توده ها و تورم های بیضه ای

توده ها و تورم ها در بیضه ها یک علامت نسبتاً شایع در پسران و مردان می باشند و می توانند دلایل مختلفی داشته باشند. 

اکثریت توده ها و تورم های بیضه به علت وضعیت های خوش خیم (غیرسرطانی) می باشند که ممکن است به درمان نیاز نداشته باشند اما دانستن اینکه چه چیزی برای شما نرمال است، مهم می باشد و اگر متوجه تغییری در بیضه ها شدید به پزشک مراجعه کرده تا علت آن را بیابید. 

علل توده ها و تورم های بیضه

دلایل احتمالی بسیاری برای متورم شدن یا ایجاد توده در بیضه ها وجود دارد. برخی از دلایل مهم عبارت اند از: 

واریکوسل ها- تورم های ناشی از وریدهای بزرگ شده و متورم در اسکروتوم 

هیدروسل ها- تورم های ناشی از تجمع مایع اطراف بیضه

کیست های اپیدیدیم- توده های ناشی از تجمع مایع در اپیدیدیم (یک لوله پیچ خورده پشت بیضه ها)

اپیدیدیمواورکیت- التهاب اپیدیدیم و بیضه ها

فتق های کشاله ران- جایی که بافت چربی یا بخشی از روده به درون کشاله ران بیرون می زند و می تواند باعث بزرگ شدن اسکروتوم شود

یک تورم دردناک ناگهانی و حاد در یکی از بیضه ها می تواند نشانه ای از یک بیماری تحت عنوان پیچش بیضه[1] باشد که در آن تغذیه خونی بیضه مختل می شود. 

در موارد نادر، توده های بیضه می توانند نشانه ای از سرطان بیضه باشند. تخمین زده شده است که کمتر از 4 مورد از هر 100 توده بیضه ای، سرطانی می باشد. 

کی به پزشک مراجعه کنید؟

اگر متوجه هر گونه توده، تورم یا تغییری در بیضه های خود شدید، به پزشک مراجعه کنید. 

پزشک از شما در مورد علایم خواهد پرسید و بیضه هایتان را به منظور شناسایی علت مشکل معاینه خواهد کرد. 

در برخی موارد ممکن است شما برای بررسی های بیشتر از قبیل سونوگرافی اسکروتوم ارجاع داده شوید تا تشخیص تأیید شود. 

اگر درد شدید یا ناگهانی را در بیضه ها تجربه می کنید، فوراً با پزشک خود تماس گرفته یا به نزدیک ترین اورژانس مراجعه کنید زیرا ممکن است به درمان فوری نیاز باشد. 

نحوه درمان توده ها و تورم های بیضه

درمان توده ها و تورم های بیضه به علت زمینه ای بستگی دارد. بسیاری از بیماری ها اگر مشکلات زیادی ایجاد نکنند و سرطانی نباشند، به درمان نیاز ندارند. 

برخی از توده ها و تورم ها با گذشت زمان بهبود می یابند و درمان های ساده از قبیل مسکّن های بدون نیاز به نسخه یا پوشیدن لباس های زیر حمایت کننده می تواند برای تسکین هر درد یا ناراحتی در این زمان کافی باشد. 

اگر وضعیت بدتر شود، ممکن است برای تخلیه مایع یا برداشتن توده های جامد به جراحی نیاز باشد.

پیچش بیضه به جراحی اورژانسی برای احیای جریان خون در بیضه آسیب دیده نیاز دارد زیرا اگر طی چند ساعت پس از بروز مشکل درمان نشود، بیضه شروع به از بین رفتن می کند. 

علل توده ها و تورم بیضه

بیشتر توده ها و تورم های بیضه ناشی از وضعیت های خوش خیم (غیرسرطانی) می باشند، هرچند گاهی اوقات آنها می توانند نشانه ای از سرطان بیضه باشند. 

اگر متوجه یک توده یا تورم در یکی از بیضه های خود شدید، حتماً به پزشک مراجعه کنید، تا او علت را شناسایی کرده و در صورت لزوم تست های بعدی را ترتیب دهد. 

برخی از انواع مهم توده ها و تورم های بیضه در زیر بیان شده اند:

توده ها و تورم های بیضه ای خوش خیم

چند علت خوش خیم برای توده ها و تورم های بیضه وجود دارد. 

