زکریا چکاپ

بی اختیاری ادراری[1]

بی اختیاری ادراری دفع غیر ارادی ادرار است. مشکل شایعی است و تصور می شود میلیونها نفر در سراسر دنیا این مشکل را داشته باشند.

بی اختیاری ادراری هم زنان و هم مردان را درگیر می کند اما به طور کلی در زنان شایعتر است.

نشانه ها و علائم

علائم بی اختیاری ادراری به نوع بی اختیاری ادراری که دارید، بستگی دارد.

چندین نوع بی اختیاری ادراری وجود دارد اما شایعترین آنها انواع زیر هستند:

بی اختیاری ناشی از فشار- زمانی که مثانه تان تحت فشار است برای مثال زمانی که سرفه یا عطسه می کنید، بی اختیار ادرار دفع می شود

بی اختیاری فوریتی- زمانی که احساس فوری و شدید دفع ادرار داشته باشید كه بلافاصله بعد از آن ادرار شما دفع می شود

همچنین امکان این وجود دارد که هر دو نوع بی اختیاری ادراری فشار و فوریتی را با هم داشته باشید.

چه چیزی باعث بی اختیاری ادراری می شود؟

دلایل بی اختیاری ادراری به نوع آن بستگی دارد.

بی اختیاری ادراری ناشی از فشار معمولا در نتیجه ضعیف شدن یا آسیب دیدن ماهیچه های لازم برای جلوگیری از دفع ادرار مثل ماهیچه های کف لگن و اسفنکتر مجرای ادراری ایجاد می شود.

بی اختیاری ناشی از فوریت معمولا در نتیجه بیش فعالی عضله دتروسور ایجاد می شود که مثانه را کنترل می کند.

موارد خاصی هستند که احتمال ایجاد بی اختیاری ادراری را افزایش می دهند از جمله:

بارداری و زایمان طبیعی

چاقی

سابقه خانوادگی بی اختیاری ادراری

افزایش سن- هرچند بی اختیاری ادراری بخش غیر قابل اجتناب کهنسالی محسوب نمی شود

چه زمانی به دنبال درمان باشیم؟

هرچند ممکن است صبحت در مورد علائمتان شما را معذب کند اما خوب است اگر هر نوع بی اختیاری ادراری دارید با پزشکتان درمیان بگذارید زیرا می تواند اولین قدم برای یافتن راهی موثر برای درمان این مشکل باشد.

بی اختیاری ادراری معمولا بعد از مشاوره با پزشکتان تشخیص داده می شود که از شما در مورد علائم می پرسد و ممکن است معاینه های ناحیه لگن (در زنان) یا معاینه رکتوم (در مردان) را انجام دهد.

همچنین پزشکتان ممکن است از شما بخواهد هر مقدار مایعاتی که می نوشید، یادداشت کنید و این که اغلب چند بار مجبورید ادرار کنید.

چطور بی اختیاری ادراری درمان می شود؟

در ابتدا، پزشکتان چند راه حل ساده را به شما پیشنهاد می کند تا ببیند که آیا علائم شما را بهتر می کنند یا خیر. این راه حلها شامل موارد زیر می شوند:

تغییر در سبک زندگی مثل کاهش وزن و قطع مصرف قهوه و الکل

تمرینات عضلات کف لگن با فشار وارد آوردن به آنها که یک متخصص آموزش می دهد

آموزش برای تمرين كنترل مثانه با راهنمایی یک متخصص(به شما روشهایی یاد می دهند که به شما کمک می کند بین نیاز به دفع و دفع ادرار بیشتر بتوانيد صبر کنید و در برابر ادرار كردن مقاومت نماييد)

همچنین می توانید از محصولات بی اختیاری ادراری مثل پدهای جاذب و ظرفهای ادرار دستی (بطریهای جمع آوری ادرار) استفاده کنید. اگر هنوز نمی توانید علائم خود را کنترل کنید ممکن است برای شما دارو تجویز شود. همچنین ممکن است جراحی نیز در نظر گرفته شود. جراحی های خاص مناسب شما به نوع بی اختیاری ادراری که دارید بستگی دارد. درمانهای جراحی برای بی اختیاری ادراری ناشی از فشار برای کاهش فشار روی مثانه استفاده می شود یا شامل تقویت عضلاتی می شود که دفع ادرار را کنترل می کنند.

