تیروئید بیش فعال[1]

تیروئید بیش فعال (که معمولا با نام هایپرتیروئیدیسم نیز شناخته می شود)، یک مشکل هورمونی نسبتا شایع بوده و زمانی که سطح هورمون تیروئید در بدن خیلی بالا می باشد، اتفاق می افتد. 

مقادیر بالای هورمون تیروئید در بدن، می تواند موجب افزایش متابولیسم شود  و علائم مختلف زیر را ایجاد کند:

عصبی بودن و اضطراب 

بیش فعالی – وقتی که فردی نمی تواند سرجایش بشیند و پر از انرژی و برانگيخته می باشد. 

از دست دادن غیر قابل توجیه و یا غیر برنامه ریزی شده وزن بدن 

تورم غده تیروئید، که منجر به تشکیل یک برآمدگی قابل توجه در گردن می شود و به عنوان گواتر شناخته می شود.

شدت، تعداد و دامنه علائم این بیماری از فردی به فرد دیگر متغیر می باشد. 

چه عواملی باعث بیش فعالی غده تیروئید می شود؟

غده تیروئید در گردن قرار دارد. این غده، هورمون هایی را به داخل جریان خون می ریزد تا رشد و متابولیسم بدن را کنترل کنند. این هورمون ها با نام های تیروکسین و تیریيدوتیرونین شناخته می شوند. این هورمون ها، بر روی فرایندهایی مانند ضربان قلب و دمای بدن تاثیر می گذارند و هم چنین به تبدیل غذا به انرژی برای زنده نگه داشتن بدن، کمک می کنند. در هایپرتیروئیدیسم، غده تیروئید، مقادیر خیلی زیادی از هورمون تیروکسین و یا تیرييدوتیرونین تولید می کند، که همین امر موجب سرعت بخشیدن به متابولیسم بدن می شود. چندین علت احتمالی برای این کار وجود دارد، رایج ترین این علت ها، بیماری گریوز (Graves’) می باشد، که در آن سیستم ایمنی بدن، غده تیرویئد را مورد هدف قرار داده و باعث می شود این غده، مقادیر خیلی زیادی از هورمون های تیروئید را تولید کند.

درمان 

یک تیروئید بیش فعال، معمولا خیلی خوب به درمان پاسخ نشان می دهد و اکثر افراد  قادرند تا علائم این بیماری را کنترل کنند. 

سه درمان خیلی رایج، که برای غده تیروئید بیش فعال استفاده می شوند، عبارتند از: 

تیونامیدها- گروهی از داروها، شامل کاربی مازول و متی مازول بوده که از تولید هورمون تیروئید توسط غده تیروئید جلوگیری می کنند. 

درمان رادیو اكتيو با ید[2]– یک ماده رادیواکتیو به نام ید، برای کوچک کردن غده تیروئید و کاهش فعالیت این غده استفاده می شود. (رادیواکتیویته ای که در ید وجود دارد، بسیار ناچیز بوده و نمی تواند تهدیدی برای سلامت بدن باشد.)

جراحی – در گروه اندکی از بیماران مبتلا به این بیماری، ممکن است از جراحی به منظور حذف کل و یا قسمتی از غده تیروئید استفاده شود، به ویژه اگر یک گواتر بزرگ ايجاد شده باشد. هم چنین، ممکن است برای تسکین موقت بسیاری از علائم این بیماری، از بلوک کننده های بتا [3]استفاده شود. هرچند، این داروها، خود غده تیروئید را مورد هدف قرار نمی دهند.  این درمانها، معمولا در نهایت منجر به تولید ناکافی هورمون تیروئید در بدن می شوند. این موضوع، با عنوان کم فعال بودن غده تیروئید (هایپوتیروئیدیسم) [4]شناخته می شود. با این وجود، یک تیروئید کم کار، معمولا خیلی جدی نبوده و به راحتی درمان می شود. 

عوارض 

تقریبا، از هر 20 نفر مبتلا به بیماری گریوز، یک نفر، علائمی را خواهد داشت که چشم ها را نیز درگیر می کند. از جمله این علائم، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

حساسیت به نور (فوتوفوبی)

دوبینی [5]

اشك ريزش شديد

این علائم به عنوان Graves’ opthalmopathy شناخته می شود و باید حتما توسط پزشک معاینه شود. 

