سرمازدگی[1]

سرمازدگی تاول‌های کوچک، همراه با خارش روی پوست است که در پاسخ به دمای سرد رخ می‌دهد.

آن‌ها اغلب روی نواحی انتهایی بدن نظیر انگشتان پا، انگشتان دست، پاشنه‌ها، گوش‌ها و بینی اثر دارند.

سرمازدگی می‌تواند ناخوشایند باشد اما به‌ندرت باعث نابودی دائمی می‌شود. به‌طور طبیعی، آن‌ها در طول چند هفته اگر دیگر در معرض هوای سرد قرار نگیرید، بهبود می‌یابند.

علائم و نشانه‌های سرمازدگی

سرمازدگی معمولاً چندین ساعت پس از در معرض سرما قرار گرفتن گسترش می‌یابد. سرمازدگی معمولاً باعث احساس سوزش و خارش در نواحی تحت تأثیر می‌شود که اگر به یک اتاق گرم بروید می‌توانند شدیدتر شوند.

پوست تحت تأثیر همچنین ممکن است تاول بزند و قرمز یا آبی تیره شود.

در موارد شدید، سطح پوست ممکن است شکافته شود و زخم یا تاول گسترش یابد.

آنچه مهم است، این است که پوست خراش برندارد زیرا به‌آسانی شکافته می‌شود و عفونی می‌شود.

مراجعه به مراکز پزشکی در زمان سرمازدگی

بیش‌تر مردم اگر دچار سرمازدگی شوند معمولاً در طول چند هفته بهبود می‌یابد و باعث ایجاد هیچ مشکل دائمی نمی‌شود و نیازی به توصیه‌های پزشکی ندارند.

شما اگر به موارد زیر دچار شده اید می‌توانید برای دریافت توصیه به پزشک مراجعه کنید:

سرمازدگی شدید یا عودکننده

اگر فکر می‌کنید پوستتان ممکن است عفونت کند هم باید به دنبال توصیه‌های پزشکی باشید.

نشانه‌های عفونت شامل:

شکل‌گیری تاول و ضایعه در ناحیه تحت تأثیر

احساس بدحالی عمومی

دمای بالاتر از 38 درجه یا بالاتر

غدد لنفاوی متورم

علت سرمازدگی چیست؟

سرمازدگی به علت یک واکنش غیرطبیعی به سرما است

زمانی که پوست سرد می‌شود، رگ‌های خونی نزدیک به سطح آن باریک‌تر می‌شوند. سپس اگر پوست در معرض گرما قرار گیرد رگ‌های خونی گشادتر می‌شوند. اگر این اتفاق خیلی سریع رخ دهد، ممکن است رگ‌های خونی نزدیک به سطح پوست نتوانند جریان خون افزایش‌یافته را اداره کنند. این وضعیت می‌تواند باعث نشت خون به اطراف بافت شود که ممکن است باعث تورم وخارش مرتبط با سرمازدگی شود.

برخی افراد بیش‌تر از دیگران در معرض سرمازدگی هستند. که شامل افراد دارای:

گردش خون ضعیف

سابقه خانوادگی سرمازدگی

قرار گرفتن منظم در معرض سرما، رطوبت یا جریان هوای سرد

تغذیه ضعیف یا وزن کم

لوپوس[2]- یک بیماری مزمن که باعث تورم در بافت‌های بدن می‌شود.

پدیده رینود- یک شرایط متداول که ارسال خون به نواحی خاص بدن و معمولاً انگشتان دست‌ و پا را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

افراد سیگاری بیش‌تر در معرض خطر سرمازدگی هستند زیرا نیکوتین رگ‌های خونی را منقبض می‌کند.

سرمازدگی می‌تواند همچنین در نواحی از پا که در معرض فشارند نظیر پینه یا انگشت که با کفش تنگ فشرده می‌شوند، ایجاد شود.

درمان سرمازدگی

سرمازدگی‌ها اغلب خودشان پس از یک هفته یا دو هفته بدون درمان بهبود می‌یابند.

استفاده از یک لوسیون تسکین‌دهنده نظیر کالامین می‌تواند به رفع خارش کمک کند.

داروساز شما همچنین ممکن است بتواند یک محصول مناسب را به شما پیشنهاد دهد.

اگر سرمازدگی شما شدید یا برگشت‌ناپذیر است با پزشکتان صحبت کنید. آن‌ها ممکن است مصرف روزانه قرص یا کپسول دارویی به نام نیفیدیپین را توصیه کنند.