پيشگیری از بی اختیاری ادراری

همیشه نمی توان جلوی بی اختیاری ادراری را گرفت اما می توانید با چندین قدم به کاهش امکان بروز آن کمک کنید از جمله:

وزن خودتان را کنترل کنید

الکل مصرف نکنید یا ميزان آن را تا جايي كه می توانيد كاهش دهيد

عضلات خود را تقويت كنيد و فعاليت بدنی منظم داشته باشيد- مخصوصا مطمئن شوید که عضلات کف لگن قوی دارید و سعی کنید آنها را قوی نگه دارید

علائم بی اختیاری ادراری

بی اختیاری ادراری به این معنی است که شما بی اراده ادرار دفع می کنید.  این که چه زمانی و چطور اتفاق بیفتد به نوع بی اختیاری ادراری شما بستگی دارد. هرچند ممکن است جهت جستجوی کمک احساس خجالت کنید اما خوب است که اگر هر نوع بی اختیاری ادراری دارید با پزشکتان صحبت کنید. بی اختیاری ادراری مشکل شایعی است و پزشک شما در اولین قدم به دنبال روشی موثر برای حل این مشکل برمی آید.

انواع شایع بی اختیاری ادراری

در حدود نه نفر از هر ده نفری که بی اختیاری ادراری دارند یا بی اختیاری ادراری ناشی از فشار دارند یا بی اختیاری ادراری فوریتی دارند.

بی اختیاری ناشی از فشار

 بی اختیاری ادراری ناشی از فشار زمانی ایجاد می شود که مثانه شما تحت فشار ناگهانی زیاد قرار بگیرد مثلا زمانی که سرفه می کنید. اين بی اختياری به احساس استرس شما بستگی ندارد. فعالیتهای دیگری که باعث نشت ادرار می شوند شامل موارد زیر می شوند:

عطسه

خنده

برداشتن اشیای سنگین

ورزش

میزان ادرار دفع شده معمولا کم است اما بی اختیاری ناشی از فشار گاهی می تواند باعث شود میزان بیشتری ادرار دفع کنید مخصوصا اگر مثانه تان کاملا پر باشد.

بی اختیاری فوریتی

بی اختیاری ادراری فوریتی یا فوری زمانی پیش می آید که احساس کنید نیاز ناگهانی و شدیدی به دفع ادرار دارید و نمی توانید تا رسیدن به دستشویی صبر کنید. اغلب تنها چند ثانیه بین نیاز به دفع و دفع ادرار فاصله است.

نیاز شما برای دفع ادرار با عوض کردن ناگهانی موقعیت یا حتی با صدای جاری شدن آب شروع می شود. همچنین ممکن است به هنگام رابطه جنسی ادرار کنید مخصوصا زمانی که به اورگاسم (اوج لذت جنسی) می رسید.

اغلب این نوع بی اختیاری ادراری به صورت بخشی از علائم گروهی موسوم به سندروم مثانه پرکار[2](OAB) دیده می شود که در این شرایط عضلات مثانه فعالتر از حالت عادی هستند.

علاوه بر این که OAB گاهی باعث ایجاد بی اختیاری فوریتی می شود، همچنین می تواند به این معنی باشد که شما تکرر ادرار دارید و ممکن است چند بار در شب از خواب بلند شوید تا به دستشویی بروید.

انواع بی اختیاری ادراری کمتر شایع

بی اختیاری ادراری ترکیبی زمانی دیده می شود که شما هم علائم بی اختیاری ناشی از فشار و هم بی اختیاری فوریتی را با هم دارید. برای مثال، ممکن است با سرفه یا عطسه ادرار دفع کنید و همچنین نیاز خیلی شدید به دفع ادرار داشته باشید.

بی اختیاری سرریز[3]

بی اختیاری سرریز که همچنین به احتباس ادرار موسوم است، زمانی اتفاق می افتد که مثانه شما نمی تواند به هنگام دفع ادرار به طور کامل تخلیه شود که باعث می شود مثانه بیشتر از اندازه معمول خود متورم شود.

اگر بی اختیاری ادراری سرریز دارید هر چند وقت ممکن است چند قطره ادرار دفع کنید. ممکن است این طور احساس کنید که مثانه شما هیچ وقت به طور کامل خالی نمی شود و با وجود تلاشی که می کنید موفق به تخلیه کامل مثانه نمی شوید.