 یک عارضه نادرتر و شدیدتر این بیماری نیز، شعله ور شدن ناگهانی علائم می باشد که به عنوان طوفان تیروئیدي[6] شناخته می شود. یک طوفان تیروئیدی می تواند تهدید کننده زندگی باشد. چون می تواند موجب از دست دادن آب شدید در بدن و مشکلات قلبی شود. 

چه کسانی به بیش فعالی تیروئید مبتلا می شوند؟

احتمال ابتلای زنان، نسبت به مردان به این بیماری، تقریبا 10 برابر بیشتر می باشد. تخمین زده می شود که در حال حاضر، از هر 50 نفر زن، یک نفر، مبتلا به بیماری بیش فعالی غده تیروئید می باشد. در بیشتر موارد، علائم بیماری، بین سنین 20 و 40 سال اتفاق می افتند. هرچند که این علائم می توانند در هر سنی، حتی سن کودکی نیز اتفاق بیفتند. 

علائم تیروئید بیش فعال 

تیروئید بیش فعال (هایپرتیروئیدیسم)، علائم و نشانه های زیادی دارد. هر چند، احتمال بروز همه این علائم در فرد، خیلی کم است. 

اگر شما مبتلا به هایپرتیروئیدیسم می باشید، احتمال دارد علائم زیر را داشته باشید:

بیش فعالی[7] 

نوسانات خلق[8] – مانند اضطراب، تحریک پذیری و عصبی بودن 

مشکل در خواب (Insomnia)

احساس خستگی همیشگی (Fatigue)

ضعف عضلانی 

نیاز به دفع مدفوع و ادرار، بیش از حد معمول 

وجود چربی بالا در مدفوع – که باعث می شود مدفوع چرب شده و خیلی سخت از روی سنگ توالت به پایین برود (Steatorrhoea)

حساسیت به گرما و تعریق زیادی 

از دست دادن غیر قابل توجیه و یا غیر منتظره وزن بدن، علیرغم اینکه اشتهای فرد نیز خیلی خوب می باشد.

در تعداد کمی از موارد، افزایش اشتهای فرد، موجب می شود تا وزن او نیز افزایش یابد. 

از بین رفتن و یا کم شدن تعداد عادات ماهیانه در زنان  و یا بر هم خوردن نظم عادات ماهیانه 

ناباروری [9]

از دست دادن تمایل به سکس و كاهش ميل جنسی 

اگر شما دیابت دارید، علائم مربوط به دیابت شما مانند تشنگی زیاد و خستگی ممکن است با ابتلا به هایپرتیروئیدیسم تشدید شوند. 

نشانه های هایپرتیروئیدیسم [10]

اگر شما مبتلا به هایپرتیروئیدیسم هستید، ممکن است برخی از نشانه های فیزیکی زیر را داشته باشید:

تورم در گردن، که در اثر بزرگ شدن غده تیروئید (گواتر) ایجاد می شود. 

ضربان قلب تند و/یا نامرتب

لرزش و یا تکان خوردن (Tremor) دست

پوست گرم و مرطوب 

قرمزی کف دست 

شل شدن ناخن ها در قسمت بستر ناخن ها 

کهیر[11] (Utricaria)

ریزش مو به صورت تکه تکه (کچلی)[12]

انقباض صورت و پاها [13]

چه زمانی به دنبال توصیه های پزشکی برویم؟

اگر هر کدام از نشانه های بالا را داشتید، به پزشک خود مراجعه کنید. شاید این نشانه ها، ناشی از هایپرتیروئیدیسم نباشند، ولی نیاز به بررسی های اضافه دارند. 

اگر لیستی از علائمی که دارید را یادداشت کنید، بسیار مفید خواهد بود. چون با این کار می توانید، به تشخیص بهتر بیماری خود کمک کنید. 

علل بیماری تیروئید بیش فعال 

تیروئید بیش فعال (هایپرتیروئیدیسم)، زمانی اتفاق می افتد که غده تیروئید شما، مقادیر خیلی زیادی هورمون تیروکسین و یا تری یدوتیرونین تولید می کند.  تولید خیلی زیاد هورمون های تیروئید، می تواند به دلایل زیادی باشد، که در زیر به آنها به صورت تیتر وار اشاره می شود. 

