچند که عفونت گوش خارجی می تواند خود محدود شونده باشد، ولی بدون درمان چندین هفته طول می کشد تا بهبود پیدا کنید. پزشکتان، معمولا می تواند یک قطره برای گوش تجویز کند تا فرآیندهای درمانی را تسریع ببخشد. این کار، باید هر روز، چندین بار تا چندین هفته تکرار شود.
در مجموع، 4 نوع کلی قطره برای درمان عفونت گوش خارجی وجود دارند، که در زیر به آنها اشاره می شود:
قطره های گوشی آنتی بیوتیک – که می توانند عفونت های باکتریایی را درمان کنند
قطره های گوشی کورتیکواستروئیدی – که برای کاهش التهاب استفاده می شوند
قطره های گوشی ضد قارچ – که برای درمان عفونت های قارچی استفاده می شوند.
قطره های گوشی اسیدی – که برای کشتن باکتری ها، مورد استفاده قرار می گیرند.
برخی اوقات، شاید نیاز باشد تا ترکیبی از قطره های ذکر شده در بالا برای شما تجویز شود. مثلا قطره های گوشی آنتی بیوتیکی و قطره های گوشی کورتیکواستروئیدی
اولین باری که درمان کامل انجام می شود و التهاب از بین می رود، ممکن است پزشک بخواهد تا دوباره شما را معاینه کند تا مطمئن شود که هیچگونه مشکل فیزیکی مانند لاله گوش غیر نرمال و یا پارگی لاله گوش که منجر به ایجاد مشکل برای شما می شود، وجود ندارد.
به کار بردن قطره های گوشی
اگر از قطره های گوشی به درستی استفاده نشود، ممکن است که خوب اثر نکنند. بنابراین لازم است که این قطره ها را به درستی استفاده کنیم. بهتر است که فرد دیگری این قطره را به داخل گوش شما بریزد. چون این کار، راحتتر از حالتی است که خودتان بخواهید این کار را انجام دهید.
شما (و یا کمک کننده شما) باید این مراحل را طی کنید:
با استفاده از یک پد پنبه ای ، هر گونه ترشح خارجی، موم گوش و یا آشغالی که در گوش خارجی وجود دارد، را به آرامی بردارید.
با در دست گرفتن قطره گوشی در دست خود برای چند دقیقه، آن را گرم کنید. چون قطره گوشی که سرد باشد، می تواند موجب احساس گزگز در گوش شما شود.
قبل از اینکه بخواهید قطره را به داخل گوش بریزید، بر روی پهلو، طوری دراز بکشید که گوش مبتلا شده به عفونت، به سمت بالا قرار بگیرد.
گوش خود را به مدت 30 ثانیه، خیلی آهسته تکان دهید تا قطره در داخل گوش اثر کند و اگر هوایی در داخل گوش گیر کرده است، از آن خارج شود.
به مدت 3 تا 5 دقیقه، در همان حالت درازکش باقی بمانید، تا مطمئن شوید که قطره، از داخل گوش ما به بیرون نخواهد ریخت.
کانال گوش خود را باز بگذارید تا خشک شود.
دیگر درمان ها
اگر لازم باشد، درمان های دیگری نیز وجود دارند که پزشک عمومی می تواند برای کمک به درمان عفونت گوش خارجی برای شما تجویز کند. از جمله این درمان ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تجویز مسکن های قوی تر مانند کدئین، برای موارد شدیدتر بیماری
قرص و یا کپسول های آنتی بیوتیک برای درمان عفونت های شدید – آنتی بیوتیکی به نام فلوکساسین، معمولا در این موارد انتخاب می شود.
درمان مشکلات پوستی که می توانند عفونت گوش خارجی را بدتر کند، مانند درماتیت سبوروئیک، پسوریازیس یا اگزما
اگر در داخل گوش شما، یک التهاب به وجود آمد، پزشک ممکن است که با استفاده از یک سوزن استریل، آن را سوراخ کرده و چرکهای داخل را بیرون بکشد. این کار به عنوان "برش و تخلیه" نامیده می شود. [16] ضمنا شما نباید این کار را خودتان انجام دهید.