بی اختیاری کامل[4]

بی اختیاری ادراری است که شدید و مداوم است و گاهی به آن بی اختیاری کامل می گویند.

بی اختیاری کامل ممکن است باعث شود شما میزان زیادی ادرار دفع کنید حتی در شب. همچنین، ممکن است میزان زیادی از ادرار را تنها گاه به گاه دفع کنید و میزان کمی بین این دفعات خارج شود.

دلایل بی اختیاری ادراری

بی اختیاری ادراری زمانی اتفاق می افتد که فرایند طبیعی ذخیره و دفع ادرار دچار اختلال شود.

این اتفاق به دلایل مختلفی می افتد و عوامل خاصی می توانند روی احتمال ایجاد بی اختیاری ادراری تاثیر بگذارند.

برخی از دلایل احتمالی باعث بی اختیاری ادراری کوتاه مدت می شوند حال آن که  دلایل دیگر مشکل طولانی مدت ایجاد می کنند. اگر دلیل آن را بتوان درمان کرد ممکن است بی اختیاری ادراری شما درمان شود.

دلایل بی اختیاری ناشی از فشار

بی اختیاری ناشی از فشار زمانی ایجاد می شود که فشار داخل مثانه شما همان طور که با ادرار پر می شود بیشتر از قدرت میزراه شما باشد که بتواند بسته بماند (میزراه مجرایی است که از طریق آن ادرار به خارج از بدن انتقال می یابد).

ممکن است این مشکلات به دلایل زیر ایجاد شده باشند:

آسیب به هنگام زایمان، مخصوصا اگر نوزاد به روش طبیعی به دنیا آمده باشد تا سزارین

افزایش فشار روی شکم برای مثال به دلیل بارداری یا چاقی

آسیب به مثانه یا نواحی اطراف به هنگام جراحی مثل عمل خارج کردن رحم (هیسترکتومی) در زنان یا برداشتن غده پروستات در مردان

شرایط عصبی که روی طناب نخاعی یا مغز اثر می گذارند مثل بیماری پارکینسون یا اسکلروز چندگانه (ام اس)

دلایل بی اختیاری فوریتی

نیاز فوری و مداوم به دفع ادرار می تواند به دلیل مشکلی که در عضله دتروسور دیوار مثانه وجود دارد، ایجاد شود. عضله دتروسوردر زمان استراحت، امکان می دهد مثانه از ادرار پر شود سپس زمانی که به دستشویی می روید تا ادرار را خالی کنید منقبض می شود.

گاهی عضله دتروسور خیلی بیشتر منقبض می شود و باعث ایجاد نیاز فوریتی به دستشویی می شود. به این شرایط "مثانه پرکار" گفته می شود. دلیل این که چرا عضله دتروسور به دفعات منقبض می شود روشن نیست اما دلایل احتمالی شامل موارد زیر می شود:

نوشیدن زیاد الکل یا قهوه

جذب ضعیف مایعات- این شرایط باعث می شود ادرار غلیظ در مثانه جمع شود که مثانه را تحریک می کند و باعث می شود علائم بیش فعالی مثانه ایجاد شود

یبوست روی مجرای ادراری تحتانی (مثانه و میزراه) اثر می گذارد 

عفونت مجرای ادراری (UTI) یا تومور مثانه

شرایط عصبی

داروهای خاص 

دلایل بی اختیاری سرریز

بی اختیاری سرریز که همچنین به آن احتباس مزمن ادرار[5]گفته می شود اغلب به دلیل مسدود شدن یا انسداد مثانه ایجاد می شود. مثانه طبق معمول پر می شود اما از آن جا که انسداد دارد حتی زمانی که تلاش می کنید نمی توانید آن را به طور کامل خالی کنید. در عین حال، فشار ادرار که هنوز در مثانه پشت انسداد جمع شده باعث ایجاد نشت های مداوم می شود.