اکثر این شرایط تا حد زیادی بی ضررند و ممکن است به درمان نیاز نداشته باشند، هرچند اگر به پیچش بیضه مشکوک شدید باید فوراً به دنبال درمان آن بروید، زیرا به درمان اورژانسی نیاز دارد. 

واریکوسل ها

واریکوسل ها توده های نرمی هستند که معمولاً به تدریج در بالای بیضه ایجاد می شوند و غالباً در سمت چپ اسکروتوم (کیسه شل پوست که حاوی بیضه ها است) می باشند. آنها گاهی اوقات به صورت "کیسه کرم ها" توصیف می شوند.

علت دقیق واریکوسل مشخص نیست اما غالباً تصور می شود که آنها به علت ناهنجاری هایی در وریدهای بیضه ها که باعث افزایش بیش از حد خون در وریدها و در نتیجه تورم آنها می شوند، تشکیل می گردند. 

اندازه واریکوسل ها متفاوت است. برخی تنها وقتی لمس شوند، مشخص می گردند. مابقی می توانند بزرگتر بوده و راحت تر مشاهده شوند. سمتی از اسکروتوم که حاوی واریکوسل ها می باشد، اندکی پایین تر از سمت دیگر آویزان می شود. 

به جز توده، واریکوسل ها معمولاً باعث علامت دیگری نمی شوند، هرچند برخی از مردان یک احساس سنگینی یا درد مبهمی را در اسکروتوم یا کشاله ران تجربه می کنند. 

در موارد کمی، واریکوسل ها با ناباروری در مردان مرتبط شده اند. با این حال، شواهدی مبنی بر اینکه برداشتن آنها با جراحی شانس پدر شدن را افزایش می دهد، وجود ندارد. 

هیدروسل ها

هیدروسل ها تورم هایی در اسکروتوم هستند که به علت تجمع مایع ایجاد می شوند. 

آنها اغلب در نوزادان ایجاد شده و معمولاً تنها باعث یک تورم بدون درد در یک یا هر دو بیضه می شوند، هرچند می توانند گاهی اوقات در پسران بزرگتر یا مردان نیز ایجاد شده و باعث احساس ناراحتی در اسکروتوم شوند. 

طی بارداری، بیضه های نوزاد مذکر درون شکمش تشکیل می شوند و وقتی شکل گرفتند از طریق معبری به درون اسکروتوم پایین می آیند. این معبر معمولاً قبل از تولد بسته می شود اما در برخی موارد باز باقی می ماند. اگر معبر باز بماند، مایع می تواند از شکم به درون اسکروتوم برود و باعث تورم مرتبط با یک هیدروسل شود. 

در اغلب موارد در نوزادان، این مایع طی سال اول یا دوم زندگی کودک به درون بافت اطراف جذب می شود و هیدروسل از بین می رود. 

هیدروسل هایی که در مردان یا پسران بزرگتر ایجاد می شوند ممکن است به علت التهاب (تورم) اسکروتوم ثانویه به مشکلاتی از قبیل آسیب یا عفونت باشند. 

کیست های اپیدیدیم

یک کیست اپیدیدیم تورم کوچک و پر شده از مایع نرمی می باشد که به آهستگی در اپیدیدیم ها (یک ساختار پیچشی پشت بیضه ها که به ذخیره و انتقال اسپرم کمک می کند) ایجاد می شود. 

آنها اغلب بدون درد هستند اما بیضه بیمار ممکن است گاهی اوقات درد یا حس سنگینی داشته باشد. همچنین اگر کیست به ساختارهای دیگر درون یا اطراف بیضه فشار بیاورد، ممکن است مقداری درد و ناراحتی ایجاد شود. 

مشخص نیست که عامل کیست های اپیدیدیم چیست اما آنها تمایل دارند که در مردان میانسال شایعتر باشند. 

اپیدیدیمواورکیت

اپیدیدیمواورکیت التهاب اپیدیدیم ها و همچنین بیضه است که باعث تورم، دردناک شدن و درد حین لمس بیضه ها طی چند ساعت یا روز می شود. 

همیشه مشخص نیست که علت آن چیست اما این بیماری اغلب با عفونت مرتبط است، از قبیل:

عفونت های منتقله از راه جنسی (STI)، از قبیل کلامیدیا و گنوره

    عفونت های مسیر ادراری (UTI)

    اوریون

اپیدیدیموارکیت می تواند گاهی اوقات منجر به کاهش تعداد اسپرم شود، هرچند این کاهش به ندرت به حدی می رسد که باعث ناباروری شود. 

