سرطان ریه[1]

سرطان ریه یکی از رایج‌ترین و خطرناک ترین انواع سرطان است. 

​معمولا هیچ نشانه یا علامتی در مراحل اولیه سرطان ریه وجود ندارد، اما بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری در نهایت علائمی بروز می دهند، از جمله: 

سرفه‌های مداوم

خستگی و کاهش وزن غیرقابل توضیح 

سرفه خونی

درد هنگام تنفس و سرفه

تنگی نفس مداوم 

اگر این علائم را دارید باید به پزشک خود مراجعه کنید. ​

انواع سرطان ریه 

سرطانی که از ریه ها شروع می‌شود، سرطان ریه اولیه نامیده می‌شود. سرطانی که از جای دیگری بدن به ریه ها گسترش می‌یابد به عنوان سرطان ریه ثانویه شناخته می‌شود. این مطلب درباره سرطان ریه اولیه است. ​

دو نوع اصلی سرطان ریه اولیه وجود دارد. این سرطان براساس نوع سلول‌هایی که در آن‌ها سرطان شروع می‌شود طبقه‌بندی می‌شوند. آن‌ها عبارتند از: 

سرطان ریه غیر سلول کوچک شایع‌ترین نوع سرطان ریه است که بیش از ۸۰ % موارد را شامل می‌شود. سرطان سلول سنگفرشی، آدنوکارسینوم یا کارسینوم سلول بزرگ انواع آن هستند. 

​سرطان ریه با سلول کوچک-یک نوع کم‌تر رایج که معمولا سریع‌تر از سرطان غیر سلول کوچک گسترش می‌یابد 

​نوع سرطان ریه، نوع درمان را مشخص می کند. ​

چه کسانی سرطان ریه می گیرند؟ ​

سرطان ریه عمدتا افراد مسن را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری در افراد جوان‌تر از ۴۰ سال نادر است و با افزایش سن میزان ابتلا به سرطان ریه به شدت افزایش می‌یابد. سرطان ریه بیشتر در افراد ۷۴ - ۷۰ ساله تشخیص داده می‌شود. ​

اگر چه افرادی که هرگز سیگار نکشیده اند می‌توانند به سرطان ریه  مبتلا شوند، اما سیگار کشیدن دلیل اصلی آن است (‏۸۵ % موارد را شامل می شود)‏. این امر به این دلیل است که سیگار کشیدن شامل استنشاق منظم تعداد زیادی از مواد سمی مختلف است. ​

درمان سرطان ریه 

​درمان به نوع سرطان، میزان گسترش آن و سلامت عمومی شما بستگی دارد. ​

اگر بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود و سلول‌های سرطانی به یک منطقه کوچک محدود شوند، جراحی برای حذف منطقه آسیب‌دیده ریه معمولا توصیه می‌شود. ​اگر جراحی به خاطر وضعیت سلامت عمومی شما نامناسب باشد، پرتو درمانی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی ممکن است، توصیه شود. ​اگر سرطان به قدری گسترش پیدا کرده باشد که جراحی یا پرتو درمانی[2] موثر نباشد، معمولا از شیمی‌درمانی استفاده می‌شود. ​

چشم انداز و پیش آگهی

​سرطان ریه معمولا تا زمانی که از طریق ریه‌ها به دیگر قسمت‌های بدن گسترش پیدا نکند، باعث بروز علائم قابل ‌توجهی نمی‌شود. این بدان معناست که چشم‌انداز این بیماری به اندازه دیگر سرطان ها خوب نیست. ​به طور کلی، حدود ۱ نفر از هر ۳ نفر با این شرایط حداقل یک سال پس از تشخیص زندگی می‌کنند و حدود ۱ نفر از هر ۲۰ نفر حداقل ۱۰ سال زندگی می‌کنند. ​با این حال، میزان بقا می‌تواند بسیار متفاوت باشد، بسته به این که سرطان در زمان تشخیص تا چه حد گسترش پیدا کرده است. تشخیص زود هنگام می‌تواند تفاوت معنی داری ایجاد کند. ​