درمان های ارائه شده توسط متخصص
اگر لازم باشد، پزشک، به منظور دریافت درمان های بیشتر، شما را به متخصص ارجاع می دهد. شاید متخصص، تصمیم بگیرد برای اینکه درمان با قطره موثر باشد، چرک های داخل گوش شما را بیرون بکشد.
عوارض عفونت گوش خارجی
هرچند که عوارض همراه با عفونت گوش خارجی، شايع نمی باشند، ولی احتمال کمی وجود دارد که مشکلات بیشتری هم به وجود بیایند.
برخی از عوارض اصلی عفونت گوش خارجی در زیر، ذکر شده اند.
آبسه[17]
آبسه، جوش دردناک و پر از چرکی بوده که می تواند در داخل و اطراف گوش مبتلا شده به عفونت، ایجاد شوند.
آبسه ها، معمولا خود به خود محدود می شوند. ولی در برخی از موارد، نیاز است تا پزشک، چرک ها را از داخل گوش شما بیرون بکشد.
نازک شدن کانال گوش
اگر شما عفونت گوش خارجی مزمن (طولانی مدت) دارید، یک لایه پوست ضخیم و خشک می تواند در داخل کانال گوش شما به وجود آید.
این موضوع، سبب می شود تا کانال گوش ما نازک شود (Stenosis) و این حالت می تواند بر روی شنوایی شما تاثیر بگذارد. در موارد نادری، حتی می تواند منجر به ناشنوایی فرد شود. با این وجود، این حالت، معمولا می تواند با استفاده از قطره های گوش درمان شود.
پرده گوش متورم و پاره شده
هر عفونتی می تواند وارد پرده گوش شما بشود. در برخی از موارد، عفونت باعث تشکیل چرک در داخل گوش داخلی شما شده و می تواند پرده گوش را پاره کند. این رخداد، با نام پرده گوش پاره شده، شناخته می شود.
علائم پرده گوش پاره شده عبارتند از:
ناشنوایی موقت [18]
گوش درد و یا ناراحتی در گوش
بیرون آمدن موکوس از گوش
صدای شبیه به صدای زنگ و یا وزوز در گوش
در بسیاری از موارد، پرده گوش پاره شده، می تواند بعد از دو ماه، بدون درمان خوب شود.
اگر بعد از این مدت، هیچ گونه ای نشانه ای از بهبود دیده نشد، ممکن است نیاز به جراحی باشد.
سلولیت [19]
سلولیت، یک عفونت باکتریایی پوست می باشد که بعد از عفونت گوش خارجی اتفاق می افتد. سلولیت، زمانی اتفاق می افتد که باکتری های بی ضرر روی پوست، از طریق مناطق آسیب دیده پوست، مانند آنچه که در عفونت گوش خارجی اتفاق می افتد، وارد لایه های عمقی تر پوست می شوند.
سلولیت، باعث می شود تا مناطق تحت تاثیر آن، قرمز، دردناک و گرم شده و حساس به لمس شوند.
دیگر علائم سلولیت عبارتند از:
احساس بیماری
لرزیدن[20]
احساس سرمای شدید
احساس کلی ناخوش بودن
اکثر افرادی که به سلولیت مبتلا می شوند، با یک دوره درمان[21] هفت روزه با آنتی بیوتیک ها درمان می شوند.
اگر سلولیت در فردی اتفاق بیفتد که خیلی مریض بوده و مستعد اثرات عفونت ها می باشد، ممکن است نیاز باشد برای گرفتن مراقبت های خاص، در بیمارستان، پذیرش شود.
عفونت گوش خارجی بدخیم
عفونت گوش خارجی بدخیم، یکی از عوارض جدی ولی نادر عفونت گوش خارجی می باشد، که در آن، عفونت به استخوان های اطراف کانال گوش گسترش پیدا می کند.
این حالت، معمولا بزرگسالان را بیشتر از کودکان درگیر می کند. بزرگسالانی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به این حالت عفونت می باشند. این افراد شامل موارد زیر می باشند.
