عفونت قارچی ناخن 

​​بسیاری از افراد در زندگی خود دچار عفونت قارچی ناخن می‌شوند. این عفونت ها معمولا خطرناک نیستند اما ناخوشایند بوده و به سختی درمان می شوند.

عفونت به آرامی گسترش می‌یابد و باعث می‌شود که ناخن دچار تغییررنگ، ضخیم شدن و بد شکلی شود. ​ناخن ‌انگشت شست بیشتر از سایر ناخن‌ها تحت‌تاثیر قرار می‌گیرند. اصطلاح پزشکی برای عفونت قارچی ناخن اونیکومایکوزیس[1] است. ​

علایم و نشانه‌های عفونت قارچی ناخن 

عفونت قارچی ناخن ممکن است در ابتدا هیچ علامتی نداشته باشد. ​

با پیشرفت بیماری، عفونت می‌تواند باعث: 

تغییر رنگ ناخن- که می‌تواند باعث سفید شدن، سیاه شدن، زرد و سبز شدن آن شود

ضخیم شدن و تغییر شکل ناخن-که ممکن است شکل و بافت غیر معمولی گرفته و به سختی بتوان ناخن را کوتاه کرد

درد یا ناراحتی- به ویژه هنگام استفاده یا وارد کردن فشار بر روی انگشت مبتلا 

ناخن‌های شکننده یا خرد شده- ناخن ها ممکن است شکسته شوند و به کلی جدا شوند. ​

گاهی اوقات پوست اطراف نیز ممکن است عفونی شده و خارش‌دار، ترک دار،قرمز و متورم شود. ​

چطور به عفونت قارچی ناخن مبتلا می شوید؟ ​

بیشتر عفونت‌های قارچی ناخن در نتیجه قارچی رخ می‌دهند که باعث عفونت پای ورزشکاران می شود و ناخن ها را درگیر می کند. ​

این قارچ‌ها اغلب به صورت غیر بیماریزا بر روی پوست شما زندگی می‌کنند اما گاهی اوقات می‌توانند تکثیر شده و منجر به عفونت شوند. قارچ‌ها مکان‌های گرم، تاریک و مرطوب مانند پاها را ترجیح می‌دهند. ​

در موارد زیر احتمال ابتلا به عفونت قارچی ناخن بیشتر می شود: 

تمیز و خشک نگه نداشتن پاها

پوشیدن کفش هایی که باعث تعریق و گرم شدن پا می شوند. 

قدم زدن به صورت پابرهنه در مکان هایی که عفونت‌های قارچی می‌توانند به راحتی گسترش یابند، مانند حمام‌های عمومی، رخت‌کن ها و سالن‌های ورزشی. ​

آسیب به ناخن ها 

​سیستم ایمنی ضعیف

داشتن برخی بیماری های خاص، مثل دیابت، پسوریازیس یا بیماری عروق محیطی 

عفونت‌های قارچی ناخن می‌توانند به افراد دیگر نیز سرایت کنند، بنابراین اگر این عفونت را دارید، باید برای پیشگیری از این کار اقدام کنید (‏پایین را ببینید)‏.​ ​

درمان عفونت‌های قارچی ناخن 

​عفونت های قارچی خفیف ناخن همیشه نیاز به درمان ندارند چون عارضه دار شدن آن ها بعید است و درمان ممکن است تفاوت چندانی ایجاد نکند. ​چه شما تصمیم به درمان بگیرید یا خیر، باز هم باید بهداشت پا را به خوبی رعایت کنید (‏پایین را ببینید)‏ تا از بدتر شدن عفونت و یا گسترش آن به دیگران جلوگیری کنید. اگر از ظاهر ناخن آسیب‌دیده ناراحت شده‌اید و یا مشکلاتی از قبیل درد و ناراحتی دارید، با پزشک و یا داروساز خود صحبت کنید. آن ها احتمالا توصیه هایی دارند از جمله: 

قرص‌های ضد قارچ[2]- روزی یک یا دو بار به مدت چند ماه مصرف شوند.​ ​

رنگ ناخن های ضد قارچ-رنگ های مخصوصی که به مدت چند ماه به طور مستقیم بر روی ناخن مورد استفاده قرار می گیرند. 