علایم سرطان ریه:

​با پیشرفت بیماری، علائم سرطان ریه ایجاد می شوند و معمولا در مراحل اولیه هیچ علامت و نشانه‌ای وجود ندارد. ​علائم اصلی سرطان ریه در زیر لیست شده‌اند. اگر هر کدام از اینها را دارید، باید پزشک خود را ببینید: 

سرفه‌ای که بعد از دو یا سه هفته از بین نمی‌رود

سرفه طولانی که بدتر می‌شود 

عفونت پایدار قفسه ‌سینه

سرفه خونی

درد یا سوزش هنگام تنفس و یا سرفه 

تنگی نفس مداوم 

خستگی مداوم و یا کمبود انرژی 

کاهش اشتها و یا کاهش وزن غیر موجه 

نشانه‌های کم‌تر شایع سرطان ریه عبارتند از: 

​تغییرات در ظاهر انگشتان ، مثلا خمیده شدن یا بزرگ تر شدن انتهای انگشتان (‏این حالت به کلابینگ یا چماقی شدن انگشت مشهور است) 

دمای بالا (‏تب)‏۳۸ درجه سانتیگراد یا بالاتر 

​دشواری در بلع و یا درد هنگام بلع 

​ویزینگ 

​خشونت صدا 

​تورم صورت و گردن 

درد مداوم شانه یا قفسه سینه[3] 

علل سرطان ریه:

​اغلب موارد سرطان ریه ناشی از سیگار کشیدن است، اگرچه افرادی که هرگز سیگار نکشیده اند نیز می‌توانند به این بیماری مبتلا شوند. 

سیگار 

​سیگار کشیدن بزرگ‌ترین عامل خطر سرطان ریه است. سیگار مسوول بیش از ۸۵ % موارد بیماری است. ​دود تنباکو حاوی بیش از ۶۰ ماده سمی مختلف است که می‌تواند منجر به سرطان شود. این مواد به عنوان سرطانزا (کارسینوژن) شناخته می‌شوند. ​اگر روزانه بیش از ۲۵ نخ سیگار بکشید، احتمال ابتلای شما به سرطان ریه ۲۵ برابر بیشتر از افراد غیرسیگاری است. ​در حالی که سیگار کشیدن بزرگ‌ترین عامل خطر است، استفاده از دیگر انواع محصولات تنباکو نیز می‌تواند خطر ابتلا به سرطان ریه و دیگر انواع سرطان، مانند سرطان مری و سرطان دهان را افزایش دهد. این محصولات عبارتند از:

سیگار برگ ، پیپ، انفیه، تنباکو جویدنی 

کشیدن گل[4] (ماریجوانا) نیز با افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه در ارتباط است. بیشتر افرادی که گل می کشند، گل را با توتون سیگار مخلوط می کنند. در حالی که به نظر می رسد آن ها کم‌تر از سیگار کش ها دود توتون بکشند، اما آن ها عمیق تر می کشند و دود را به مدت طولانی در ریه حبس می کنند. ​

تخمین زده می‌شود که کشیدن چهار نخ سیگاری خانگی (‏مخلوط با گل) ‏ممکن است به اندازه کشیدن ۲۰ نخ سیگار به ریه‌ها آسیب برساند. ​حتی کشیدن گل بدون مخلوط کردن آن با تنباکو نیز به طور بالقوه خطرناک است. این امر به این دلیل است که گل هم حاوی موادی است که می‌توانند موجب سرطان شوند. ​

سیگار کشیدن غیر فعال (دود دست دوم) 

​اگر سیگار نمی کشید، تماس مکرر با دود دخانیات افراد دیگر (‏سیگار کشیدن غیر فعال)‏ می‌تواند خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش دهد. ​به عنوان مثال، تحقیقات نشان داده‌است که زنان غیر سیگاری که همسر سیگاری دارند، ۲۵ % بیشتر از زنان غیر سیگاری که با یک همسر غیر سیگاری زندگی می‌کنند به سرطان ریه مبتلا می‌شوند. ​

