دندان درآوردن

 درآمدن دندان‌ها می‌تواند برای بعضی از کودکان با ناراحتی همراه باشد و ممکن است بدون هیچ علامت هشداری روی دهد. معمولاً اولین دندان در ۵ تا ۶ ماهگی در می‌آید. معمولاً دندان‌های میانی پایین، اولین دندان‌هایی هستند که بیرون می‌آیند و اغلب با هم در می‌آیند. دندان‌های میانی بالا دندان‌های بعدی هستند و بین ۶ تا ۸ ماهگی در می‌آیند. دندان‌های پیشین کناری پایین و پس از آن پیشین بالا دندان‌های بعدی هستند که بین ۷ تا ۱۱ ماهگی در می‌آیند. دندان‌های کرسی معمولاً تا پیش از ۱ سالگی درنمی آیند. معمولاً تا ۳۰ ماهگی کودک تمام ۲۰ دندان شیری خود را خواهد داشت. البته این تاریخ ها میانگین زمان درآمدن دندانها هستند و بسیاری از کودکان در زمانهای متفاوت و با ترتیبی متفاوت دندان در می‌آورند.

بعضی از کودکان بیشتر فک‌ها را به هم می فشرند یا کمتر غذا می‌خورند چرا که احساس ناراحتی دارند. افسانه‌های زیادی در مورد دندان در آوردن وجود دارد. کودکان به علت دندان درآوردن تب نمی‌کنند، بدحال نمی‌شوند. دندان ممکن است سربرآورد و دوباره برگردد یا چند روز طول بکشد تا از میان لثه سربرآورد. گاهی ممکن است لثه هنگام درآمدن دندان کمی خونریزی داشته باشد. اگر درد واضح (کودک گریه می‌کند) هنگام روی هم فشردن لثه‌ها وجود داشته باشد، استفاده از مسکن برای ۲ تا ۳ روز می‌تواند به کودک کمک کند. برای اطلاع از داروهای مسکن صفحه مربوطه را ببینید. استفاده از مسکن بر روی لثه اغلب کمک کننده نیست. مالش دادن لثه با انگشت می‌تواند تا حدی آرام بخش باشد. برای اینکه از اثر آن مطمئن شوید این کار را امتحان کنید. واکنش کودکتان اثربخشی این روش را نشان خواهد داد. به جهت اینکه در مدت دندان درآوردن تمایل شیرخوار به گاز گرفتن و مالیدن وسایل روی لثه‌اش بیشتر می‌شود شستشوی مکرر وسایل بازی و مراقبت بیشتر در مورد به دهان بردن وسایل توسط وی مانع از ایجاد اسهال می‌گردد. استفاده از دندان گیر تمیز و شسته شده اغلب راهگشا است.