سندروم داون
سندرم داون
نوزاد مبتلا به سندرم داون با وجود کروموزوم 21 بیشتر از افراد عادی در برخی سلولها یا در تمام سلولها متولد میشود که تریزومی 21 نیز نامیده میشود.
افراد مبتلا به سندرم داون ممکن است زندگی فعال، سالم و مستقلی را در دهه 60، 70 و بالاتر داشته باشند.
اغلب آنها دارای اختلالات یادگیری خفیف تا متوسط هستند و برخی دیگر ممکن است نیازهای پیچیده تری داشته باشند.
قبل از تولد نمیتوان فهمید که شخص به کمک اضافی و حمایت بیشتری نیاز دارد یا خیر.
برخی از افراد مبتلا به سندرم داون از شرایط سلامتی بیشتری برخوردارند و برخی دیگر شرایط سلامت کمتری دارند.
زندگی با سندرم داون
دررابطه با کار و آموزش مناسب برای افراد مبتلا به سندرم داون ایجاد فرصت و حمایت هایی صورت گرفته است.
این افراد میتوانند به عنوان بخشی از خانواده و اجتماع، زندگی سالم و رضایتبخشی داشته باشند.
این افراد میتوانند:
صاحب شغل باشند
با افراد دیگر در رابطه باشند
با کمترین حمایت با دیگران معاشرت داشته باشند و در جامعه حضور یابند.
شواهد نشان میدهد خانواده بیشتر افراد مبتلا به سندرم داون از زندگی با آنها راضی هستند.
بسیاری از کودکان مبتلا میتوانند آموزش ببینند و در صورت نیاز از حمایت اضافی برخوردار شوند.
سندرم داون و سلامتی
بسیاری از کودکان مبتلا دارای سلامتی مشابه با بقیه کودکان هستند.
برخی شرایط پزشکی، در کودکان مبتلا بیشتر و برخی شرایط، کمتر شایع است.
حدود 5 نوزاد از هر 10 نوزاد مبتلا به سندرم داون دچار مشکلات قلبی میشوند، با این وجود کمتر از یک کودک از 5 کودک نیاز به جراحی پیدا میکند.
اغلب احتمال میرود این افراد دارای تونوس عضلانی و مشکلات گوارشی باشند و نیز ممکن است دچار کاهش بینایی و یا شنوایی شوند.
با این حال احتمال کمی هم برای ابتلا به برخی سرطانها و انواع بیماریهای قلبی در آنها وجود دارد.
بررسی منظم بسلامتی باعث میشود هر نوع مشکلی را در زمانی زودتر کشف و کنترل کرد.
سندرم داون بیماری محدودکننده زندگی نیست، به این معنی که این شرایط باعث کوتاهی زندگی فرد نخواهد شد.
غربالگری سندرم داون
طی غربالگریهای دوران بارداری، میتوان تشخیص داد که آیا کودک ممکن است به سندرم داون مبتلا باشد یا نه.
تمام زنان باردار فارغ از هر سنی میتوانند این غربالگری را انجام دهند.
برای غربالگری از آزمایش خون و اسکن منطقه شفاف پشت گردن (NT) استفاده میشود.