دیابت نوع 1

دیابت یک وضعیت مادام العمر است که باعث می شود سطح گلوکز خون (قند خون) بسیار زیاد شود. هورمون انسولین ـ که توسط لوزالمعده تولید می شود ـ مسئول کنترل میزان گلوکز در خون است.

دو نوع اصلی دیابت وجود دارد:

نوع 1 ـ زمانی که لوزالمعده هیچ انسولینی تولید نمی کند

نوع 2 ـ زمانی که لوزالمعده انسولین کافی تولید نمی کند یا سلول های بدن به انسولین واکنش نشان نمی دهند.

این بحث درباره دیابت نوع 1 می باشد.

نوع دیگر دیابت، به عنوان دیابت حاملگی شناخته شده است که در برخی بانوان باردار رخ داده و معمولا مدتی بعد از تولد نوزاد ناپدید می شود.

تشخیص هرچه سریعتر دیابت بسیار مهم است، زیرا اگر بدون درمان رها شود به صورت تدریجی بدتر خواهد شد. بنابراین اگر علائمی دارد که شامل احساس تشنگی، دفع ادرار زیاد اغلب بیش از حد معمول و کاهش وزن غیرمنتظره می شود، بهتر است به پزشک مراجعه نمایید. (مطالب زیر را برای علائم بیشتر دیابت ملاحظه نمایید)

دیابت نوع 1

دیابت نوع 1 میتواند درهر سنی ایجاد شود، اما معمولا پیش از سن 40 سالگی رخ می دهد، به خصوص در دوران کودکی. حدود 10% از دیابت ها را دیابت نوع 1 شامل می شود.

در دیابت نوع 1، لوزالمعده (غده کوچکی در پشت معده) به صورت تدریجی میزان انسولین را کاهش می دهد (هورمونی که سطح گلوکز خون را تنظیم می کند) تا زمانی که تولید به طور کامل متوقف شود. وقتی که میزان گلوکز در خون بسیار زیاد است، این مقدار اضافه می تواند به صورت جدی به اعضا بدن آسیب برساند.

علائم دیابت

نشانه ها و علائم دیابت به خاطر کمبود انسولین رخ می دهد به این معناست که گلوکز بالا است اما توسط ماهیچه ها به عنوان سوخت برای انرژِی به کار برده نمی شود.

زمانی که گلوکز خون بالا است، گلوکز از طریق ادرار شما از دست می رود و ممکن است دهیدراته( کم آب ) شوید.

نشانه های معمولی شامل:

احساس تشنگی مفرط

ادرار کردن بیش از حد معمول، به خصوص در شب هنگام

خستگی مفرط در همه زمان ها

کاهش وزن و کاهش توده های عضلانی 

عفونت های پایدار مانند برفک دهان 

معمولا علائم دیابت نوع 1 به سرعت در افراد جوان پیشرفت می کند (درطول چند ساعت یا چند روز). در بزرگسالان، اغلب علائم زمان بیشتری برای ایجاد نیاز دارد( چند روز یا چند هفته).

علل دیابت نوع 1

دیابت نوع 1 یک وضعیت خودایمن است، جایی که سیستم ایمنی (دفاع طبیعی بدن مقابل عفونت و بیماری ها) سلول های درون لوزالمعده را به عنوان سلول های خطرناک یافته و به آنها آسیب میزند.

بدون انسولین، بدن شما چربی خودش را تجزیه خواهد کرد که باعث کاهش وزن خواهد شد. این امر میتواند منجر به وضعیت حاد و جدی که کتواسیدوز دیابتی نامیده می شود، گردد. این وضعیت زمانی است که خون اسیدی میشود، شما سطوح بالایی از کتون های خطرناک در خون ایجاد می کنید و به شدت دهیدراته(کم آب) می شوید.

درمان دیابت نوع 1

مهم است که دیابت سریع تشخیص داده شود. دیابت نوع 1 وضعیت درمانی مادام العمر می باشد. ضروری است که درمان هرچه سریعتر آغاز شود. دیابت درمان قطعی ندارد، اما هدف درمان، نگه داشتن سطح گلوکز خون تا حد امکان به صورت نرمال و طبیعی و کنترل علائم شما به منظور جلوگیری از پیشرفت و ایجاد مشکلات سلامتی بعدی در طول زندگی است. هنگامی که بدن شما نتواند انسولین تولید کند، شما نیازمند تزریق انسولین به صورت مداوم برای نگه داشتن سطح نرمال گلوکز خواهید بود. چگونگی انجام آن و چگونگی تطبیق دادن انسولینی که تزریق می کنید با غذایی که می خورید (کربوهیدرات) و محاسبه سطح گلوکز خون و میزان ورزشی که انجام بدهید را پزشک به شما آموزش می دهد.