فتق های اینگوئینال

یک فتق اینگوئینال وقتی رخ می دهد که بافت چربی یا بخشی از روده برای مثال روده کوچک به درون کشاله ران در قسمت بالای داخل ران بیرون بزند. 

این فتق می تواند به صورت تورم یا توده در کشاله ران یا به صورت اسکروتوم بزرگ شده ظاهر شود. این توده اغلب بدون درد است اما اگر تغذیه خونی آن بخشی از ارگان یا بافت که در فتق گیر افتاده است قطع شود (استرانگولاسیون[2])، می تواند به طور ناگهانی و شدیداً دردناک شود. 

اگر فکر می کنید که فتقی دارید که استرانگوله شده است، باید فوراً به نزدیک ترین اورژانس مراجعه کنید زیرا ممکن است به جراحی اورژانسی نیاز باشد. 

فتق های اینگوئینال وقتی رخ می دهند که بافت یا روده به یک نقطه ضعیف در دیواره عضلانی اطراف (دیواره شکمی) درون کانال اینگوئینال فشار وارد کنند. کانال اینگوئینال کانالی است که از طریق آن عروق خونی در مردان به بیضه ها می روند و در زنان از طریق آن لیگامان رحمی (لیگامانی که اطراف رحم می باشد) عبور می کند. 

فتق های اینگوئینال اغلب در مردان رخ می دهند. تصور می شود که اکثر آنها به علت افزایش سن است. این امر  به این دلیل است که با افزایش سن، عضلات اطراف شکم ضعیف تر می شوند. همچنین گاهی اوقات آنها می توانند به علت فشار بر روی شکم مثل زور زدن هنگام دستشویی کردن وقتی یبوست دارید یا حمل کردن و هل دادن اجسام سنگین به طور ناگهانی رخ بدهند. 

تورشن (پیچش) بیضه

پیچش بیضه یک بیماری خوش خیم اما جدی می باشد که به علت چرخش شدید طناب اسپرماتیک (طنابی که تغذیه خونی بیضه ها را فراهم می کند) رخ می دهد. 

برخلاف انواع دیگر تورم ها و توده های بیضه ای خوش خیم، پیچش بیضه یک اورژانس پزشکی است. شما باید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید یا به نزدیکترین مرکز اورژانس مراجعه کنید. 

نشانه ها و علایم پیچش بیضه عبارت اند از: 

درد شدید و ناگهانی در یکی از بیضه ها

  تورم اسکروتوم

  تهوع

  استفراغ

  درد شکمی

اگر طناب اسپرماتیک به شدت پیچ بخورد، تغذیه خونی برای بیضه دچار آسیب ممکن است مختل شود. اگر فوراً با جراحی درمان صورت نگیرد خطر از دست دادن آن بیضه وجود دارد. 

پیچش بیضه می تواند در هر سنی رخ دهد اما در پسران 17-13 ساله بسیار شایع و در مردان بیشتر از 30 سال نادر است. همچنین می تواند در نوزادان و حتی جنین های متولد نشده در رحم نیز رخ بدهد. 

اکثر موارد ظاهراً دلیلی ندارند، هرچند این مشکل در پسرانی که با طناب اسپرماتیک شل متولد شده اند و همچنین پس از آسیب به بیضه ها نیز می تواند رخ دهد. 

اگر سابقه بیضه های نزول نکرده دارید (زمانی که پسری بدون حضور بیضه ها در اسکروتوم به دنیا می آید)، در معرض خطر بیشتر ایجاد پیچش بیضه هستید. 

سرطان بیضه

هرچند اکثریت توده و تورم های بیضه خوش خیم هستند، یک توده در یکی از بیضه ها می تواند گاهی اوقات نشانه ای از سرطان بیضه باشد. 

بر طبق تحقیقات انجام شده تخمین می زنند که کمتر از 4 در هر 100 توده بیضه منشأ سرطانی دارند. 

توده های مرتبط با سرطان بیضه معمولاً به تدریج در خود بیضه (برخلاف اسکروتوم) ایجاد می شوند و معمولا ویژگی های زیر را دارند: 

  بدون درد

  جامد و با قوام سفت

  و به لمس حساس نیستند

برخلاف بسیاری دیگر از انواع سرطان ها، خطر سرطان بیضه با افزایش سن بیشتر نمی شود. این بیماری اغلب در پسران و مردان 15 تا 49 ساله تشخیص داده می شود و در مردان مسن تر ناشایع است. 