بیماری گریوز (Graves’)

بیماری گریوز، شایع ترین علت تیروئید بیش فعال می باشد. این بیماری، می تواند در خانواده و در هر سنی اتفاق بیفتد. با این وجود، بیشترین رخداد این بیماری در زنان 20 تا 40 ساله اتفاق میفتد. اگر سیگار میکشید، احتمال ابتلای شما به این بیماری بیشتر خواهد بود. 

بیماری گریوز، یک مشکل خود ایمنی[14] می باشد. این بدین معنی است که سیستم ایمنی در بدن، در تشخیص یک ماده سمی، دچار مشکل شده و به اشتباه، به بدن حمله می کند. در بیماری گریوز، سیستم ایمنی به غده تیروئید حمله می کند، که منجر به تولید خیلی زیاد هورمون های تیروئید می شود.

مشخص نشده است که چه چیزی باعث می شود تا سیستم ایمنی به بدن حمله کند. مثل خیلی از مشکلات خود ایمنی دیگر، اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی، منجر به این اتفاق می شوند. 

اگر شما مبتلا به بیماری گریوز هستید، ممکن است چشم های شما نیز، تحت تاثیر باشند و منجر به ناراحتی چشم و دوبینی شود. این موضوع، به عنوان Graves’ ophthalmopathy، شناخته می شود. ممکن است که چشم هایتان، برآمده شده باشند و یا برجسته تر به نظر برسند. 

ندول های تیروئید[15] 

امکان دارد، چند برآمدگی در غده تیروئید به وجود بیاید. این برآمدگی ها با نام ندول شناخته می شوند. دلیل به وجود آمدن این ندول ها، هنوز مشخص نیست، ولی اکثر این ندول ها، غیر سرطانی (خوش خیم)[16] می باشند. 

با این وجود، ندول ها می توانند بافت تیروئید غیر نرمال داشته باشند و همین بافت غیر معمول، بر روی تولید نرمال هورمونهای تیروکسین و تری یدوتیرونین، تاثیر می گذارد و موجب می شود تیروئید به صورت بیش فعال باشد. 

به ندول هایی که دربردارنده بافت تیروئید غیر نرمال می باشند، ندول های توکسیک می گویند.  ندول های توکسیک تیروئید، تقریبا 1 مورد از هر 20 مورد هایپرتیروئیدیسم را تشکیل می دهد 

مکمل های ید 

یدی که شما از طریق مواد غذایی دریافت می کنید، توسط غده تیروئید و برای تولید هورمون های تیروکسین و تری يدوتیرونین استفاده می شود. با این وجود، گرفتن مقادیر اضافه ید از طریق مکمل های ید، می تواند موجب تولید بیش از حد این هورمون ها شود. 

این موضوع، به عنوان، هایپرتیروئیدیسم ناشی از ید، شناخته می شود – بعضی اوقات نیز با نام پدیده ی Jod-Basedow شناخته می شود. 

این پدیده، معمولا فقط هنگامی اتفاق می افتد که شما در غده تیروئید خود، ندول داشته باشید. 

آمیودارون 

آمیودارون، دارویی است که در پزشکی  به عنوان ضد آریتمی شناخته می شود. این دارو به کنترل ضربان نامنظم قلب (فیبریلیزاسیون دهلیزی) کمک می کند. اگر شما ندول های غیر توکسیک در غده تیروئید خود داشته باشید، گرفتن آمیودارون، چون ید دارد، می تواند موجب هایپرتیروئیدیسم شود. 

آمیودارون، یک نوع از هایپرتیروئیدیسم ایجاد می کند که بسیار شدید بوده و درمان آن از طریق اثرات مضر بر روی بافت تیروئید، بسیار مشکل می باشد. 

این نوع هایپرتیروئیدیسم، به عنوان هایپرتیروئیدیسم ناشی از آمیودارون شناخته می شود. 

سرطان تیروئید فولیکولار [17]

در موراد نادری، شما ممکن است به دلیل ابتلا به سرطان تیروئید، که از فولیکول های تیروئید شروع می شود، هایپرتیروئیدیسم نیز بگیرید. این حالت، زمانی اتفاق می افتد که سلول های سرطانی در غده تیروئید شما  شروع به تولید تیروکسین و یا تری يدوتیرونین کنند. 

این حالت، با نام سرطان عملکردی تیروئید نیز شناخته می شود. 