انسولین های تزریقی در اشکال مختلف با دستورالعمل های کمی متفاوت موجود است. شما احتمالا نیازمند ترکیبی از انواع متفاوت انسولین خواهید بود. 

عوارض

اگر دیابت بدون درمان رها شود، می تواند باعث تعداد مختلفی از مشکلات سلامتی گردد. مقدار زیاد گلوکز می تواند به اعضا مختلف بدن، اعصاب و عروق خونی آسیب برساند.

داشتن سطح افزایشی پایدار گلوکز که باعث هیچ علامتی نمی شود، میتواند تاثیرات خطرناکی در طولانی مدت داشته باشد.

همچنین عوارضی وجود دارد که اگر انسولین با غذای مصرفی و ورزش به تعادل نرسد می توانند به وجود بیایند.

زندگی کردن با دیابت

اگر مبتلا به دیابت نوع 1 هستید، نیازمند این خواهید بود که به دقت بسیار مراقب سلامتی خود باشید. مراقبت از سلامتی هم باعث درمان راحت تر دیابت می شود و هم خطر پیشرفت عواقب بیماری را به حداقل می رساند. 

به عنوان مثال، خوردن یک رژیم سلامت و متعادل و ورزش منظم سطح گلوکز خون را پائین خواهد آورد. ترک سیگار کشیدن (اگر سیگاری هستید) نیز خطر ایجاد بیماری قلبی عروقی را کاهش می دهد. 

مهم است که مهارت های خودمدیریتی دیابت تان را بیاموزید . افرادی وجود دارند که شما را در انجام این کار حمایت و کمک می کنند. 

اگر دیابت دارید، چشمانتان در خطر بیماری شبکیه وابسته به مرض قند است، وضعیتی که اگر درمان نشود، میتواند منجر به از دست دادن یا کاهش بینایی شود. هر شخصی با دیابت در سن 12 سال یا بیشتر بهتر است که سالانه آزمایش چشم پزشکی داشته باشند. 

علائم دیابت نوع 1

علائم دیابت نوع 1 باید هنگامی که مصرف انسولین را شروع می کنید، ناپدید شود و شما وضعیتتان را تحت کنترل خود قرار دهید.

نشانه های اصلی دیابت:

احساس تشنگی مفرط

ادرار کردن اغلب بیش از حد نرمال، به خصوص در شب هنگام

احساس خستگی مفرط

کاهش وزن و ازدست دادن توده عضلات

خارش اطراف ناحیه تناسلی، یا مدت های متناوب برفک دهانی (یک عفونت قارچی)

تاری دید که به علت تغییراتی در عدسی شما اتفاق می افتد

استفراغ 

تنگی نفس شدید نیز میتواند در مرحله آخر رخ دهد. این نشانه خطرناکی است و نیازمند پذیرش فوری در بیمارستان برای درمان است.

چه زمانی باید به دنبال خدمات اورژانس پزشکی باشید

باید به دنبال خدمات اورژانس پزشکی باشید اگر دیابت دارید و علایم زیر در شما در حال پیشرفت هستند:

ازدست دادن اشتها

حالت تهوع یا استفراغ

دمای بالا

درد شکم

بوی کتون در تنفس شما ـ که ممکن است بوی پنیر یا لاک ناخن باشد.

کاهش قند خون یا هیپوگلیسمی (گلوکز خون پائین)

اگر دیابت دارید، سطح گلوکز خون شما می تواند بسیار کاهش یابد. این وضعیت به عنوان کم شدن قند در خون شناخته شده است. (هیپوگلیسمی)

در اکثر موارد، کم شدن قندخون در نتیجه مصرف بیش از حد انسولین رخ می دهد، اگرچه در صورتی که از یک وعده غذایی صرف نظر کنید، بسیار شدید ورزش کنید یا الکل با شکم خالی بنوشید نیز می تواند این وضعیت به وجود آید. 

نشانه های هیپوگلیسمی شامل موارد ذیل می شود:

احساس تزلزل و تحریک پذیری

عرق کردن

سوزش و گزگز لبها

احساس خستگی

احساس گیجی

گرسنگی

حالت استفراغ (احساس کسالت)

یک وضعیت هیپوگلیسمیک میتواند به آسانی توسط خوردن یا نوشیدن یک ماده شیرین حاوی قند تحت کنترل درآورده شود. اگر هیپوگلیسمی تحت کنترل قرار نگیرد، میتواند باعث گیجی، صحبت کردن مبهم و در نهایت غش کردن شود.