کیت‌های نرم کننده ناخن- که در آن‌ها از خمیری برای نرم کردن قسمت‌های آلوده ناخن استفاده شده و سپس با استفاده از دستگاه لایه بردار برداشته می شوند. ​

یک روش برای حذف کامل ناخن نیز ممکن است در موارد شدید توصیه شود. درمان لیزری که در آن از لیزر با انرژی بالا برای از بین بردن قارچ استفاده می‌شود نیز یکی از گزینه ها است. 

پیشگیری از عفونت‌های قارچی ناخن 

شما می‌توانید خطر ابتلا به عفونت قارچی ناخن را کاهش دهید با: 

دست‌ها و پاهای خود را تمیز و خشک نگه دارید. 

پوشیدن کفش‌های مناسب ساخته‌شده از مواد طبیعی و جوراب‌های نخی تمیز به پاهای شما اجازه می‌دهد تا هوا به خوبی جریان داشته باشند. ​

گرفتن و کوتاه نگه داشتن ناخن ها- ناخنگیر و قیچی مشترک استفاده نکنید. 

​حوله‌ها و جوراب‌های خود را با دیگران به اشتراک نگذارید و حوله‌ها به طور منظم شسته ‌شوند. ​

پابرهنه در استخرهای عمومی، حمام ها و رخت‌کن ها راه نروید- برای حفاظت از پاهایتان کفش های مخصوص حمام وجود دارند. ​

تعویض کفش های کهنه چرا که ممکن است آلوده به قارچ باشند. 

​درمان سریع پای ورزشکاران[3] برای اجتناب از انتشار عفونت به ناخن ها 

​تجهیزات سالن های کاشت ناخن گاهی اوقات می‌تواند منبع عفونت‌های قارچی ناخن باشند. اگر به طور منظم به یک سالن مراجعه می کنید، مطمئن شوید که هر گونه تجهیزات مورد استفاده به خوبی استریل شده‌ باشند. ​

درمان عفونت قارچی ناخن 

​ممکن است در موارد خفیف عفونت قارچی ناخن درمان ضروری نباشد. در موارد شدیدتر یا مشکل‌ساز، داروهای ضد قارچی ممکن است توصیه شوند. ​بعید است که عفونت قارچی ناخن بدون درمان خوب شود، اما اگر برای شما مشکلی ایجاد نمی کند ممکن است تصمیم به درمان نگیرید، چون درمان می‌تواند مدت‌ زمان زیادی طول بکشد و باعث عوارض جانبی شود و البته همیشه هم موثر نیست. ​چه تصمیم بگیرید که درمان داشته باشید و یا نه، باید توصیه‌های خودیاری را انجام دهید تا به پیشگیری از بدتر شدن شرایط و یا گسترش آن به دیگران کمک کنید. ​

داروهای ضد قارچی 

​اگر از ظاهر ناخن آسیب‌دیده ناراحت هستید و یا مشکلاتی مانند درد و ناراحتی دارید، با پزشک و یا داروساز خود صحبت کنید. ​آن‌ها معمولا درمان را با داروهای ضد قارچی، چه به شکل قرص و چه به صورت رنگ های مخصوص ناخن توصیه می‌کنند. ​ممکن است قبل از درمان، نمونه گیری از ناخن و فرستادن آن به آزمایشگاه برای تایید عفونت قارچی لازم باشد. ​

قرص‌های ضد قارچ 

​تربینافین[4] و ایتراکونازول[5] دو دارویی هستند که به طور معمول برای عفونت‌های قارچی ناخن تجویز می‌شوند. ​این‌ها معمولا باید روزی یک یا دو بار به مدت چند ماه استفاده شوند تا اطمینان حاصل شود که عفونت به طور کامل رفع شده‌است. اگر مصرف دارو را خیلی زود قطع کنید، عفونت ممکن است برگردد. ​