تشخیص توده ها و تورم های بیضه

اگر متوجه تغییری در بیضه های خود شدید، به پزشک خود مراجعه کنید. 

اکثر توده های بیضه به علت سرطان بیضه نمی باشند و بسیاری از آنها الزاماً به درمان نیازی ندارند اما بهتر است که بررسی شوند. 

پزشک از شما درباره موارد زیر سوال خواهد کرد:

احساس هر نوع درد و اگر درد وجود داشته، چقدر شدید بوده، نحوه ایجاد آن و طول مدتش چقدر بوده است

هر نوع علامت دیگر از قبیل درد هنگام ادرار یا هر نوع ترشحی از آلت که می تواند نشانه ای از عفونت باشد

سابقه تروما و ضربه از قبیل آسیب به کشاله ران ناشی از ورزش

پزشک، همچنین بیضه های شما را به منظور بررسی موارد زیر معاینه می کند: 

  اندازه بیضه ها

  موقعیت توده یا تورم

  اینکه توده با لمس دچار درد می شود یا خیر

  سفت یا نرم بودن توده 

پزشک ممکن است یه چراغ کوچک یا چراغ قوه را در مقابل توده در بیضه بگیرد تا ببیند که نور از آن عبور می کند یا خیر. این به افتراق میان توده های جامد و توده هایی که منشأ مایع دارند (از قبیل هیدروسل) کمک می کند. 

تست های بیشتر

بسته به حدس پزشک شما در مورد علایم، ممکن است به متخصص ارجاع داده شوید- از قبیل اورولوژیست (پزشکی که در بیماری های سیستم ادراری تخصص دارد)- تا ارزیابی بیشتر صورت بگیرد یا ممکن است پزشک تست های بیشتری را ترتیب دهد. 

اگر به پیچش بیضه مشکوک شود، معمولاً برای ارزیابی اورژانسی به بیمارستان ارجاع داده می شوید تا بررسی شود که به عمل فوری نیاز است یا خیر. 

بررسی عفونت ها

اگر پزشک به علت عفونی مشکوک شود، ممکن است یک نمونه ادرار بگیرد. همچنین ممکن است از یک سواب (تکمه پنبه ای کوچک) برای جمع کردن نمونه از سلول ها و مایع از مجرای ادراری[3] (لوله ای که ادرار را به بیرون از بدن هدایت می کند) استفاده کند. همچنین این نمونه می تواند از نظر عفونت آزمایش شود. 

اگر تصور شود که ممکن است عفونت منتقله از راه جنسی (STI) وجود داشته باشد، به کلینیک ادراری تناسلی  ارجاع داده می شوید. 

اسکن اولتراسوند (سونوگرافی)

اگر شبهه ای در مورد علت توده یا تورم وجود داشته باشد، از اسکن اولتراسوند استفاده می شود. این یک اسکن بدون درد است که از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصویری از درون اسکروتوم استفاده می کند. 

اسکن اولتراسوند می تواند شاخص واضح تری برای نشان دادن جامد یا پر از مایع بودن توده باشد و می تواند به تعیین احتمال سرطانی بودن توده کمک کند. 

درمان توده ها و تورم های بیضه

درمان توده یا تورم بیضه به علت زمینه ای بستگی دارد. برخی توده ها اگر مشکلی ایجاد نکنند، ممکن است به درمان نیاز نداشته باشند. 

درمان واریکوسل ها 

در اکثر موارد، واریکوسل ها به درمان نیاز ندارند. آنها معمولاً باعث علایم دیگر یا مشکلات دراز مدت نمی شوند. 

هرچند واریکوسل ها گاهی اوقات با باروری مرتبط هستند، باروری در اغلب مردان تحت تأثیر قرار نمی گیرد و در حال حاضر شواهد کافی مبنی بر اینکه درمان واریکوسل ها به افزایش شانس پدر شدن کمک می کند، وجود ندارد. 

اگر دارای واریکوسلی هستید که باعث درد یا ناراحتی شده است، استفاده از مسکن های ساده از قبیل استامینوفن و پوشیدن لباس زیر حمایتی می تواند در ابتدا کمک کننده باشد.