مثانه شما زمانی دچار انسداد می شود که:

غده پروستات بزرگ (در مردان) وجود داشته باشد

سنگ مثانه

یبوست

بی اختیاری ادراری سرریز به دلیل انقباض ناقص عضله دتروسور نیز ایجاد می شود به این معنی که مثانه شما زمانیکه به دستشویی می روید به طور کامل تخلیه نمی شود. در نتیجه، مثانه کشیده می شود. عضله دتروسور ممکن است در شرایط زیر به طور کامل منقبض نشود:

به اعصاب صدمه رسیده باشد برای مثال در نتیجه جراحی بخشی از روده یا آسیب طناب نخاعی

داروهای خاصی مصرف می کنید 

دلایل بی اختیاری ادراری کامل

بی اختیاری ادراری کامل زمانی اتفاق می افتد که مثانه شما اصلا نمی تواند ادرار را نگه دارد. این شرایط یا باعث می شود شما مرتبا میزان زیادی ادرار دفع کنید یا گاه به گاه با نشت ادرار مرتبط با آن، ادرار  را تخلیه کنید.

بی اختیاری ادراری کامل می تواند به دلایل زیر ایجاد شود:

در زمان زایمان، مثانه شما مشکل پیدا کرده باشد

به طناب نخاعی آسیب رسیده باشد که می تواند روی پیامهای عصبی بین مغز و مثانه اختلال ایجاد کند

فیستول مثانه، که سوراخی تونل مانند کوچک است که ممکن است بین مثانه و نواحی اطراف، مثل واژن در زنان ایجاد شود

داروهایی که باعث بی اختیاری ادراری می شوند

برخی از داروها می توانند روی فرایند طبیعی ذخیره و دفع ادرار اختلال ایجاد کنند یا میزان ادرار تولید شده را بالا ببرند.

چه کسانی در معرض خطر این شرایط هستند؟

علاوه بر دلایل گفته شده در بالا، مواردی هستند که می توانند خطر بی اختیاری ادراری را افزایش دهند بدون آن که به طور مستقیم در ایجاد آن دخالت داشته باشند. به آنها عوامل خطر گفته می شود.

برخی از عوامل خطر اصلی بی اختیاری ادراری شامل موارد زیر می شوند:

سابقه خانوادگی- ممکن است یک ارتباط ژنتیکی در بی اختیاری ادراری وجود داشته باشد بنابراین، شما اگر افرادی دیگری در خانواده تان این مشکل را داشته باشد ممکن است در معرض خطر آن قرار بگیرید

بالا رفتن سن- بی اختیاری ادراری زمانی که به میانسالی می رسید بیشتر شایع می شود مخصوصا در افراد بالای 80 سال بسیار شایع است

علائم دستگاه ادراری تحتانی[6](LUTS)- مجموعه علائمی که روی مثانه و میزراه اثر می گذارند

تشخیص بی اختیاری ادراری

اگر دچار مشکل بی اختیاری ادراری شده اید به دیدن پزشکتان بروید زیرا آنها می توانند نوع شرایط شما را تشخیص دهند. صحبت کردن راجع به بی اختیاری ادراری نباید شما را معذب کند. بی اختیاری ادراری مشکل شایعی است و احتمالا پزشک شما افراد زیادی را دیده است که این مشکل را دارند. پزشکتان از شما در مورد علائم و سابقه دارویی سوالهایی می پرسد ازجمله:

آیا به هنگام خنده و سرفه دچار بی اختیاری ادراری می شوید

آیا در طول روز یا شب لازم است به دفعات به دستشویی بروید

آیا به هنگام دفع ادرار مشکل دفع دارید

آیا در حال حاضر دارو مصرف می کنید

چقدر مایعات، الکل یا قهوه می نوشید

یادآمدهای مثانه

ممکن است پزشکتان از شما بخواهد عادتهای مثانه تان را حداقل برای سه روز یادداشت کنید، به این صورت می توانید در حد امکان به آنها اطلاعات کافی در مورد شرایطتان بدهید. این یادداشتها باید شامل اطلاعاتی مثل این موارد باشند:

چقدر مایعات می نوشید

نوع مایعاتی که می نوشید

هر چند وقت یک بار نیاز به دفع ادرار دارید

چه میزان ادرار دفع می کنید

چند بار بی اختیاری ادراری را تجربه می کنید

چند بار نیاز فوری به دفع ادرار دارید

آزمایشها و معاینات

شاید لازم باشد چند آزمایش یا معاینه انجام شود تا پزشک شما مواردی که باعث بی اختیاری ادراری شما شده پیدا و تایید کند از جمله:

معاینات فیزیکی

آزمایش نوار ادرار یا دیپ استیک[7]

آزمایش حجم ادرار باقی مانده[8]

آزمایش های بیشتر

اگر دلیل بی اختیاری ادراری شما مشخص نشود، شاید لازم باشد آزمایشهای بیشتری انجام شود. بنابراین، پزشک شما معمولا اول شروع به درمان شما خواهد کرد و اگر درمان موثر نبود پیشنهاد می کند آزمایشهای بیشتری انجام شود.