رنگ های ناخن ضد قارچ

اگر می خواهید قرص‌های ضد قارچ مصرف نکنید، ممکن است پزشک و یا داروساز شما پیشنهاد کنند که به جای آن رنگ های ناخن ضد قارچ را امتحان کنید. ​رنگ ناخن به اندازه قرص موثر نیست، چون رسیدن آن به لایه‌های عمقی ناخن دشوار است. با این حال، معمولا باعث هیچ گونه عوارض جانبی نمی‌شود. ​همانند قرص‌های ضد قارچ، رنگ ناخن ضد قارچ نیز به طور معمول باید به مدت چند ماه استفاده شود تا از پاکسازی عفونت اطمینان حاصل شود. ​

نتایج درمان 

تصور می‌شود که درمان‌های ضد قارچی در درمان حدود ۶۰ تا ۸۰ % عفونت‌های قارچی ناخن موثر باشند. بین ۶ تا ۱۸ ماه طول می‌کشد تا ظاهر ناخن آسیب‌دیده به حالت نرمال برگردد و در برخی موارد ممکن است ظاهر ناخن به طور کامل بهبود نیابد. ​اگر درمان موثر باشد، یک ناخن سالم جدید در طول چند ماه از پایه ناخن شروع به رشد می‌کند. ناخن آلوده قدیمی نیز همزمان با رشد باید کوتاه شود.اگر ناخن جدید و سالم بعد از گذشت چند هفته از درمان، شروع به رشد نکرد، با پزشک خود صحبت کنید. درمان را تا زمان توصیه شده متوقف نکنید، زیرا ممکن است باعث برگشت عفونت شود. ​

نرم کردن[6] و لایه برداری از ناخن 

​به دلیل دیر اثر کردن داروهای ضد قارچ، برخی افراد ممکن است ترجیح دهند از درمانی استفاده کنند که شامل نرم شدن و از بین بردن قسمت‌های آلوده ناخن در طول چند هفته است. ​کیت‌های درمانی در داروخانه‌ها موجود هستند. خمیر قسمت‌های آلوده ناخن را نرم می‌کند و به آن‌ها اجازه می‌دهد تا از هم جدا شده تا کم کم با ناخن های سالم جایگزین شوند. ​

برای استفاده از درمان: 

ناحیه آسیب‌دیده را بشویید و آن را به طور کامل خشک کنید - خمیر را به دقت بر روی ناخن‌های آلوده قرار دهید- پانسمان را به مدت ۲۴ ساعت روی آن‌ها بگذارید - خمیر را روز بعد بشویید و بخش‌های نرم شده ناخن را جدا کنید-این فرایند را هر روز به مدت 2 تا 3 هفته انجام دهید  هنگامی که هیچ بخش عفونی دیگری از ناخن را نمی توان جدا کرد، از داروساز خود بخواهید که رنگ ناخن ضد قارچ برایتان تجویز کند تا هنگام رشد ناخن جدید دچار عفونت مجدد نشود.​ ​​​​​

برداشتن ناخن 

روش حذف کامل ناخن‌های آسیب‌دیده معمولا ضروری نیست، اما اگر عفونت شدید یا دردناک باشد و درمان‌های دیگر کمکی نکرده باشند، ممکن است توصیه شود.​ ​​​​​​اگر ناخن با عمل جراحی برداشته شود، یک ناخن جدید باید در نهایت جای آن را پر کند. اما این فرایند ممکن است یک سال کامل طول بکشد. ​

درمان با لیزر[7]

درمان با لیزر یک گزینه محتمل برای عفونت های شدید قارچی ناخن است. لیزر میزان زیادی انرژی نوری را ساطع می‌کند که برای از بین بردن قارچ به کار می‌رود. اگر ناخن جدید و سالم بعد از گذشت چند هفته از درمان، شروع به رشد نکرد، با پزشک خود صحبت کنید. درمان را تا زمان توصیه شده متوقف نکنید، زیرا ممکن است باعث برگشت عفونت شود. ​

[1] onychomycosis

[2] Anti-fungal tablets

[3] Athlete foot

[4] terbinafine

[5] itraconazole

[6] Softening

[7] LASER