رادون 

​رادون یک گاز رادیواکتیو طبیعی است که از مقدار کمی اورانیوم موجود در تمام سنگ ها و خاک‌ها به دست می‌آید. آن را گاهی اوقات می توان در ساختمان‌ها یافت. ​اگر رادون را تنفس کنید می‌تواند به ریه‌های شما آسیب برساند به خصوص اگر سیگاری باشید. تخمین زده می‌شود که رادون برای حدود ۳ % از مرگ و میرهای ناشی از سرطان ریه قابل ارزیابی باشد. ​

مواجهه شغلی و آلودگی 

​قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و مواد مورد استفاده در مشاغل و صنایع مختلف با خطر نسبتا بالای ابتلا به سرطان ریه در ارتباط است. این مواد و ترکیبات شیمیایی عبارتند از: 

آرسنیک 

برلیوم

آزبست

زغال سنگ و دود کوره 

سیلیکا 

کادمیوم

نیکل 

تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض مقادیر زیادی از آلاینده‌های دیزلی برای سال‌های طولانی ممکن است خطر ابتلا به سرطان ریه را تا ۵۰ % افزایش دهد. یک مطالعه نشان داده‌است که اگر شما در منطقه‌ای با سطح بالایی از گازهای اکسید نیتروژن زندگی کنید (‏که عمدتا توسط ماشین‌ها و وسایل نقلیه دیگر تولید می‌شود)‏، خطر ابتلا به سرطان ریه حدود یک سوم افزایش می‌یابد. ​

تشخیص سرطان ریه 

اگر علائم سرطان ریه مانند تنگی نفس و یا سرفه مداوم را دارید به پزشک خود مراجعه کنید. ​پزشک شما در مورد سلامت عمومی شما و این که چه علائمی دارید، سوال خواهد کرد. آن‌ها ممکن است شما را معاینه کنند و از شما بخواهند که در دستگاهی به نام اسپیرومتر تنفس کنید، که میزان هوایی که شما تنفس می‌کنید را اندازه‌گیری می‌کند. ​ممکن است از شما خواسته شود که آزمایش خون انجام دهید تا برخی از علل احتمالی علائمتان، مانند عفونت سینه رد شود. ​

عکس اشعه ایکس قفسه‌سینه 

یک عکس اشعه ایکس قفسه سینه معمولا اولین آزمایشی است که برای تشخیص سرطان ریه استفاده می‌شود. بیشتر تومورهای ریه با اشعه ایکس به صورت یک توده سفید - خاکستری ظاهر می‌شوند. ​با این حال، اشعه ایکس سینه نمی‌تواند تشخیص قطعی بدهد چون آن‌ها اغلب نمی‌توانند بین سرطان و دیگر بیماری ها مانند آبسه ریه (‏مجموعه‌ای از چرک که در ریه‌ها شکل می‌گیرد)‏ تمایز قائل شوند. ​

سی تی اسکن 

سی تی اسن معمولا بعد از یک عکس برداری از قفسه‌سینه انجام می‌شود. یک سی‌تی‌اسکن از اشعه ایکس و یک کامپیوتر برای ایجاد تصاویر دقیق از داخل بدن شما استفاده می‌کند. ​

اسکن هسته ای (PET-CT scan) 

اگر نتایج سی‌تی‌اسکن نشان دهد که شما مراحل اولیه سرطان ریه را دارید، ممکن است یک PET-CTscan (‏که مخفف توموگرافی کامپیوتری انتشار پوزیترون است) ‏انجام شود. PET-CTscan می‌تواند موقعیت دقیق سلول‌های سرطانی فعال را نشان دهد. که این می‌تواند به تشخیص و درمان کمک کند. 