پزشک، شما را به اورولوژیست (پزشکی که در بیماری های سیستم ادراری تخصص دارد) ارجاع می دهد، اگر واریکوسل هنوز باعث مشکلاتی بشود، او با شما در مورد جراحی صحبت خواهد کرد. 

درمان هیدروسل ها

هیدروسل در نوزادان معمولاً با گذشت زمان و رسیدن کودک به دو سالگی بهبود می یابد. درمان معمولاً تنها زمانی مورد نیاز است که هیدروسل بیشتر از این زمان باقی بماند یا باعث درد و ناراحتی شود. 

همچنین ممکن است درمان در پسران یا بالغین دارای هیدروسلی که بسیار بزرگ است یا باعث علایم دیگری شده است، توصیه شود. در چنین مواردی، ممکن است برای بررسی گزینه های درمانی به جراح ارجاع داده شوید. 

درمان کیست های اپیدیدیم

کیست های اپیدیدیم معمولاً به درمان نیازی ندارند زیرا آنها اغلب بدون خطرند و باعث علایم دیگر نمی شوند. با این حال، اگر کیستی دارید که در حال بزرگتر شدن است یا باعث درد و ناراحتی شده، ممکن است برای بررسی احتمال جراحی به اورولوژیست ارجاع داده شوید. 

درمان اپیدیدیمواورکیت

از آنجاییکه تصور می شود اپیدیدیمواورکیت معمولاً به علت عفونت های باکتریایی از قبیل عفونت های منتقله از راه جنسی (STI) و عفونت های مسیر ادراری (UTI) ایجاد می شود، درمان معمولاً شامل یک دوره 14-10 روزه از قرص های آنتی بیوتیکی می باشد. 

اگر پزشک مشکوک به این شود که اپیدیدیمواورکیت ثانویه به عفونت اوریون رخ داده است، از آنتی بیوتیک استفاده نمی شود زیرا اوریون ناشی از ویروس می باشد. 

در این موارد، تورم و درد در بیضه معمولاً بعد از یک یا دو هفته بهبود می یابد. پوشیدن لباس زیر حمایتی، استفاده از کمپرس آب سرد یا گرم بر روی بیضه ها و مصرف مسکن های ساده می تواند به کاهش ناراحتی در این زمان کمک کند. 

درمان فتق های اینگوئینال

ممکن است برای بررسی گزینه جراحی به جراح ارجاع داده شوید تا بیرون زدگی را به محل خود بازگرداند و ضعف دیواره شکمی را تقویت کند. 

اگر نشانه های اختلال خونرسانی به بافت تشکیل دهنده توده وجود داشته باشد (استرانگوله) این عمل به طور اورژانسی انجام می شود زیرا می تواند باعث مرگ آن بافت گردد. 

برای ترمیم فتق اینگوئینال دو راه وجود دارد:

جراحی باز- که یک برش زده می شود تا جراح بتواند توده را به درون شکم بازگرداند

جراحی لاپاراسکوپیک

درمان پیچش بیضه

اگر پیچش بیضه دارید، فوراً به جراحی نیاز دارید تا پیچش بیضه باز شود. طی ساعات ایجاد پیچش بیضه، ممکن است آسیب دائمی به بیضه ها رخ دهد به طوریکه ممکن است بر باروری اثر گذاشته یا باعث از دست رفتن بیضه شود. 

درمان سرطان بیضه

اگر سرطان بیضه در شما تشخیص داده شد، توسط تیمی از پزشکان مراقبت خواهید شد تا بهترین تصمیم برای درمانتان گرفته شود. 

این موضوع به عواملی از قبیل نوع اختصاصی سرطان بیضه ای که دارید و میزان گسترش آن تا قبل از تشخیص بستگی دارد. 

جراحی برای برداشتن بیضه بیمار در اکثر موارد توصیه می شود و ممکن است درمان گاهی اوقات با یک دوره شیمی درمانی یا پرتودرمانی دنبال شود. 

اگر خواستید، می توانید یک بیضه پروتزی درون اسکروتوم قرار دهید تا ظاهر آن خیلی تغییر نکند. 

در موارد نادری که حذف هر دو بیضه ضروری است، ناباروری رخ می دهد. با این حال، ممکن است بتوانید قبل از عمل اسپرم خود را ذخیره کنید تا در آینده پدر شوید. 

[1] Testicular tortion

[2] strangulation

[3] urethra