ازدیاد قند خون (گلوکز بالای خون)

از آنجاییکه دیابت در نتیجه عدم توانایی در تولید انسولین یا میزان انسولین ناکافی جهت تنظیم گلوکز خون است، سطح گلوکز خون شما ممکن است بسیار بالا باشد. نشانه های ازدیاد خون مشابه نشانه های اصلی دیابت است اما آنها ممکن است به صورت ناگهانی بروز کنند و شدیدتر شوند. آنها شامل موارد ذیل می شوند:

تشنگی بیش از اندازه

دهان خشک

تاری دید

خواب آلودگی

نیاز مکرر به ادرار کردن

اگر عفونتی داشته اید که بدون درمان رها شده باشد، ازدیاد قند خون میتواند منجر به کتواسیدوز دیابتی شود. این یک وضعیت پزشکی تهدید کننده حیات است. در این وضعیت بدن چربی های ذخیره شده را تجزیه می کند. همچنین ماهیچه ها هم می توانند به عنوان منبع انرژی بدن عمل کنند. این امر منجر به افزودن تدریجی اسیدها در خون تان میشود که می تواند باعث حالت تهوع، دهیدراته شدن یا کم آبی، غش و حتی مرگ شود.

دلایل دیابت نوع 1

دیابت نوع 1 زمانی که بدن قادر به تولید انسولین نیست، رخ می دهد. انسولین هورمونی است که عامل کنترل میزان گلوکز (قند) در خون است. زمانی که غذا می خورید، سیستم گوارش شما غذا را تجزیه می کند و مواد مغذی مانند گلوکز را وارد گردش خون می نماید.

لوزالمعده (یک غده کوچک پشت معده تان) معمولا انسولین تولید می کند، که گلوکز را از گردش خون خارج و به درون سلول هایتان منتقل می کند، جایی که تبدیل به انرژی می شود. هرچندکه اگر دیابت نوع 1 دارید، لوزالمعده شما قادر به تولید هیچ انسولینی نیست . این بدان معناست که گلوکز نمی تواند از گردش خون خارج و داخل سلول ها شود. 

وضعیت خود ایمن

دیابت نوع 1 یک وضعیتی خود ایمن است. سیستم ایمنی تان (دفاع طبیعی بدن درمقابل عفونت و بیماری) سلول های درون لوزالمعده را خطرناک می یابد و به آنها حمله می کند، آنها را کاملا از بین می برد یا به اندازه کافی به آنها آسیب می زند تا تولید انسولین را متوقف سازند.

علت دقیق این واکنش سیستم ایمنی برای این کار است اما برخی پژوهشگران پیشنهاد کرده اند که ممکن است ناشی از یک عفونت ویروسی باشد. دیابت نوع 1 اغلب موروثی است (در خانواده ها منتقل می شود)، بنابراین واکنش سیستم خود ایمن نیز ممکن است ژنتیکی باشد.

اگر بستگان نزدیک مبتلا به دیابت نوع 1 دارید، مانند پدر، مادر یا خواهر، برادر ـ حدود 6% شانس ایجاد این وضعیت را دارا هستید. خطر افرادی که بستگان نزدیک مبتلا به دیابت نوع 1 ندارند تنها زیر 0/5% است.

تشخیص دیابت نوع 1

اگر نشانه های دیابت نوع 1 را تجربه می کنید، باید به سرعت به پزشک مراجعه نمایید. آنها درباره علائمتان سوالاتی خواهند پرسید و ممکن است آزمایش خون و ادرار بخواهند.

آزمایش های خون و ادرار

نمونه ادرار شما برای پی بردن به اینکه دارای گلوکز می باشد، مورد آزمایش قرار خواهد گرفت. ادرار معمولا دارای گلوکز نیست، اما اگر دیابت دارید، گلوکز می تواند از طریق کلیه ها وارد ادرار شود. ادرار شما ممکن است برای کتون ها نیز مورد بررسی قرار گیرند که تشخیص دیابت نوع 1 را تایید می کند. 

هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c)

آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) آزمایش خون دیگری است که می تواند برای تشخیص دیابت استفاده شود. این آزمایش برای نمایش کنترل دیابت طولانی مدت است. در افرادی که از قبل دیابتشان تشخیص داده شده است، آزمایش HbA1c اغلب برای نشان دادن اینکه چگونه دیابتشان تحت کنترل بوده است به کار می رود.