 تشخیص تیروئید بیش فعال 

اگر شما احتمال می دهید که بیش فعالی تیروئید دارید، باید به پزشک خود مراجعه کنید. تشخیص، بر مبنای علائم شما و نتایج تست های خونی خواهد بود که نشان می دهد غده تیروئید شما چقدر خوب کار می کند. این تست ها، به عنوان تست های عملکرد تیروئید نامیده می شوند. 

آزمایش های عملکردی تیروئید [18]

پزشک، یک نمونه از خون شما را خواهد گرفت و آن را از نظر موارد زیر بررسی خواهد کرد: 

هورمون تحریک کننده تیروئید (TSH)

تیروکسین و تری يدوتیرونین (هورمون های تیروئیدی) 

TSH در غده هیپوفیز که در مغز شما قرار دارد، ساخته می شود و تولید هورمون های تیروکسین و تری يدوتیرونین را کنترل می کند.

زمانی که سطح هورمون های تیروکسین و تری يدوتیرونین ، در خون شما، نرمال می باشد، غده هیپوفیز شما یک سطح نرمال از TSH را به داخل خون، آزاد کرده است. زمانی که تولید هورمون های تیروئید زیاد از حد باشد، غده هیپوفیز، آزاد کردن TSH را متوقف خواهد کرد. 

زمانی که سطح هورمون های تیروکسین و یا تری يدوتیرونین، کاهش می یابد، غده هیپوفیز، شروع به آزاد کردن مقادیر زیادی از TSH می کند تا این کمبود را جبران کند. 

اگر شما تیروئید بیش فعال دارید، آزمایش های عملکردی تیروئید، نشان خواهند داد که سطح TSH در خون شما،  همواره پایین تر  از حد نرمال می باشد. سطوح پایین TSH نشان دهنده این است که غده تیروئید شما، بیش فعال بوده و احتمالا هورمون های تیروئید زیادی را تولید می کند. این  اولین بخش از آزمون عملکردی تیروئید می باشد. 

در مرحله بعد، پزشک شما، خون شما را از نظر سطح هورمون های تیروکسین و تری يدوتیرونین بررسی می کند. اگر شما یک تیروئید بیش فعال داشته باشید، سطح این هورمون ها نیز در بدن شما بیشتر از حد نرمال خواهد بود. 

غده تیروئید بیش فعال تحت بالینی (پنهان) [19]

در برخی از موارد، ممکن است که سطح هورمونهای تیروئید در بدن شما، کاملا نرمال باشد، ولی سطح TSH پایین و یا سرکوب شده[20] باشد. این موضوع، با نام غده تیروئید بیش فعال تحت بالینی نامیده می شود. اگر، تشخیص داده شود که شما، غده تیروئید بیش فعال تحت بالینی دارید، ممکن است اصلا نیازی به درمان هم نداشته باشید.  در بیشترین موارد، سطح پایین TSH در خون شما، در طی دو ماه، به حالت نرمال برگشته و تیروئید بیش فعال تحت بالینی به صورت خود به خود محدود می شود.  با این وجود، برای ارزش یابی وضعیت خودتان، نیاز به انجام تست های عملکردی بیشتری برای تیروئید خواهید داشت. 

تعیین علل احتمالی 

اگر تست های آزمایشگاهی وجود تیروئید بیش فعال را تایید کنند، ممکن است که برای تعیین دلیل آن نیاز به تست های بیشتری داشته باشید. 

یکی از تست های اضافه ای که می تواند انجام شود، اسکن ایزوتوپ تیروئید می باشد. این تست، شامل بلعیدن مقادیر کوچکی از یک ماده رایدواکتیو (یک ایزوتوپ)، - معمولا تکنتیوم و در حالت کپسول و یا مایع – می باشد. 

در مرحله بعد، برای اینکه ببینیم چه مقدار از این ایزوتوپ توسط غده تیروئید، جذب شده است، از یک اسکن استفاده می کنیم. 

اگر غده تیروئید شما، مقادیر زیادی از این ماده را جذب کند، احتمالا، علت بیش فعال بودن غده تیروئید، بیماری گریوز و یا ندول های تیروئید می باشند. 

اگر مقادیر جذب شده، پایین باشند، علت غده تیروئید بیش فعال، می تواند یکی از موارد زیر باشد: 

التهاب غده تیروئید (Thyroiditis). این بیماری، اغلب توسط سیستم ایمنی که اشتباهی به بافت تیروئید حمله می کند، ایجاد می شود  و در موارد کمتری  ناشی از عفونت می باشد.