برونکوسکوپی و نمونه‌برداری[5]

​اگر سی‌تی‌اسکن نشان دهد که سرطان در قسمت مرکزی سینه شما وجود دارد، برای شما یک برونکوسکوپی انجام خواهد شد. برونکوسکوپی روشی است که به پزشک اجازه می‌دهد نمونه کوچکی از سلول‌ها را از داخل ریه‌های شما خارج کند. ​در طی برونکوسکوپی، از یک لوله نازک به نام برونکوسکوپ برای بررسی شش‌ها و گرفتن تعدادی سلول (‏بیوپسی) ‏استفاده می‌شود. برونکوسکوپ از دهان و بینی شما عبور می‌کند، از گلو پایین می‌رود و به راه هوایی ریه ها وارد می‌شود. ​

انواع دیگر بیوپسی 

​اگر بیوپسی‌ به روش بالا در شما قابل انجام نباشد  و نتیجه بیوپسی به روش فوق واضح نباشد، ممکن است نوع متفاوتی از بیوپسی به شما پیشنهاد شود. این روش ممکن است نوعی بیوپسی جراحی، مانند توراکوسکوپی یا مدیاستینوسکوپی باشد و یا بیوپسی با استفاده از سوزن وارد شده به پوست انجام شود. ​

درمان سرطان ریه 

درمان سرطان ریه توسط تیمی از متخصصان انجام می‌شود که با هم‌کار می‌کنند تا بهترین درمان ممکن را فراهم کنند. ​این تیم شامل تمام متخصصان مورد نیاز برای تشخیص درست، مرحله‌بندی سرطان و برنامه‌ریزی برای بهترین درمان است. ​نوع درمانی که برای سرطان ریه دریافت خواهید کرد به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله: 

نوع سرطان ریه که دارید (‏سرطان غیرسلول کوچک یا سرطان سلول کوچک)

اندازه و موقعیت سرطان

سرطان شما تا چه حد پیشرفته است (‏مرحله سرطان)

سلامتی عمومی شما 

تصمیم‌گیری در مورد این که چه درمانی برای شما بهتر است می‌تواند دشوار باشد. تیم درمانی شما توصیه‌هایی خواهد کرد، اما تصمیم نهایی با شما خواهد بود. ​گزینه‌های اصلی درمان شامل جراحی، پرتو درمانی و شیمی‌درمانی است. بسته به نوع سرطان و میزان پیشرفت آن، ممکن است ترکیبی از این درمان‌ها را دریافت کنید. ​ برنامه درمانی شما بستگی به این دارد که آیا شما سرطان ریه غیر سلول کوچک دارید یا سرطان ریه سلول کوچک. 

سرطان ریه غیر سلول کوچک [6]

اگر شما سرطان ریه غیر سلول کوچک داشته باشید که به یک ریه محدود شود و حال عمومی شما خوب باشد، احتمالا برای حذف سلول‌های سرطانی جراحی خواهید شد. درمان ممکن است با یک دوره شیمی‌درمانی ادامه یابد تا هر گونه سلول سرطانی که ممکن است در بدن باقی مانده باشد را از بین ببرد. ​اگر سرطان گسترش دوردست نداشته باشد اما انجام جراحی ممکن نباشد (‏برای مثال، اگر سلامت عمومی شما امکان جراحی را نداشته باشد)‏، پرتو درمانی معمولا توصیه می شود. ​در برخی موارد، این درمان ممکن است با شیمی‌درمانی ترکیب شود. ​

اگر سرطان به قدری گسترش پیدا کرده باشد که جراحی یا پرتو درمانی موثر نباشد، معمولا شیمی‌درمانی توصیه می‌شود. اگر سرطان دوباره بعد از درمان اولیه شیمی‌درمانی شروع به رشد کند، دوره دیگری از درمان توصیه می‌شود. ​در برخی موارد، درمانی به نام درمان بیولوژیکی یا هدفمند ممکن است به عنوان جایگزینی برای شیمی‌درمانی و یا بعد از شیمی‌درمانی توصیه شود. درمان‌های بیولوژیکی داروهایی هستند که می‌توانند رشد سلول‌های سرطانی را کنترل یا متوقف کنند. ​