HbA1c میانگین سطح گلوکز خون شما را در طول دو یا سه ماه گذشته ارائه می دهد. نتایج می تواند شرح دهد که آیا اقداماتی که برای کنترل دیابت تان به کار برده اید موثر بوده است یا خیر. اگر برای شما دیابت تشخیص داده شده است، پیشنهاد می شود که حداقل دوبار در سال HbA1c خود را بررسی کنید. هرچند، ممکن است که نیازمند باشید که به دفعات بیشتر HbA1c را بررسی کنید اگر:

اخیرا بیماری دیابت در شما تشخیص داده شده است

قندخون یا گلوکز خون شما خیلی بالا می ماند

برنامه درمانی شما تغییر کرده است

قصد بارداری دارید

برخلاف دیگر آزمایشات، آزمایش HbA1c می تواند در هر زمان از روز انجام گیرد و نیازمند اقدامات مقدماتی بخصوص مانند ناشتایی نیست. هرچندکه، در بعضی وضعیت ها مانند طول دوران بارداری کمتر قابل اعتماد است.

به خاطر مزایای مرتبط با آزمایش HbA1c ، این روش متد ترجیحی ارزیابی کنترل سطح قندخون در فرد دیابتی انتخاب شده است. 

درمان دیابت نوع 1

پایش قندخون

بخش مهم درمان شما این است که مطمئن شوید سطح قندخون در حد امکان نرمال و ثابت است. شما قادر خواهید بود که با استفاده از درمان توسط انسولین به همراه خوردن رژیم غدایی سالم و متعادل بیماری خود را مدیریت نمایید، همچنین بررسی منظم سطح قندخون برای اطمینان یافتن از اینکه بسیار بالا یا بسیار پائین نباشد نیز الزامی است. 

ورزش، بیماری، استرس، نوشیدن الکل، مصرف دیگر داروها و برای خانم ها، تغییر سطح هورمون ها در طول دوره قاعدگی می تواند تماما بر سطح قندخون شما تاثیر گذارد. 

در اکثر موارد، به استفاده از آزمایش خون ساده بوسیله زدن سوزن به سرانگشت نیاز دارید که سطح قندخون خود را در طول روز هم در خانه و هم در کار یا مدرسه بررسی نمایید. ممکن است نیازمند این باشید که این کار را چهار بار یا بیشتر از آن در روز بسته به نوع درمان انسولینی که مصرف میکنید، انجام دهید. سطح قندخون نرمال 125-70 میلی گرم در دسی لیتر پیش از غذا و کمتر از 155 میلی گرم در دسی لیتر دو ساعت بعد از غذا است. 

بررسی کردن سطح گلوکز خون

شما سطح قند خون خود را روزانه باید بررسی کنید.

پزشکتان نیز هر دو تا شش ماه آزمایش خون متفاوتی را که آزمایش HbA1c نامیده می شود، انجام خواهد داد. این کار میزان موثر بودن برنامه درمانی شما را با بررسی اینکه سطح گلوکز خون تان در طول 12-6 هفته گذشته چقدر پایدار بوده است را نشان می دهد. این آزمایش میزان هموگلوبین را که ماده حامل اکسیژن در سلول های قرمز خون است و گلوکز به آن متصل است را اندازه میگیرد. سطح بالای HbA1c ممکن است شرح دهد که سطح گلوکز خون شما به صورت ثابت بالاست و برنامه درمانی دیابت شما نیازمند تغییر یا اصلاح است.

هدف مطلوب HbA1c برای افرادی که دیابت دارند کمتر از 7 است.

درمان هیپوگلیسمی (کم قندی خون)

هیپوگلیسمی می تواند زمانی که سطح قند خونتان بسیار پایین می آید رخ دهد. احتمال دارد که هیپوگلیسمی گاه و بیگاه یا هر چندوقت یکبار ایجاد شود.

هیپوگلیسمی خفیف می تواند باعث احساس سستی، خستگی و گرسنگی شود و میتواند به واسطه خوردن و نوشیدن مواد شیرین کنترل شود، مانند:

200 میلی لیتر آب میوه خالص

5 تا 7 قرص دکستروز

4 تا 5 گلوکوتب

60 میلی لیتر گلوکوجویس

5 پاستیل عروسکی

 همچنین ممکن است در صورتی که نیازمند کنترل علائم هیپوگلیسمی به سرعت باشید، قادر باشید که گلوکز خالص را در غالب قرص یا مایع مصرف کنید.

اگر هیپوگلیسمی شدید دارید، می توانید خواب آلوده و گیج شوید و ممکن است حتی هوشیاری خود را از دست بدهید. اگر این اتفاق بیفتد؛ شما به کمک شخص دیگری نیاز خواهید داشت که ممکن است قادر باشد ژل گلوکز را درون گونه هایتان بمالد. وقتی که که به هوش آمدید نیاز خواهید داشت که برای این که هوشیاری کافی به دست آورید چیز شیرینی بخورید. اگر در نتیجه هیپوگلیسمی هوشیاری خود را از دست دهید، این خطر وجود دارد که این حالت در طول چند ساعت آینده دوباره اتفاق بیفتد. پس شما نیاز به استراحت خواهید داشت و اینکه شخصی همراهتان باشد تا در صورت نیاز به شما مواد شیرین بدهد و از شما مراقبت کند.