وجود مقادیر بالای ید در رژیم غذایی 

در موراد نادر، سرطان تیروئید 

درمان تیروئید بیش فعال 

اگر تشخیص داده شده است که شما به تیروئید بیش فعال (هایپر تیروئیدیسم) مبتلا هستید، پزشک شما، شما را به یک متخصص غدد داخلی[21] برای گرفتن برنامه درمانی، ارجاع خواهد داد. در زیر، به رایج ترین درمان های استفاده شده برای تیروئید بیش فعال، اشاره شده است:

تیونامیدها 

تیونامیدها، مانند کاربی مازول و پروپیل تیوراسیل، جزو درمان های رایج می باشند. این درمانها، از تولید بیش از حد هورمون های تیروکسین و تری يدوتیرونین، توسط غده تیروئید جلوگیری می کنند. 

چون تیونامیدها، تنها بر روی تولید هورمون های تیروئیدی تاثیر می گذارند و تاثیری بر روی سطوح فعلی این هورمون ها ندارند، شما باید این داروها را تا چندین هفته (معمولا بین 4 تا 8 هفته)، قبل از اینکه احساس بهبودی کنید، مصرف کنید. 

بتابلوکرها 

بتابلوکرهایی مانند پروپرانول و یا آتنولول  می توانند برخی از علائم بیش فعالی تیروئید، مانند لرزش، ضربان قلب سريع و بیش فعالی را تسکین دهند. 

درمان رادیویداین(ید رادیواکتیو)

درمان رادیویداین، یک فرم از رادیوتراپی بوده که برای درمان اکثر اشکال بیش فعالی تیروئید  به کار گرفته می شود. ید رادیواکتیو، غده تیروئید شما را کوچک کرده و مقدار هورمونی که توسط این غده تولید می شود را کاهش می دهد. درمان با رادیویداین، به دو شکل نوشیدنی و هم چنین کپسول، برای بلع، استفاده می شود. دوز رادیواکتیویته در ید بسیار ناچیز بوده و برای بدن مضر نیست. 

جراحی 

جراحی کل غده و یا بخشی از غده تیروئید، به ترتیب به عنوان خارج كردن تیروئید (تیروئیدکتومی) کلی و جزئی[22] شناخته می شود. این روش درمانی، یک نوع درمان دائم برای تیروئید بیش فعال عود کننده می باشد. 

عوارض تیروئید بیش فعال 

چندین عارضه می توانند، به دنبال تیروئید بیش فعال رخ بدهد، به ویژه، اگر این مشکل درمان نشده باشد. 

آسیب به چشم ناشی از بیماری گريوز

اگر شما به بیماری گريوز مبتلا باشید، ممکن است مشکلات چشمی برایتان پیش بیاید.

 این رخداد، به عنوان آسیب چشمی ناشی از گريوز  شناخته می شود و اعتقاد بر این است که این بیماری به دلیل حمله اشتباهی سیستم ایمنی به سلول های چشم اتفاق می افتد. این بیماری، تقریبا 5 درصد بیماران مبتلا به بیماری گريوز را درگیر می کند. 

علائم آسیب به چشم ناشی از بیماری گريوز عبارتند از:

احساس خشکی و احساس بودن شن داخل[23]چشم ها 

حساسیت به نور (فوتوفوبی)

اشک ريزش  خیلی زیاد 

دوبینی 

ضعیف شدن بینایی 

احساس فشار در پشت چشم ها 

در موارد شدیدتر این بیماری، چشم ها، آنقدر برجسته هستند که انگار می خواهند از حدقه[24] بیرون بزنند.

اگر شما مبتلا به این بیماری باشید، احتمالا، برای درمان، به یک متخصص چشم، ارجاع داده خواهید شد. 

گزینه های درمان عبارتند از:

قطره های چشمی[25] برای تسکین علائم بیماری 

عینک، برای محافظت چشم ها در برابر نور خورشید 

داروهای کورتیکواستروئیدی، برای کاهش التهاب 

رادیوتراپی

جراحی 

حاملگی[26] و بیش فعالی تیروئید 

برخی از زنان، هنگامی که بیش فعالی تیروئیدشان تشخیص داده می شود، حامله هستند. حامله شدن، می تواند منجر به عود بعضی از علائم این بیماری شود، به ویژه اگر فرد، سابقه ی بیماری گريوز نیز داشته باشد. 

