زکریا چکاپ
آنفولانزا
آنفولانزا[1]
آنفولانزا یک بیماری ویروسی عفونی رایج است که توسط سرفه و عطسه گسترش می‌یابد که می‌تواند بسیار ناخوشایند باشد اما معمولاً بعد از حدود یک هفته احساس بهتری دارید. شما می‌توانید در تمام طول سال به آنفولانزا مبتلا شوید اما به‌طور ویژه در زمستان شایع است که به همین دلیل به آنفولانزای فصلی معروف است. آنفولانزا با سرماخوردگی یکسان نیست. آنفولانزا توسط گروه متفاوتی از ویروس‌ها ایجاد می‌شود و علائم به صورت ناگهانی، شدیدتر و طولانی‌تر آغاز می‌شوند.
علائم آنفولانزا
برخی علائم اصلی آنفولانزا شامل:
دمای بالاتر از 38 درجه سانتی گراد (تب) یا بالاتر
خستگی و ضعف
سردرد
دردهای عمومی
سرفه[2] خلط دار و یا خشک
علائم مشابه سرماخوردگی، نظیر بینی مسدود یا آبریزش بینی، عطسه و گلودرد می‌توانند همچنین توسط آنفولانزا ایجاد شوند اما شدتشان از علائم دیگری که دارید، کم‌تر است. آنفولانزا احساس خستگی و ناخوشی زیادی در شما ایجاد می‌کند که شما مجبورید در رختخواب بمانید و استراحت کنید تا زمانی که بهتر شوید.
چه کاری باید انجام داد
اگر شما علائم مشابه آنفولانزا دارید، اما سالم هستید معمولاً نیازی به مراجعه به پزشک ندارید. بهترین درمان استراحت در خانه، گرم نگه‌داشتن و نوشیدن آب فراوان برای اجتناب از دهیدراتاسیون است. شما می‌توانید برای پایین آوردن دمای بالا و رهایی از دردها اگر ضروری است استامینوفن یا ایبوپروفن بخورید. کار یا مدرسه را تا زمانی که بهتر می‌شوید تعطیل کنید. این امر برای بیش‌تر مردم، حدود یک هفته طول می‌کشد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟
پزشک خود را ملاقات کنید اگر:
65 سال یا بالاتر دارید
باردار هستید
بیماری پزشکی مزمن دارید- نظیر دیابت، بیماری قلبی، بیماری ریه، بیماری کلیه یا بیماری عصبی
سیستم ایمنی ضعیف شده دارید- برای مثال به علت داشتن شیمی‌درمانی یا ایدز
درد قفسه سینه‌دارید، تنگی نفس، مشکل در تنفس یا شروع سرفه خونی
علائمتان در طول زمان بدتر می‌شوند یا پس از یک هفته بهبود نیافته است
در این شرایط شما ممکن است به دارو برای درمان یا جلوگیری از عوارض آنفولانزا نیاز داشته باشید. پزشک ممکن است مصرف داروهای ضدویروسی را برای کاهش علائم و کمک به بهبودی سریع‌تر شما توصیه کند.
آنفولانزا چه مدت‌زمانی طول می‌کشد و آیا خطرناک است؟
اگر مبتلا به آنفولانزا هستید، پس از مدت کوتاهی از شروع عفونت معمولاً شروع به احساس بیماری می‌کنید. شما باید در طول یک هفته یا این حدود احساس خیلی بهتری داشته باشید، هرچند خستگی برای مدت طولانی‌تری احساس می‌شود. شما ممکن است از روز شروع علائمتان تا 3 تا 7 روز بعدی بیش‌تر عفونی باشید. کودکان و افراد با سیستم ایمنی ضعیف ممکن است برای مدت طولانی عفونی بمانند. بیش‌تر افراد بهبودی کامل دارند و هیچ مشکل دیگری را تجربه نمی‌کنند اما افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری‌های پزشکی مزمن خاص به احتمال بیش‌تر وضعیت بدتری بعد از آنفولانزا دارند یا عوارض جدی نظیر عفونت قفسه سینه می‌گیرند.