 اگر شما دیابت نوع 1 دارید، پیشنهاد شده است که برگه تعیین هویتی با خود داشته باشید که در آن بیماری شما و راه درمان شما در صورت بروز وضعیت هیپوگلیسمی بیان شده باشد که اگر در جایی دچار کاهش سطح هشیاری شدید کسانی که در اطراف شما هستند، بتوانند به شما کمک نمایند.

پیوند سلول لانگرهانس

برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع 1 ممکن است که از یک روند جدید که به عنوان پیوند سلول لانگرهانس شناخته شده است، سود برند. این امر پیوند سلول های لانگرهانس از لوزالمعده فرد فوت شده اهدا کننده لوزالمعده به شخص مبتلا به دیابت نوع 1 می باشد.

پیوند لوزالمعده 

به افراد دیابتی نوع یکی که پیوند کلیه داشته اند ممکن است همچنین همزمان پیوند لوزالمعده نیز پیشنهاد داده شود. 

درمان گلوکز خون بالا (هایپرگلیسمی)

هایپرگلیسمی می تواند هنگامی که سطح گلوکز خون شما بسیار بالا است، رخ دهد. این امر می تواند به چندین دلیل رخ دهد، مانند خوردن بسیار زیاد، کسالت یا مصرف ناکافی انسولین.

اگر هایپرگلیسمی درمان نشود، میتواند منجر به وضعیتی شود که کتواسیدوز دیابتی نامیده می شود، زمانی که بدن شروع به تجزیه چربی برای کسب انرژی به جای گلوکز می کند و در نتیجه موجب افزودن تدریجی کتون ها (اسیدها) در خونتان می شود. 

کتواسیدوز دیابتی وضعیتی بسیار جدی است و اگر به سرعت کنترل نشود، میتواند منجر به بی هوشی و در نهایت مرگ گردد. 

نشانه ها و علائم کتواسیدوز دیابتی شامل موارد ذیل می گردد:

دفع مکرر ادرار

تشنگی

خستگی و بی حالی (کمبود انرژی)

تاری دید

درد شکم 

استفراغ و حالت تهوع

تنفس عمیق

استشمام بوی کتون در تنفس فرد مبتلا ( بویی ناخوشایند که در ناشتایی طولانی مدت از دهان استشمام می گردد)

غش کردن و بیهوشی

تیم درمانی به شما چگونگی کاهش خطر کتواسیدوز را به واسطه آزمایش خون خود برای کتون ها با استفاده از نوار آزمایش کتون خون را خواهند آموخت. اگر کتواسیدوز ایجاد شده باشد، شما به درمان اورژانسی در بیمارستان نیاز خواهید داشت. به صورت مستقیم انسولین در رگ دریافت خواهید کرد (داخل وریدی). همچنین اگر دچار کم آبی شده اید ممکن است نیازمند دریافت مایعات وریدی باشید. 

درمان های دیگر

دیابت نوع 1 می تواند منجر به عوارض طولانی مدت شود. اگر این وضعیت را دارید، در خطر افزایش یافته برای بیماری قلبی، سکته مغزی، بیماری چشم و کلیه هستید. برای کاهش شانس این امر، ممکن است مصرف داروهای زیر تجویز گردد:

داروهای ضد فشار خون برای کنترل فشار خون بالا

یک استاتین ـ مانند سیمواستاتین ـ برای کاهش سطح کلسترول بالا

آسپرین با دوز پائین به منظور پیشگیری از سکته مغزی

یک بازدارنده (ACE) ـ مانند انالاپریل، لیزینوپریل یا رامیپریل اگر شما علائم زودهنگام بیماری دیابتی کلیه را دارا هستید.

بیماری دیابتی کلیه به واسطه ظهور پروتئین(آلبومین) در ادرار ، تشخیص داده می شود. اگر به اندازه کافی زود درمان صورت پذیرد، اغلب این وضعیت برگشت پذیر است. 

استانداردهای مراقبت برای دیابت

هدف درمان دیابت، کمک به کنترل سطح گلوکز خون و کاهش ایجاد خطر عوارض متعاقب است. 

عوارض دیابت نوع 1

اگر دیابت درمان نشده باشد، می تواند منجر به تعدادی از مشکلات سلامتی گردد. سطح گلوکز بالا می تواند به اعضا و اعصاب و عروق آسیب رساند. سطح مکرر گلوکز افزایش یافته ای که باعث هیچ نشانه ای نمی شود، می تواند تاثیرات آسیب زایی را در طولانی مدت داشته باشد. 