سیستوسکوپی[9]( مشاهده داخل مثانه )

آزمایشهای اورودینامیک ( وضعيت جريان ادرار در دستگاه ادراری )

درمانهای غیر جراحی برای بی اختیاری ادراری

درمان بی اختیاری ادراری به نوع بی اختیاری ادراری و شدت علائم بستگی دارد.

اگر بی اختیاری ادراری شما به دلیل مشکلات زمينه ای مثل بزرگ شدن غده پروستات ایجاد شده باشد، همراه با درمان بی اختیاری ادراری برای این شرایط نیز درمان خواهید شد.

در ابتدا درمانهای محافظه کارانه، که شامل دارو یا جراحی نمی شود امتحان می شوند از جمله:

تغییر سبک زندگی

تمرین ماهیچه های کف لگن (تمرینهای کگل)

تمرینات مربوط به مثانه

بعد از این، ممکن است دارو یا جراحی در نظر گرفته شوند.

درمانهای مختلف غیر جراحی برای بی اختیاری ادراری در ادامه آمده است.

تغییر سبک زندگی

ممکن است پزشک پیشنهاد کند چند تغییر ساده در سبک زندگی خود بدهید تا علائمتان بهتر شود. این تغییرات به شما کمک می کنند تا بدون توجه به نوع بی اختیاری ادراری که دارید، بهتر شوید.

برای مثال، پزشکتان ممکن است به شما پیشنهاد کند:

میزان مصرف کافئین خود را پایین بیاورید- کافئین در چای، قهوه و کولا دیده می شود و می تواند میزان ادرار تولید شده بدن شما را افزایش دهد

میزان مایعاتی که در روز مصرف می کنید را تغییر دهید- نوشیدن خیلی زیاد یا خیلی کم می تواند بی اختیاری ادراری را بدتر کند

کاهش وزن اگر اضافه وزن دارید یا چاق هستید- از محاسبه گرهای وزن سالم استفاده کنید تا ببینید که نسبت به قدتان وزن سالم دارید یا خیر

تمرینات عضلات کف لگن

عضلات کف لگن، عضلاتی هستند که شما به هنگام ادرار کردن برای کنترل جریان ادرار استفاده می کنید. آنها در اطراف مثانه و میزراه (لوله ای که ادرار را از مثانه به بیرون بدن هدایت می کند) قرار دارند. عضلات ضعیف یا آسیب دیده کف لگن می توانند باعث بی اختیاری ادراری شوند بنابراین، اغلب تمرین دادن به آنها توصیه می شود.

تحریک الکتریکی

اگر نمی توانید عضلات کف لگن را منقبض کنید، استفاده از دستگاهی که سیگنالهای الکتریکی را در عضلات اندازه گیری و تحریک می کند توصیه می شود. به این فرایند، تحریک الکتریکی گفته می شود.

بازخورد زیستی (بيوفيدبك)

بازخورد زیستی روشی است که با دادن بازخورد به شما نشان می دهد که تا چه حد تمرینات کف لگن را به خوبی انجام می دهید. چند روش مختلف برای بازخورد زیستی وجود دارد.

تمرینات مثانه

اگر برای شما بی اختیاری فوریتی تشخیص داده شد یکی از درمانهای اولیه پیشنهاد شده به شما تمرین مثانه است. اگر بی اختیاری ادراری ترکیبی داشته باشید تمرین مثانه ممکن است با تمرین عضلات کف لگن ترکیب شود. تمرین مثانه شامل یادگیری تکنیک هایی است كه طول زمان بین نیاز به دفع ادرار و دفع ادرار افزایش پیدا کند. معمولا مدت تمرینات دست کم 6 هفته زمان می برد.