سرطان ریه سلول کوچک 

سرطان ریه سلول کوچک معمولا با شیمی‌درمانی درمان می‌شود، چه به تنهایی و چه در ترکیب با رادیوتراپی. این کار می‌تواند به افزایش طول عمر و تسکین علائم کمک کند. ​جراحی معمولا برای درمان این نوع سرطان ریه استفاده نمی‌شود. این امر به این دلیل است که در زمان تشخیص، سرطان اغلب به دیگر نواحی بدن نیز سرایت کرده ‌است. با این حال، اگر سرطان خیلی زود تشخیص داده شود، جراحی ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. در این موارد، شیمی‌درمانی یا پرتو درمانی ممکن است بعد از عمل جراحی انجام شود تا به کاهش خطر بازگشت سرطان کمک کند. ​

درمان‌های دیگر 

علاوه بر جراحی، پرتو درمانی و شیمی‌درمانی، تعدادی درمان دیگر نیز وجود دارند که گاهی اوقات برای درمان سرطان ریه به کار می‌روند. این موارد در زیر توضیح داده شده‌اند. ​

درمان‌های بیولوژیکی 

درمان‌های بیولوژیکی داروهای جدیدتری هستند. این داروها گاهی اوقات به عنوان یک درمان جایگزین برای شیمی‌درمانی در سرطان سلول‌های غیر کوچکی که بسیار گسترش یافته باشند و قابل درمان با جراحی یا پرتو درمانی نباشد، توصیه می شوند. ​مثال‌هایی از درمان‌های بیولوژیکی شامل ارلوتینیب و گفیتنیب هستند. این ها بازدارنده‌های فاکتور رشد نیز نامیده می‌شوند زیرا در رشد سلول‌های سرطانی اختلال یجاد می‌کنند.

سوزاندن با فرکانس رادیویی[7]

سوزاندن با فرکانس رادیویی نوع جدیدی از درمان است که می‌تواند سرطان ریه غیر سلول کوچک که در مراحل اولیه تشخیص داده می‌شود را درمان کند.​ ​​​​​​

پزشکی که درمان را انجام می‌دهد از یک اسکنر توموگرافی کامپیوتری(‏CT) ‏برای هدایت سوزن به سمت محل تومور استفاده می‌کند. این سوزن به داخل تومور فشار داده شده و امواج رادیویی از طریق سوزن فرستاده خواهند شد. این امواج گرما تولید می‌کنند که سلول‌های سرطانی را می‌کشد. ​

کرایوتراپی [8]

کرایوتراپی درمانی است که اگر سرطان شروع به مسدود کردن راه‌های هوایی شما بکند می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. این پدیده به عنوان انسداد داخل برونشی شناخته می‌شود و می‌تواند باعث علائمی شود مثل: 

​مشکل تنفسی

سرفه 

خون در سرفه 

کرایوتراپی به روش مشابه رادیوتراپی داخلی انجام می‌شود، با این تفاوت که به جای استفاده از یک منبع رادیواکتیو، دستگاهی به نام پروب کرایو در مقابل تومور قرار می‌گیرد. پروب کرایو می‌تواند دماهای بسیار سردی تولید کند که به کوچک کردن تومور کمک می‌کند. ​

درمان فوتودینامیک 

​درمان فوتودینامیک (‏PDT)‏ درمانی است که می‌تواند برای درمان سرطان ریه در مراحل اولیه، هنگامی که فرد قادر به انجام عمل جراحی نیست یا تمایلی به انجام آن ندارد، مورد استفاده قرار گیرد. این روش می تواند برای از بین بردن تومورهایی که راه هوایی را مسدود کرده اند نیز مورد استفاده قرار گیرد. ​