بیماری قلبی و سکته مغزی

اگر دیابت دارید، پنج برابر احتمال بیشتری دارد که بیماری قلبی یا سکته مغزی را تجربه کنید. کنترل ضعیف و به تاخیر انداختن کاهش سطح گلوکز خون احتمال ایجاد تصلب شریان را افزایش می دهد (سختی و باریک شدن رگ های خونی شما  و در نتیجه پارگی عروق). ممکن است این وضعیت باعث کاهش خونرسانی به قلب یا پاهای شما شود، که باعث آنژین (یک درد خفیف، سنگین یا سخت در قفسه سینه) یا لنگش (درد در پشت ماهیچه های ساق پا هنگامی که راه می روید) شود. همچنین امکان این که عروق قلب یا مغزتان کاملا مسدود شود را افزایش می دهد، که منجر به حمله قلبی یا سکته مغزی می شود.

آسیب عصبی

سطح بالای گلوکز خون می تواند به عروق ریز اعصابتان آسیب وارد کند. این امر می تواند منجر به حس خارش یا سوزش شود که از انگشتان دست و پایتان به سمت بالا منتشر می شود. اگر اعصاب در سیستم گوارش درگیر باشند، ممکن است استفراغ یا حالت تهوع، اسهال یا یبوست را تجربه کنید.

بیماری شبکیه( رتینوپاتی )

بیماری شبکیه وقتی است که شبکیه چشم (لایه ای از بافت حساس در قسمت خلفی چشم) آسیب دیده است. عروق خونی شبکیه چشم می تواند مسدود شده یا سوراخ دار شود، یا به شکل نادرست رشد کنند. این اتفاقات باعث عدم دریافت کامل نور در شبکیه و کاهش بینایی می شود و اگر درمان نشود می تواند به دید شما آسیب برساند.

هر چه قدر بهتر سطح گلوکز خون خود را کنترل نمائید، خطر ایجاد مشکلات جدی چشم کمتر خواهد بود. داشتن معاینه سالیانه توسط یک متخصص میتواند نشانه های یک مشکل جدی بالقوه را به موقع تشخیص دهد بنابراین میتوان آن را به موقع درمان کرد. اگر آزمایشات مشکلات قابل توجهی را پیش بینی کنند که به این معنا باشد که دید بیمار در خطر است، درمان بیماری شبکیه چشم در بیماران دیابتی ضروری می گردد. اما  اگر مشکلات هنوز به مرحله جدی نرسیده باشد، توصیه بر کنترل دیابت ، فشار خون و سطح کلسترول می شود. 

درمان های اصلی برای رتینوپاتی پیشرفته در فرد دیابتی به شرح ذیل است:

درمان لیزری

تزریق های دارویی داخل چشم

جراحی برای زدودن خون یا بافت زخمی از چشم

بیماری های کلیه

اگر عروق خونی کوچک در کلیه مسدود و سوراخ شود، کلیه های شما با کارایی کمتری کار خواهند کرد.

در موارد نادر، مشکلات شدیدتر  میتواند منجر به نارسایی کارایی کلیه شود و دیالیز نیاز شود (درمانی برای جایگزینی عملکرد کلیه). در برخی موارد، ممکن است پیوند کلیه نیاز باشد.

مشکلات پاها

آسیب به اعصاب پاها می تواند به این معنا می باشد که زخم های کوچک و بریدگی ها درک و احساس نمی شوند. که می تواند منجر به ایجاد زخم پا گردد.این وضعیت در حدود یک نفر از ده نفر مبتلا به دیابت میتواند، باعث عفونت جدی شود. اگر آسیب عصب ایجاد شود، باید هرروز پاهایتان را بررسی کنید و هر تغییری را به پزشک یا پرستار خود گزارش دهید. مراقب جراحت ها و بریدگی هایی که بهبود نمی یابند، تورم پاها و پوستی که در لمس گرم بنظر میرسد، باشید. شما همچنین باید معاینه پا را حداقل سالانه داشته باشید.

اختلال عملکرد جنسی

در مردان مبتلا به دیابت، به خصوص آنهایی که سیگار می کشند، عروق و اعصاب آسیب دیده می تواند منجر به مشکلات نعوظ شود. این وضعیت معمولا به وسیله دارو درمان میشود.

زنان مبتلا به دیابت ممکن است موارد ذیل را تجربه کنند:

کاهش میل جنسی (از دست دادن میل جنسی)

کاهش لذت از روابط جنسی

خشکی واژن

کاهش توانایی در رسیدن به ارگاسم

درد در حین رابطه جنسی

اگر خشکی واژن را تجربه می کنید، یا روابط جنسی شما با درد همراه است، می توانید از ژل های لوبریکانت استفاده کنید.