این دارو با شل کردن رگ‌های خونی موجب بهبود گردش خون شما می‌شود.

نیفیدیپین می‌تواند به بهبود سرمازدگی موجود کمک کند یا می‌تواند در طول زمستان برای توقف گسترش آن استفاده شود.

پیشگیری از سرمازدگی

اگر شما به سرمازدگی حساس هستید می‌توانید خطر توسعه آن‌ها را با این موارد کاهش دهید:

محدود کردن قرار گرفتن در معرض سرما

مراقبت از پاهایتان

برداشتن گام‌هایی برای بهبود گردش خون

اگر پوست شما سرد است، مهم است که آن را به‌تدریج گرم‌کنید.

گرم کردن پوست خیلی سریع- برای مثال، قرار دادن پاهایتان در آب گرم یا نزدیک بخاری – یکی از دلایل عمده سرمازدگی است.

همچنین توصیه‌های زیر کمک کننده هستند:

توقف سیگار کشیدن[3]- نیکوتین باعث می‌شود که رگ‌های خونی منقبض شوند که می‌تواند سرمازدگی را بدتر کند.

فعال بمانید- این کار به بهبود گردش خون شما کمک می‌کند.

لباس گرم بپوشید و دست‌ها، پاها و ساق پاهایتان را بپوشانید- پوشیدن لباس مناسب، پوتین مناسب، شلوار، پوشاننده پاها یا جوراب‌های مناسب کمک‌کننده‌اند و پوشیدن یک جفت جوراب تمیز اگر پاهایتان در خواب سرد می‌شوند ایده خوبی است.

از کفش و پوتین‌های تنگ اجتناب کنید- این‌ها می‌توانند گردش خون به انگشتان و پاهایتان را محدود کنند.

به‌طور منظم پاهایتان را مرطوب کنید- این کار خشکی و شکافتن پوست را متوقف می‌کند.

حداقل یک وعده گرم در روز بخورید- این کار کل بدن شما را گرم خواهد کرد، مخصوصاً در هوای سرد

قبل از اینکه کفش‌هایتان را بپوشید آن‌ها را روی رادیاتور گرم‌کنید- مطمئن شوید که رطوبت کفش‌هایتان پیش از پوشیدن خشک‌شده است. اگر پاهایتان از قبل سرد هستند، مطمئن شوید که کفش‌هایتان خیلی گرم نیستند تا از ایجاد سرمازدگی اجتناب کنید.

دست‌هایتان را قبل از بیرون رفتن گرم‌کنید- آن‌ها را برای چند دقیقه در آب گرم غوطه‌ور کنید و کاملاً خشک‌کنید. اگر لازم است دستکش نخی ضدآب بپوشید، اگر دست‌هایتان از قبل سرد هستند، مطمئن شوید که آن‌ها را آن‌قدر گرم نکنید که باعث سرمازدگی شود

خانه را به‌خوبی گرم نگه دارید-تلاش کنید تا حداقل یک اتاق را در خانه گرم نگه‌دارید

اگر دیابتی هستید به‌طور منظم پاهایتان را چک کنید (درخواست کنید که کس دیگری این کار را انجام دهد)-افراد دیابتی ممکن است قادر به احساس پاهایشان نباشند و می‌توانند دچار عفونت سرمازدگی شوند بدون آنکه آن را بفهمند.

عوارض سرمازدگی

اگر شما سرمازدگی شدید یا عودکننده دارید خطر کوچکی برای پیشرفت مشکلات بعدی دارید. نظیر:

عفونت ناشی از تاول یا خراش پوستی

شکل‌گیری زخم روی پوست

بی‌رنگ شدن دائمی پوست

اثر زخم روی پوست

اغلب اجتناب از این عوارض با موارد زیر امکان‌پذیر است:

خراش ندادن یا عدم ساییدن نواحی تحت تأثیر پوست

به‌طور مستقیم سرمازدگی را روی حرارت قرار ندهیم (برای مثال با استفاده از آب گرم)

شما همچنین با تمیز کردن پوستتان با ضدعفونی کننده ها و پوشاندن آن ناحیه با پارچه ضدعفونی شده می‌توانید عفونت پوستتان را کاهش دهید. پانسمان باید هرروز تا سالم شدن پوست تعویض شود.

اگر پوست عفونت کند، ممکن است برای درمان عفونت آنتی‌بیوتیک‌ها تجویز شوند.

[1] chilblain

[2] lupus

[3] smoking