چگونه آنفولانزا می‌گیرید
ویروس آنفولانزا در میلیون‌ها قطره کوچک که از بینی و دهان شخص وقتی‌که سرفه و عطسه[3] عفونی دارد وجود دارد. این قطرات به‌طورمعمول حدود یک متر پخش می‌شوند. آن‌ها برای مدتی قبل از رسیدن به زمین و سطوح در هوا معلق می‌مانند و ویروس می‌تواند تا 24 ساعت در محیط زنده بماند. هرکسی که این قطرات را تنفس کند می‌تواند به آنفولانزا مبتلا شود. شما همچنین می‌توانید با لمس سطوحی که قطرات روی آن قرارگرفته‌اند اگر ویروس دستتان را آلوده کند و سپس بینی یا دهانتان را لمس کنید ویروس را بگیرید. هرروز وسایلی در خانه و در مکان‌های عمومی می‌توانند به‌آسانی با ویروس آنفولانزا آلوده شوند که این وسایل شامل غذا، دستگیره در، ریموت کنترل، نرده‌ها، دهانه تلفن و کیبورد کامپیوتر هستند؛ بنابراین شستن مکرر دست‌هایتان مهم است. شما می‌توانید بارها به آنفولانزا مبتلا شوید زیرا ویروس آنفولانزا مرتباً تغییر می‌کند و بدن شما مقاومت طبیعی به نوع جدید ندارد.
پیشگیری از گسترش آنفولانزا
شما می‌توانید با رعایت بهداشت به‌درستی به توقف ابتلای خودتان به آنفولانزا و انتقال آن به دیگران کمک کنید. همیشه مرتباً دست‌هایتان را با صابون و آب گرم بشویید و به همان اندازه:
مرتباً سطوحی نظیر کیبورد کامپیوتر، تلفن و دستگیره در را تمیز کنید تا از شر میکروب‌ها[4] خلاص شوید
از دستمال برای پوشاندن دهان و بینی‌تان در زمان سرفه و عطسه استفاده کنید
در اسرع وقت دستمال‌های استفاده شده را در سطل زباله قرار دهید
شما می‌توانید با اجتناب از تماس‌های غیرضروری با افراد دیگر درحالی‌که عفونی هستید به توقف انتقال آنفولانزا کمک کنید. تا زمانی که احساس بهتر شدن ندارید به سرکار یا مدرسه نروید. در افرادی که در معرض خطر بیش‌تری از عوارض خطرناک آنفولانزا هستند واکسن سالانه آنفولانزا یا داروی ضدویروسی ممکن است برای کمک به کاهش خطر ابتلا به عفونت توصیه می شود.
علائم آنفولانزا
علائم آنفولانزا معمولاً 1 تا 3 روز پس از ابتلا به عفونت ایجاد می‌شوند. بیش‌تر مردم در طول یک هفته احساس بهتری دارند. با این وجود ممکن است سرفه طولانی‌مدت داشته باشید و برای دو هفته بعد هم احساس خستگی زیادی داشته باشید.
علائم اصلی
آنفولانزا می‌تواند هرکدام از علائم زیر را در شما ایجاد نماید:
تب ناگهانی- دمای 38 درجه سانتی گراد یا بالاتر
سرفه خلط دار یا خشک
سردرد
خستگی و ضعف
لرز[5]
درد ماهیچه‌ای
درد دست و پا یا مفاصل
اسهال یا درد شکم
تهوع و استفراغ
گلودرد
آبریزش یا گرفتگی بینی
عطسه
از دست رفتن اشتها
مشکل خواب
تفاوت آنفولانزا با سرماخوردگی
تشخیص اینکه شما آنفولانزا دارید یا سرماخوردگی گاهی می‌تواند سخت باشد، زیرا علائم می‌توانند کاملاً شبیه باشند. تفاوت‌های اصلی عبارت‌اند از:
علائم آنفولانزا:
وقوع سریع
معمولاً شامل تب و درد عضلانی
احساس ناخوشی زیادی برای ادامه فعالیت‌های معمولتان ایجاد می‌کند
علائم سرماخوردگی:
به‌تدریج ظاهر می‌شود
بیش‌تر بینی و گلو[6] را تحت تأثیر قرار می‌دهد
خفیف هستند بنابراین شما هنوز می‌توانید بیرون بروید و معمولاً به‌اندازه کافی خوب هستید که به سرکار برگردید
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید
اگر شما علائم مشابه آنفولانزا دارید، اما سالم هستید معمولاً نیازی به دیدن پزشک خود ندارید. شما باید فقط در خانه استراحت کنید تا احساس بهتری پیدا کنید، درحالی‌که خود را گرم نگه می‌دارید و آب فراوان می‌نوشید و اگر ضروری است مسکن بخورید.
به پزشک مراجعه کنید اگر:
65 سال یا بالاتر دارید
باردار هستید
بیماری پزشکی مزمن دارید- نظیر دیابت، بیماری قلبی، بیماری ریه، بیماری کلیه یا بیماری عصبی
سیستم ایمنی ضعیف شده دارید- برای مثال به علت داشتن شیمی‌درمانی یا ایدز
درد قفسه سینه‌دارید، تنگی نفس، مشکل در تنفس یا شروع سرفه خونی
علائمتان در طول زمان بدتر می‌شوند یا پس از یک هفته بهبود نمی‌یابند
در این شرایط شما ممکن است به دارو برای درمان یا جلوگیری از عوارض آنفولانزا نیاز داشته باشید.
