ایمن سازی
ایمن سازی
واکسن، میکروب ضعیف شده، زنده، کشته شده یا سم ضعیف شده میکروب یا بخشی از اجزای بدنه میکروب است که طبق برنامهای خاص به صورت خوراکی یا از راههای دیگر آن را به بدن انسان وارد میکنند تا ایجاد آنتی بادیهای محافظ در مقابل بیماریها را تحریک کند و به این ترتیب فرد واکسینه در برابر بیماری در صورتی که در معرض آن قرار بگیرد، مصون میشود. واکسن در سنین بسیار پایین به کودکان تجویز میشود. نظرات اشتباه زیادی در مورد ایمن سازی وجود دارد و بعضی از والدین درباره ایمن سازی کودکانشان نگران هستند. این بخش حاوی اطلاعاتی است که به این نگرانیها پاسخ میدهد؛ البته شما باید پیش از واکسیناسیون کودکتان، در مورد برنامه ایمن سازی با پزشکتان یا مراقب سلامت در مراکز بهداشتی درمانی گفتگو کنید.
ایمن سازی بی خطر است و تنها دلیل محکمی که میتواند مانع از واکسیناسیون شود شرایط نوزاد و نظر پزشک است. ایمن سازی در پیشگیری از بسیاری بیماریها که میتوانند باعث وخامت حال و حتی مرگ شوند، مؤثر است و در چند دهه اخیر این بیماریها که زمانی شایع بودند به دلیل واکسیناسیون دیگر به ندرت مشاهده میشود. حتی کسانی که واکسن نزدهاند به این دلیل که از تعداد افراد حامل عامل بیماری کاسته شده است و میزان انتقال تقلیل یافته، از مزایای آن بهره مند شدهاند.
ایمن سازی در مقابل دیفتری، فلج اطفال، کزاز، هپاتیت ب، سیاه سرفه، هموفیلوس آنفلوآنزای تیپ B، سرخک، اوریون و سرخجه برای همه کودکان توصیه میشود. واکسن سایر بیماریها مطابق با برنامه ایمن سازی برای افرادی تجویز میشوند که خطر ابتلا به آنها با سفر به نواحی دیگر دنیا وجود دارد.
بعضی کودکان پس از واکسیناسیون عوارض جزئی پیدا میکنند که به آسانی در خانه قابل کنترل است. (بخش توصیههای خانگی درباره عوارض واکسیناسیون را مطالعه کنید.) عوارض جدی بسیار نادرند و تنها در یک نفر از هر ۱ میلیون نفر که واکسینه میشوند، دیده میشوند. لازم نیست واکسینه کردن کودک را به دلیل بیماری جزئی مثل سرماخوردگی به تأخیر انداخت. واکسنها سیستم ایمنی کودک را تضعیف نمیکنند.
هیچ راه دیگری به جز واکسیناسیون برای پیشگیری از بیماریهای شایع زیر وجود ندارد. باید مطابق با برنامه اصلی ایمن سازی کشور، همه کودکان واکسن دریافت کنند. برنامه واکسیناسیون کشور ما طبق جدول زیر است و ممکن است تغییراتی کند که معمولاً از طریق مراکز بهداشتی درمانی اجرا خواهد شد. ضروری است برای ایجاد مصونیت لازم انجام واکسیناسیون در تاریخهای مقرر و سروقت انجام شود و از تعجیل و یا تأخیر پرهیز گردد.
سن | نوع واکسن |
بدو تولد | ب.ث.ژ- هپاتیت ب- فلج اطفال خوراکی |
۲ ماهگی | پنج گانه- فلج اطفال خوراکی |
4 ماهگی | پنج گانه- فلج اطفال خوراکی و فلج اطفال تزریقی |
6 ماهگی | پنج گانه- فلج اطفال خوراکی |
12 ماهگی | MMR |
18 ماهگی | سه گانه- فلج اطفال خوراکی- MMR |
6 سالگی | سه گانه- فلج اطفال خوراکی |
توصیه های خانگی
١. بسیاری از نوزادان در محل تزریق درد دارند. در محل تزریق ممکن است قرمزی، ورم یا توده ایجاد شود.در ۲۴ ساعت اول بعد از تزریق واکسن میتوان با کمپرس سرد این عوارض را درمان کرد. میتوان در زمان بیداری کودک مقداری یخ را در پارچهای پیچید و هر ساعت به مدت ۵ دقیقه در محل تزریق نگه داشت. اکثر واکنشهای موضعی ظرف چند روز بهبود مییابد، هرچند گاهی تودههایی کوچک باقی میماند که باید پزشک آن را ببیند. استامینوفن برای هرگونه دردی مؤثر است. دیگر مسکنها یا تب برها پس از واکسیناسیون توصیه نمیشوند.
۲. تب خفیف به دنبال واکسیناسیون شایع است. تجویز قطره استامینوفن هر ۴ تا ۶ ساعت مفید است. دیگرمسکنها و یا تب برها پس از واکسیناسیون توصیه نمیشوند. تب باید ظرف ۱ تا ۲ روز رفع شود، اگر باقی ماند پزشک باید کودک را ببیند.
٣. گاهی بیماری خفیف با علایم آبریزش از بینی، تب خفیف و بثورات قرمز صورت و بدن ۷ تا ۱۰ روز پس از واکسن سرخک، سرخجه و اوریون رخ میدهد.
۴. هنگامی که بچه را آرام میکنید مراقب باشید به محل تزریق دست نزنید.
۵. بیش از ۹۹ درصد کودکان واکنشی به ایمن سازی ندارند و بسیاری حتی هنگام تزریق نیز احساس ناراحتی
نمیکنند.
۶. اگر کودک شما به دارو یا غذایی خاص آلرژی یا حساسیت دارد، باید به پزشک خود و مسئول واکسیناسیون
مرکز بهداشت اطلاع دهید.