درمان فوتودینامیک در دو مرحله انجام می‌شود. مرحله اول، به شما یک دارو تزریق می شود که سلول‌های بدن شما را نسبت به نور بسیار حساس می‌کند. ​مرحله بعدی ۲۴ تا ۷۲ ساعت بعد انجام می‌شود. یک لوله نازک به سمت محل تومور هدایت خواهد شد و یک لیزر از آن عبور خواهد کرد. سلول‌های سرطانی، که در حال حاضر نسبت به نور حساس‌تر هستند، توسط پرتو لیزر تخریب خواهند شد. ​

زندگی با سرطان ریه 

​ناتوانی در افرادی که سرطان ریه دارند، چه این ناتوانی نشانه‌ای از بیماری باشد و چه نشانه‌ای از عوارض جانبی درمان، شایع است. ​در بسیاری از موارد، تنگی نفس می‌تواند با برخی اقدامات ساده بهتر شود مانند: 

تنفس آرام از طریق بینی و دهان (‏بعد از درمان سرطان ریه، ممکن است لازم باشد که به یک فیزیوتراپیست مراجعه کنیدتا تمرینات ساده تنفسی را به شما آموزش دهد)

راحت‌تر کردن فعالیت‌های روزمره- برای مثال استفاده از یک چرخ‌دستی در هنگام خرید و یا نگه داشتن چیزهایی که اغلب به آن‌ها نیاز دارید در طبقه پایین کابینت و کمدها ، بنابراین نیازی نیست که به طور منظم از پله‌ها بالا و پایین بروید. ​

استفاده از یک پنکه برای خنک کردن صورت 

​خوردن غذاهای کم حجم تر در وعده های بیشتر و خوردن لقمه های کوچک 

​اگر چنین اقداماتی برای کنترل تنگی نفس شما کافی نیستند، ممکن است به درمان بیشتری نیاز داشته باشید.تعدادی از داروها وجود دارند که می‌توانند به بهبود تنفس کمک کنند. درمان اکسیژن در منزل ممکن است یک گزینه مناسب در موارد شدیدتر باشد. ​اگر تنگی نفس ناشی از بیماری دیگری مثل عفونت قفسه سینه و یا تجمع مایع در اطراف ریه‌ها (‏تجمع مایع در پرده جنب[9]) ‏است، درمان این علت زمینه‌ای می‌تواند به بهبود تنفس شما کمک کند. ​

درد 

​برخی از افراد مبتلا به سرطان ریه درد دارند، در حالی که برخی دیگر هیچ وقت درد ندارند. حدود یک نفر از هر سه نفری که برای سرطان درمان می‌شوند، درد را تجربه می‌کنند. ​درد به میزان شیوع سرطان مرتبط نیست و از فردی به فرد دیگر فرق می‌کند. اینکه چه چیزی باعث درد در سرطان می شود مشخص نیست، اما راه‌هایی برای درمان آن وجود دارد تا بتوان درد را کنترل کرد. ​

افراد مبتلا به سرطان پیشرفته ریه ممکن است با پیشرفت سرطان نیاز به درمان ضد درد نیز داشته باشند. این اقدام می‌تواند بخشی از مراقبت تسکینی باشد (‏پایین را ببینید)‏ و اغلب توسط پزشکان، پرستاران و دیگر اعضای تیم مراقبت تسکینی ارائه می‌شود. شما می‌توانید در خانه، در بیمارستان یا سایر مراکز مراقبتی، مراقبت‌های تسکینی را داشته باشید. ​

تاثیرات عاطفی و روابط فردی

​داشتن سرطان می‌تواند به طیف وسیعی از احساسات منجر شود. اینها ممکن است شامل شوک، اضطراب، آسودگی، اندوه و افسردگی باشند. ​مردم با مشکلات جدی در زمینه‌های مختلف سر و کار دارند. پیش‌بینی اینکه چگونه زندگی شما با سرطان تحت‌تاثیر قرار می گیرد، مشکل است. ​راحت و صادق بودن در بروز احساسات و اینکه خانواده و دوستان شما چه کاری می‌توانند انجام دهند تا به شما کمک کنند، دیگران را آسوده می کند. اما خجالت نکشید که به مردم بگویید زمانی را برای اختصاص به خودتان نیاز دارید. ​