دارو برای بی اختیاری ناشی از فشار

اگر بی اختیاری ناشی از فشار به طور قابل توجهی بهبود پیدا نکرد، جراحی بی اختیاری به عنوان گام بعدی پیشنهاد می شود. هرچند، اگر برای جراحی مناسب نباشید یا نخواهید که جراحی شوید، ممکن است دارویی به نام دولوکستین به شما کمک کند. این دارو به افزایش تون ماهیچه ای میزراه کمک می کند و به آن کمک می کند بسته بماند. لازم است روزی دوبار این دارو را به صورت خوراکی مصرف کنید و بعد از دو تا چهار هفته از شما آزمایش گرفته می شود تا مشخص شود که آیا دارو موثر بوده است یا خیر.

داروهای بی اختیاری فوریتی

داروهای ضد موسکارینی[10]

اگر تمرین مثانه برای بی اختیاری ادراری فوریتی شما موثر نبود، پزشکتان داروهایی موسوم به ضد موسکارینی تجویز خواهد کرد. اگر سندروم مثانه پرکار  (OAB)نیز داشته باشید داروهای ضد موسکارینی تجویز می شوند زیرا نیاز به دفع فوری ادرار در این سندروم با یا بدون بی اختیاری ادراری فوریتی وجود دارد. تعدادی از داروهای ضد موسکارینی مختلف برای درمان بی اختیاری ادراری فوریتی قابل استفاده هستند اما رایجترین آنها اوکسی بوتینین، تولترودین و دارینفناسین هستند.

میرابگرون

اگر داروهای ضد موسکارینی برای شما مناسب نبودند یا به مشکل بی اختیاری فوریتی شما کمک نکردند یا باعث ایجاد عوارض جانبی ناخوشایند شدند ممکن برای شما داروی جایگزین به نام میرابگرون تجویز شود.

میرابگرون باعث عدم انقباض عضلات مثانه می شود که به مثانه کمک می کند ادرار را جمع و ذخیره کند. معمولا روزی یک بار به صورت خوراکی مصرف می شود.

جراحی های بی اختیاری ادراری 

اگر درمان بی اختیاری ادراری ناموفق بود یا مناسب شما  نبود، جراحی یا عمل های دیگر توصیه می شود.

پيشگیری از بی اختیاری ادراری

همیشه امکان ندارد بشود جلوی بی اختیاری ادراری را گرفت اما سبک زندگی سالم می تواند امکان ایجاد این شرایط را کاهش دهد.

وزن سالم

چاق بودن خطر بی اختیاری ادراری را افزایش می دهد. بنابراین باید با حفظ وزن سالم از طریق ورزش و تغذیه سالم این خطر را کاهش دهید.

عادتهای نوشیدن

پزشکتان بسته به نوع مشکل خاص مثانه شما، به شما درباره میزان مایعاتی که باید مصرف کنید مشاوره می دهد. اگر بی اختیاری ادراری دارید، الکل و نوشیدنی هایی که کافئین دارند مثل چای، قهوه و کولا را متوقف کنید. این ماده باعث می شود کلیه های شما ادرار بیشتری تولید کنند و مثانه شما را تحریک می کنند.

اگر فعلا قادر به ترك كامل الكل نيستيد،حداكثر روزانه مصرف الکل توصیه شده به صورت زیر است:

سه تا چهار واحد در روز برای مردان

دو تا سه واحد در روز برای زنان

یک واحد الکل تقریبا نیم پیمانه آبجوی دیررس معمولی – قوی یا یک پیمانه مشروبات الکلی (25 ميلی ليتر) محسوب می شود.

اگر به هنگام شب تکرر ادرار دارید سعی کنید ساعتهای قبل از خواب مایعات کمتری بخورید. هرچند، بايد مطمئن شوید به هنگام روز به اندازه کافی مایعات می خورید.

تمرینهای کف لگن

بارداری و زایمان، عضلاتی که جریان ادرار از مثانه را کنترل می کنند، ضعیف می کند. اگر باردارید، تقویت عضلات کف لگن به شما کمک می کند جلوی بی اختیاری ادراری را بگیرید. مردان نیز با تمرینهای کف لگن از تقویت عضلات کف لگن سود می برند.

[1]urinary incontinence

[2]Overactive bladder syndrome 

[3]Overflow incontinence

[4]Total incontinence

[5]chronic urinary retention

[6]lower urinary tract symptoms

[7]dipstick test

[8]residual urine test

[9]Cystoscopy (مشاهده داخل مثانه با دوربین)

[10]Antimuscarinics