زنان حامله ای که بیش فعالی تیروئید دارند، در معرض خطر بالاتری برای نشان دادن عوارضی مانند سقط جنین[27] و اکلامپسی[28]، قرار دارند.

هم چنین احتمال اینکه، این زنان، زایمان زودرس داشته و نوزادی با وزن کمتر از طبيعی به دنیا بیاورند، هم بیشتر است .

زنان حامله، نیاز به درمان های خاص خواهند داشت. بنابراین، این مشکل، باید با داروهایی حل شود که مشکلی برای نوزاد ایجاد نکند. احتمالا، درمان این زنان با دارویی به نام پروپیل تیوراسیل انجام خواهد شد. 

تیروئید کم کار [29]

در خیلی از موارد، درمانهای گرفته شده، باعث می شوند تا غده تیروئید، مقدار خیلی کمی از هورمون ها را تولید کند. این موضوع، با نام غده تیروئید کم کار (هیپوتیروئیدیسم)، شناخته می شود. 

برخی اوقات، این موضوع می تواند یکی از عوارض جانبی موقت[30] درمان باشد، ولی این حالت می تواند دائم[31] هم باشد. 

علائم یک تیروئید کم کار عبارتند از: 

حساس بودن  نسبت به سرما 

اضافه کردن وزن 

یبوست[32] 

افسردگی 

خستگی 

یک تیروئید کم کار، با استفاده از داروهایی درمان می شود که اثرات هورمون های تیروئید را تولید می کنند. 

طوفان تیروئید

یک تیروئید بیش فعالی که خوب کنترل نشده باشد و یا تشخیص داده نشده باشد، می تواند منجر به یک واکنش نادر، ولی شدید، به نام طوفان تیروئیدی شود. طوفان تیروئیدی تقریبا در 1 درصد از افرادی که غده تیروئید بیش فعال دارند، دیده می شود. طوفان تیروئید یک طغیان ناگهانی از علائم می باشد و زمانی اتفاق می افتد که متابولیسم خیلی زیاد می شود و اغلب، به دلایل زیر شروع می شود:

عفونت 

حاملگی 

نخوردن داروها، طبق توصیه پزشک 

آسیب به غده تیروئید، مثل مشت زدن به گلو[33] 

علائم طوفان تیروئیدی می توانند شامل موارد زیر باشند:

ضربان قلب خیلی تند (بیش از 140 بار در دقیقه)

تب (دمای بدن بیش از 38 درجه)

از دست دادن آب بدن، با اسهال و استفراغ 

یرقان– زرد شدن پوست و چشم ها 

پریشانی خیلی شدید و گیجی

توهم[34] – دیدن و شنیدن چیزهایی که در واقعیت وجود ندارند

سایکوز – یعنی اینکه قادر نباشید تفاوت بین واقعیت و تخیلات خودتان را تشخيص دهيد و بيان نماييد 

تعریق خیلی زیاد [35]

درد قفسه سینه

ضعف عضلانی 

یک طوفان تیروئیدی، یک وضعیت اورژانسی پزشکی می باشد. اگر شما یا فردی که از آن مراقبت می کنید، این عوارض را تجربه می کند، باید با شماره 115 تماس بگیرید تا برای شما آمبولانس بفرستند. 

[1] Hyperactive thyroid 

[2] Radioiodine treatment 

[3] Beta – blocker

[4] Hypothyroidism

[5] Double vision 

[6] Thyroid storm 

[7] Hyperactivity 

[8] Mood swings

[9] Infertility 

[10] Signs of hyperthyroidism 

[11] Hives 

[12] Alopecia 

[13] Twitching in your face and limbs

[14] Autoimmune 

[15] Thyroid nodules 

[16] Benign 

[17] Follicular thyroid cancer 

[18] Thyroid function tests

[19] Subclinical overactive thyroid gland

[20] Suppressed 

[21] Endocrinologist

[22] Partial 

[23] Gritty 

[24] Eye sockets

[25] Eye drops 

[26] Pregnnancy 

[27] Miscarriage 

[28] Eclampsia 

[29] Underactive thyroid 

[30] Temporary

[31] Permanent 

[32] Constipation

[33] Punch to throat 

[34] Hallucination 

[35] Excessive sweating