با دیگران صحبت کنید 

​پزشک و یا پرستار شما ممکن است بتوانند پاسخ برخی سوالاتتان را بدهند و یا ممکن است صحبت کردن با یک مشاور آموزش‌دیده، روانشناس و یا متخصص برایتان مفید باشد. جراح نیز در این مورد اطلاعاتی دارد. ​

ممکن است صحبت کردن در مورد تجربه شما از سرطان ریه با دیگران در یک گروه پشتیبانی هم مفید باشد.

​اگر احساس افسردگی می کنید، با پزشکتان صحبت کنید، آن ها می توانند توصیه هایی بکنند.

 مراقبت تسکینی [10]

اگر علائم زیادی ناشی از سرطان ریه دارید، پزشک و تیم مراقبت بهداشتی باید به شما کمک کنند و درد را تسکین دهند. به این عمل مراقبت تسکینی می گویند. حمایت های تسکینی برای خانواده و دوستان شما نیز سودمند است. ​

همانطور که سرطان شما پیشرفت می‌کند، پزشک شما باید با شما همکاری کند تا یک برنامه مدیریتی روشن براساس خواسته‌های شما (‏و مراقب شما) ‏ایجاد کند. این برنامه شامل این موارد می‌شود که شما ترجیح می‌دهید هنگامی که بیماری به تدریج بدتر می‌شود در بیمارستان،آسایشگاه یا خانه از شما مراقبت شود. ​

در این بخش به این نکته توجه می‌شود که چه خدماتی به صورت محلی در دسترس شما هستند، چه مواردی از نظر بالینی توصیه می‌شوند و شرایط شخصی شما چگونه است. ​

پیش‌گیری از سرطان ریه 

ترک سیگار

اگر سیگار می‌کشید، بهترین راه برای پیشگیری از سرطان ریه و دیگر بیماری‌های جدی این است که هر چه زودتر سیگار کشیدن را متوقف کنید. ​هر چقدر که از شروع زمان سیگار کشیدنتان می گذرد، بازهم ارزش ترک کردن را دارد. هر سالی که سیگار نکشید، خطر ابتلا به بیماری های خطرناک مثل سرطان ریه را کاهش می دهید. بعد از 10 سال سیگار نکشیدن، شانس شما برای ابتلا به سرطان ریه به نصف کسانی که سیگار می‌کشند، کاهش می‌یابد. ​

پزشک یا داروساز شما نیز می‌تواند به شما کمک کند و در مورد ترک سیگار به شما مشاوره دهد.

 رژیم غذایی

تحقیقات نشان می‌دهد که خوردن رژیم غذایی کم‌چرب و با فیبر بالا، شامل حداقل پنج وعده در روز از میوه و سبزیجات تازه و مقدار زیادی دانه ها می‌تواند خطر ابتلا به سرطان ریه و نیز دیگر انواع سرطان و بیماری‌های قلبی را کاهش دهد. ​

ورزش 

شواهد محکمی وجود دارد که نشان می‌دهد ورزش منظم می‌تواند خطر ابتلا به سرطان ریه و دیگر انواع سرطان را کاهش دهد. ​بزرگسالان باید حداقل ۱۵۰ دقیقه (‏۲ ساعت و ۳۰ دقیقه)‏ فعالیت هوازی با شدت متوسط را در هر هفته انجام دهند. ​

[1] Lung cancer

[2] radiation

[3] chest

[4] canabis

[5] biopsy

[6] Non-small cell carcinoma

[7] Radiofrequency ablation

[8] cryotherapy

[9] Plural effusion

[10] Palliative care