انجام شیمی درمانی به دنبال مشکلات مزمن سلامتی مانند دیابت و یا ایدز
علائم و نشانه های عفونت گوش خارجی بدخیم عبارتند از:
گوش درد و سر درد شدید
استخوان درگیر شده[22] قابل مشاهده در داخل کانال گوش
فلج شدن اعصاب صورت – که در آن، صورت شما به سمت گوش درگیر با عفونت می افتد.
در صورتی که عفونت گوش خارجی بدخیم درمان نشود، می تواند کشنده باشد. با این حال، این نوع عفونت می تواند با استفاده از آنتی بیوتیک ها و هم چنین جراحی، برای حذف بافت های آسیب دیده، به طور کامل درمان شود.
پیشگیری از عفونت گوش خارجی
همیشه امکان پیشگیری از عفونت گوش خارجی وجود ندارد، ولی شما می توانید خطر ابتلا به عفونت گوش خارجی را کاهش دهید.
از آسیب زدن به گوش خود خودداری کنید
زمانی که گوش خود را می شویید، از وارد کردن پدهای پنبه ای و یا دیگر اشیاء خارجی به داخل گوش خود خودداری کنید.
موم های داخل گوش به طور طبیعی خودشان از گوش بیرون می آیند و تنها برای تمیز کردن گوش خارجی، باید از گلوله های پنبه ای استفاده کنید.
اگر تولید موم های گوش برای شما مشکل ایجاد می کند، با کمک یک متخصص مراقبت های سلامتی، آنها را از گوش خارج کنید.
گوش های خود را خشک و تمیز نگه دارید
زمانی که گوش های خود را می شویید، آب، صابون و یا شامپو نباید به داخل گوش های شما برود.
اگر می خواهید موهای خود را بشویید، از یک کلاه مخصوص برای جلوگیری از ورود آب به داخل گوش ها استفاده کنید.
بعد از شستن، گوش های خود را با استفاده از درجه پایین سشوار خشک کنید. هرگز از گوشه های حوله برای خشک کردن گوش های خود استفاده نکنید، این کار می تواند منجر به آسیب به گوش های شما شود.
اگر مرتب، به استخر برای شنا می روید، از یک کلاه مخصوص شنا برای پوشاندن گوش های خود استفاده کنید و یا اینکه از گوش گير استفاده کنید (ولی مطمئن باشید که آنها را با دقت، داخل گوش خود گذاشته اید و اگر باعث تحریک گوش شما می شوند، از آنها استفاده نکنید.)
درمان و پیشگیری از دیگر مشکلات پوستی
اگر شما، بعد از قرار دادن هر چیزی در داخل گوش خود، مثل کمک کننده های شنوایی، سمعک و یا گوشواره، دچار مشکل حساسیتی می شوید، آنها را از روی گوش های خود بردارید. یک واکنش حساسیتی خفیف، معمولا خود به خود برطرف می شود.
استفاده از دیگر محصولات هایپوآلرژیک (یعنی محصولاتی که احتمال کمتری برای ایجاد واکنش های آلرژیک دارند) می تواند کمک کننده باشد.
برای دیگر مشکلات پوستی، مانند پسوریازیس[23] و اگزما، باید دنبال توصیه های پزشکی باشید. بنابراین این مشکلات می توانند با گرفتن دارو، برطرف شوند.
سعی کنید، برای تمیز نگه داشتن گوش های خود، از قطره ها و یا اسپری های گوش اسیدی، به ویژه قبل و بعد از شنا کردن، استفاده کنید. می توانید این قطره ها و یا اسپری ها را بدون نیاز به تجویز پزشک، از داروخانه ها تهیه کنید. این قطره ها و اسپری ها، می توانند از رخداد مجدد عفونت گوش خارجی پيشگيری کنند.
[1] Swimmer’s ear
[2] Ear plug
[3] Hearing aids
[4] Swab
[5] Irritation
[6] Eczema
[7] Ear drop
[8] Cotton wool buds
[9] Swimming cap
[10] Maligant
[11] Scaly skin
[12] Long – term symptoms
[13] Chronic
[14] Discharge
[15] Boil
[16] Incision and drainage
[17] Abscesses
[18] Temporary hearing loss
[19] Cellulitis
[20] Shivering
[21] Course
[22] Exposed
[23] Psoriasis