سقط جنین و مرده زایی

زنان باردار مبتلا به دیابت خطر افزایشی در سقط جنین و مرده زایی دارند. اگر سطح قند خون شما با دقت و به موقع پیش و در طول بارداری کنترل نشده باشد، خطر افزایشی ایجاد نقص در نوزاد وجود دارد.

زنان باردار دیابتی معمولا معاینات مربوط به قبل از تولد را در بیمارستان یا در کلینیک های دیابتی خواهند داشت. این امر به پزشکان اجازه میدهد که نگاه دقیقی به سطح گلوکز خون داشته باشند و دوز انسولین آنها را به آسانی کنترل نمایند. 

مراقبت از پاها

داشتن دیابت به این معناست که شما به احتمال زیاد مشکلاتی در پاهایتان در طول دوره حیات خود داشته باشید، از جمله، زخم ها، عفونت ها ناشی از جراحت های کوچک و خراش ها. این امر به این خاطر است که گلوکز زیادی موجود در خون میتواند به اعصاب پاهایتان آسیب برساند.

برای پیشگیری از مشکلات پاها، ناخن هایتان را کوتاه نگه دارید و روزانه با استفاده از آب گرم پاهایتان را بشوئید. کفش هایی بپوشید که به صورت مناسب اندازه هستند و در فواصل منظم به پزشک مراجعه کنید چراکه آنها می توانند هر مشکلی را زودتر پیدا نمایند.

مرتبا پاهایتان را برای جراحت، تاول، یا خراش ها بررسی نمایید چرا که اگر اعصاب پا آسیب دیده باشند ممکن است قادر نباشید این ضایعات را احساس کنید. اگر جراحت کوچکی در پاهایتان دارید که درطول چند روز شروع به بهبود نداشته است، به پزشک مراجعه کنید. 

آزمایشات مرتب چشم

اگر دیابت نوع 1 دارید، باید برای آزمایش سالانه رتینوپاتی دیابتی دعوت شوید. بیماری شبکیه یک وضعیت چشمی است که عروق خونی کوچک در چشمانتان آسیب می بیند. این امر میتواند رخ دهد، اگر سطح گلوکز خون تان برای مدت طولانی بسیار بالا باشد (هایپرگلیسمی). اگر این مورد درمان نشود، بیماری شبکیه می تواند سرانجام باعث از دست دادن بینایی شود.

قوانین روزانه بیماری دیابت

اگر به انسولین برای کنترل دیابت خود نیاز دارید، هنگامی که به بیماری های دیگر دچار می شوید، باید دستورالعمل هایی برای مراقبت از خودتان داشته باشید ـ که به عنوان قوانین روزانه بیماری دیابت شناخته شده است.

برای دانستن این قوانین با پزشک خود مشورت کنید.

توصیه هایی که دریافت می کنید مخصوص شما خواهد بود، اما برخی اقدامات عمومی برای تمام مبتلایان وجود دارد از جمله:

ادامه دادن مصرف انسولین ـ خیلی مهم است که هنگامی که بیمار هستید درمان متوقف نشود؛ در برنامه درمانی شما ممکن است تعیین شود که آیا به طور موقت نیازمند افزیش دوز دارو هستید یا خیر.

سطح گلوکز خونتان را بیش از معمول چک کنید ـ به اکثر افراد پیشنهاد می شود که حداقل چهار بار در روز سطح گلوکزشان را بررسی نمایند.

خود را به خوبی هیدراته نگه دارید ـ مطمئن شوید که مقدار زیادی از نوشیدنی های فاقد شکر را می نوشید

به خوردن ادامه دهید ـ اگر به اندازه کافی خوب هستید که تحمل غذای جامد دارید پس غذاهای جامد بخورید، در غیر اینصورت کربوهیدرات های مایع مانند شیر، سوپ و ماست میل کنید.

