سندرم گونه سیلی خورده[1]

سندرم گونه سیلی خورده ( که بیماری پنجم یا پارواویروس بی 19[2] نیز نامیده می شود )، نوعی عفونت ویروسی است که در کودکان شایع است اما میتواند افرادی از هر سن را درگیر کند. این حالت عمدتا سبب ایجاد بثورات قرمز روشن بر روی گونه ها می شود. 

اگرچه این حالت خطرناک به نظر می رسد اما سندرم گونه سیلی خورده یک عفونت ملایم است که ظرف یک تا سه هفته خود به خود بهبود می یابد. یکبار که فرد دچار این عفونت شود، در تمام طول زندگی در برابر آن مقاوم خواهد بود. 

اما سندرم گونه سیلی خورده ممکن است در برخی افراد شدیدتر باشد. اگر شما باردار هستید، دچار اختلال خونی یا ضعف در سیسیتم ایمنی شده اید و در معرض این ویروس قرار گرفته اید، باید به دستورات پزشکی توجه کنید. 

علائم سندرم گونه سیلی خورده 

علائم سندرم گونه سیلی خورده معمولا ظرف 4 تا 14 روز پس از ایجاد عفونت بروز می یابد اما گاهی ممکن است تا 21 روز هم ظاهر نشود. 

علائم اولیه 

برخی افراد مبتلا به سندرم گونه سیلی خورده متوجه هیچ نوع علامت اولیه ای نمی شوند اما اغلب افراد علائم زیر را برای چند روز خواهند داشت : 

درجه حرارت نسبتا بالای بدن ( تب ) حدود 38 درجه 

آبریزش بینی 

گلو درد 

سردرد 

دل درد 

احساس كسالت 

عفونت در طول این دوره اولیه بسیار مسری است. 

در بزرگسالان، این علائم عمدتا همراه با درد و گرفتگی مفاصل است که ممکن است چندین هفته یا چندین ماه پس از برطرف شدن دیگر علائم طول بکشد. 

تحریک پوست در گونه سیلی خورده 

پس از چند روز، بثورات قرمز روشن بر روی هر دو گونه ( که گونه سیلی خورده نامیده می شود ) ظاهر می شود، این حالت ممکن است در بزرگسالان وجود نداشته باشد. 

زمانیکه این بثورات گسترش می یابند، بیماری دیگر مسری نخواهد بود. 

پس از چند روز دیگر، بثورات صورتی روشن بر روی قفسه سینه، شکم، بازوها و ران ها نیز ایجاد می شود. این ضايعات ظاهری متورم و  نوار مانند دارد و ممکن است خارش داشته باشد. این بثورات ظرف یک یا دو هفته بهبود می یابند اما گاهی ممکن است پس از چند هفته از به پایان رسیدن عفونت نیز، ایجاد شده و از بین بروند. این حالت ممکن است به واسطه ورزش، گرما، اضطراب و یا استرس تشدید شود. 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ 

اگر متوجه شدید که خود یا کودکتان دچار سندرم گونه سیلی خورده شده اید، نیازی به مراجعه به پزشک وجود ندارد چرا که این حالت خود به خود بهبود می یابد. 

اما اگر با کسی که دچار این سندرم بوده تماس داشته اید و یا علائم عفونت و یا موارد زیر را داشتید، با پزشک عمومی در ارتباط باشید: 

باردار هستید – عفونت در بارداری به ویژه اوایل آن احتمال سقط جنین، مرده زایی و دیگر عوارض را ایجاد می کند اما این احتمال پایین است و اغلب زنان باردار در مقابل آن ایمن هستند. 

دچار اختلال در خون مانند کم خونی داسی شکل[3] یا تالاسمی و یا ضعف در سیستم ایمنی هستید – عفونت می تواند منجر به کم خونی شدیدی شود که نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشد. 

علائم کم خونی شدید مانند رنگ پریدگی شدید پوست، تنگی نفس، خستگی شدید و یا غش کردن دارید. 

اگر شما کم خونی شدید و پیشرفته دارید، این احتمال وجود دارد که نیاز به بستری در بیمارستان و تزریق خون و یا جایگزین کردن سلول های خونی آسیب دیده وجود داشته باشد. 

اگر خود یا فرزندمان دچار گونه سیلی خورده باشیم، چکار باید بکنیم؟ 

سندرم گونه سیلی خورده معمولا خفيف است و بدون درمان خاصی بهبود می یابد. 

اگر شما یا فرزندتان احساس كسالت دارید، می توانید از دستورات زیر برای کاهش علائم استفاده کنید : 

استراحت و نوشیدن آب میوه – نوزادان باید تغذیه معمول خود را ادامه دهند. 

برای تب، سردرد و درد مفصل می توانید از مسکن هایی مانند استامينوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید – کودکان زیر 16 سال نباید آسپرین مصرف کنند. 

برای کاهش خارش ، می توانید از آنتی هیستامین یا نرم کننده استفاده کنید ( لوسیون مرطوب کننده )- برخی انواع آنتی هیستامین ها برای کودکان مناسب نیستند و لذا باید با داروساز مشورت شود. 

مگر در صورتی که شما یا فرزندتان احساس كسالت داشته باشید، نیازی به باز ماندن از مدرسه یا محل کار در زمان گسترش بثورات وجود ندارد چرا که گسترش عفونت پس از این مرحله دیگر ادامه نخواهد یافت. 

بهتر است که مدرسه کودک را از وجود این عفونت مطلع کنید تا کودکانی با علائم اولیه به سرعت شناسایی شوند و افراد آسیب پذیر نیز بدانند که نیاز به مراجعه به پزشک وجود دارد. 

چگونه به سندرم گونه سیلی خورده مبتلا می شویم؟ 

سندرم گونه سیلی خورده متاثر از ویروسی است که پاروویروس ب 19 نامیده می شود. این ویروس در قطرات سرفه یا عطسه افراد دچار عفونت دیده می شود. 

این ویروس به شیوه ای مشابه سرماخوردگی و یا آنفلوانزا پخش می شود. شما ممکن است به شیوه های زیر دچار عفونت شوید : 

استنشاق قطراتی که توسط فرد مبتلا عطسه یا سرفه شده است. 

لمس کردن سطوح و اشیای آلوده و سپس لمس دهان یا بینی 

فرد دچار سندرم گونه سیلی خورده تا قبل از گسترش بثورات، عفونی است. زمانیکه بثورات ظاهر شوند، این بیماری دیگر قابل انتقال نمی باشد. 

پیشگیری از سندرم گونه سیلی خورده 

پیشگیری از سندرم گونه سیلی خورده بسیار دشوار است چرا که افرادی که این عفونت را دارند، قبل از گسترش علائم مشهود، می توانند آن را انتقال دهند. 

اما اطمینان از شستشوی مکرر دست های افراد خانواده، به پیشگیری از گسترش عفونت کمک می کند. 

اکنون واکسنی برای محافظت در برابر این ویروس وجود ندارد. 

[1] Slapped cheek syndrome 

[2] parvovirus B 19

[3] sickle cell anemia