اگر سطح گلوکز خونتان بالا است سطح کتون خود را بررسی کنید

اگر بعد از مصرف انسولین همچنان گلوکز یا سطح کتون خونتان بالا باقی مانده، با پزشک خود مشورت کنید، اگر:

مطمئن نیستید که آیا باید تغییری در روش درمانی خود ایجاد کنید یا خیر

به علائم کتواسیدوز دیابتی دچار شده اید

و یا هر نگرانی دیگری دارید

بارداری

اگر دیابت دارید و درباره بچه دار شدن فکر می کنید، ایده خوبی است که با تیم مراقبت درمان دیابت خود مشورت کنید. یک برنامه ریزی بارداری شما را قادر می سازد که مطمئن شوید که سطح گلوکز خون تان به خوبی در حد امکان پیش از آنکه باردار شوید، کنترل شده است. اکثر زنان دیابتی نوزادان سلامت دارند. شما نیاز خواهید داشت که گلوکز خون تان را، به خصوص پیش از آنکه باردار شوید و در طول هشت هفته اول بارداری، برای کاهش جدی خطر ایجاد ناهنجاری های جنینی به شدت تحت کنترل قرار دهید.  همچنین باید دوز بالاتری از قرص های فولیک اسید را مصرف نمایید. فولیک اسید باعث پیشگیری از ایجاد مشکلات نخاعی در جنین است. اکنون پیشنهاد می شود که تمام زنانی که قصد بارداری دارند فولیک اسید مصرف نمایند. به خانم های دیابتی مصرف روزانه 5 میلی گرم تا هفته 12 بارداری شان توصیه شده است .

فولیک اسید باید همراه با مولتی ویتامین های بارداری که شامل ویتامین D می شود مصرف گردد. انسولین و متفورمین برای مصرف در طول بارداری ایمن هستند. مهم است که هر داروی دیگری که مصرف می کنید به منظور اطمینان از اینکه در طول بارداری ایمن هستند را بازبینی نمایید. همچنین باید بررسی دوره ای چشم نیز داشته باشید. رتینوپاتی (در بالا ملاحظه بفرمائید) بر عروق خونی چشم اثر می گذارد و خطری برای تمام افراد دیابتی محسوب میشود. بارداری می تواند فشار اضافی بر عروق کوچک در چشمانتان وارد کند بنابراین درمان شبکیه چشم پیش از آنکه باردار شوید، مهم است. 

آموزش 

اگر به شما هنگام تشخیص و سپس به طور مداوم اطلاعات و آموزش داده شود، بهترین فرد برای مدیریت دیابت خود خواهید بود.به شدت پیشنهاد شده است که تمام افرادی که دیابت دارند باید از یک برنامه آموزشی ساختار یافته بیمار محور بهره ببرند و اطلاعات و آموزش برای کمک به مراقبت از آنها ارائه شود. این امر به افراد بهترین شانس رشد مهارت هایی که به صورت موثر در درمان وضعیت شان، متعادل ساختن سطح گلوکزشان در سطح نرمال و کمک به پیشگیری از عواقب طولانی مدت نیاز دارند را ارائه می دهند. این کار همچنین خطر ایجاد هیپوگلیسمی را کاهش می دهد (کاهش سطح گلوکز خون). 

آموزش ساختار یافته بیمار

آموزش ساختار یافته بیمار به این معناست که دوره ای برنامه ریزی شده وجود دارد که:

تمام جنبه های بیماری دیابت را پوشش می دهد

در محتوا انعطاف پذیر است

به احتیاجات بالینی و روحی بیمار مربوط است

برای پیش زمینه فرهنگی و آموزشی و سطح سواد هر فرد قابل انطباق است.

دیابت و کودک شما

برای والدینی که کودکشان دچار بیماری های مزمن و مادام العمر هستند ، ایفای نقش پدر و مادر سخت تر از دیگر والدین می شود. اگر کودک شما مبتلا به دیابت نوع 1 است، پذیرش تشخیص و شروع و حفظ درمان مناسب و ایجاد تغییر در سبک زندگی روزمره کودک و خود شما می تواند برای کودک شما یک زندگی سالم و عادی و با طول عمر طبیعی به همراه داشته باشد.

کمک و حمایت 

برای بسیاری از افراد صحبت کردن با دیگران که در موقعیت های مشابه قرار داشته اند، کمک کننده می باشد و همچنین می توانید از انجمن های حمایت از بیماران دیابتی نیز استفاده نمایید. بیماران دیابتی گروه های دارند که شما می توانید دیگر افرادی که موقعیت مشابه شما را دارند در آنها بیابید. 

رانندگی کردن افراد دیابتی

این تصور غلط رایج است که افراد دیابتی دیگر مجاز به رانندگی نیستند، اگرچه برخی محدودیت ها برای رانندگان دیابتی وجود دارد، که آن به سختی که شما فکر می کنید، نیست. 

برای پیشگیری از هیپوگلیسمی(کاهش قند خون) در حین رانندگی باید:

پیش از رانندگی سطح گلوکز خون تان را چک کنید

حین رانندگی داروهای خود را در دسترس خود نگه دارید

بطور مرتب در مسافرت های طولانی هر دوساعت یکبار استراحت کنید

از نخوردن غذا خودداری کنید و گرسنه نمانید