درمان آنفولانزا
درمان در خانه
اگر سالمید می‌توانید از خودتان در خانه با استراحت، گرم نگه‌داشتن خودتان و نوشیدن آب فراوان برای جلوگیری از دهیدراسیون مراقبت کنید. اگر احساس ناخوشی و تب دارید، می‌توانید استامینوفن یا داروهای ضدالتهاب نظیر ایبوپروفن بخورید تا تب تان را پایین بیاورید و از درد خلاص شوید. کودکان زیر 16 سال نباید آسپرین بخورند. تا زمانی که بهتر می‌شوید به سرکار یا مدرسه نروید. برای بیش‌تر افراد، حدود یک هفته طول می‌کشد. اگر علائمتان بدتر شدند یا بیش از یک هفته طول کشیدند، پزشکتان را ببینید.
داروهای ضدویروسی
توصیه شده که پزشکان باید درمان افراد در گروه‌های در معرض خطر ذکرشده در بالا را با داروهای ضدویروسی اوسلتامیویر (تامی فلو) یا زانامیویر (رلنزا) برای کاهش خطر عوارض آنفولانزا انجام دهند. ضدویروس‌ها با توقف تکثیر ویروس آنفولانزا در بدن عمل می‌کنند. آن‌ها آنفولانزا را درمان نمی‌کنند اما ممکن است کمک کنند تا کمی از طول بیماری کاهش یابد و از برخی علائم خلاص شوید. تحقیقات اخیر پیشنهاد می‌کند که تامی فلو و رلنزا ممکن است در کاهش خطر عوارض آنفولانزا مؤثر نباشند و ممکن است اثرات جانبی ایجاد کنند، بنابراین همه پزشکان با استفاده از آن‌ها موافق نیستند؛ اما شواهد نشان می‌دهند که ضدویروس‌ها می‌توانند خطر مرگ در بیماران مبتلا به آنفولانزای بستری شده را کاهش دهند. بنابراین شواهد مهم است که پزشکان درمان بیمارانی که شدیداً ناخوش‌اند را با تجویز این داروها که مناسب‌اند ادامه دهند.
آنتی‌بیوتیک‌ها
آنتی‌بیوتیک‌ها برای آنفولانزا تجویز نمی‌شوند زیرا آن‌ها هیچ اثری روی ویروس‌ها ندارند، هرچند ممکن است اگر عوارضی از آنفولانزا نظیر عفونت قفسه سینه ایجاد شوند، تجویز شوند.
عوارض آنفولانزا
عوارض آنفولانزا بیش‌تر در افراد در گروه‌های پرخطر نظیر افراد مسن، زنان باردار و آن‌هایی که یک شرایط پزشکی مزمن دارند یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند اثر دارد. به این دلیل است که برای افراد در این گروه‌ها انجام واکسیناسیون آنفولانزای سالانه و مراجعه به پزشک اگر علائم آنفولانزا گسترش یابد، مهم است.
عفونت‌های قفسه سینه[7]
شایع‌ترین عارضه آنفولانزا عفونت باکتریایی قفسه سینه نظیر برونشیت است. گاهی اوقات این وضعیت می‌تواند خطرناک شود و به پنومونی تبدیل شود. یک دوره آنتی‌بیوتیک معمولاً عفونت قفسه سینه یا پنومونی را درمان می‌کند، اما گاهی اوقات می‌تواند مخصوصاً در افراد ضعیف و مسن تهدیدکننده زندگی باشد.
بدتر شدن شرایط موجود
در برخی افراد با بیماری‌های مزمن، ابتلا به آنفولانزا می‌تواند شرایطشان را بدتر کند. برای مثال، افراد مبتلا به بیماری‌های ریوی نظیر آسم و بیماری مزمن انسداد ریه (COPD) ممکن است متوجه شوند علائمشان پس از ابتلا به آنفولانزا شدیدتر می‌شوند. در افراد مبتلا به دیابت، آنفولانزا می‌تواند روی سطح قند خون اثر بگذارد که به‌طور بالقوه موجب هیپرگلایسمی (قند خون بالا) یا در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 موجب کتواسیدوز دیابتی (یک شرایط خطرناک ناشی از فقدان انسولین در بدن) می‌شود. اگر دیابت نوع 1 یا دیابت نوع 2 دارید و انسولین مصرف می‌کنید و اگر احساس ناخوشی دارید، بهتر است سطح قند خونتان را با دقت بیش‌تری بررسی کنید.
عوارض بارداری
اگر به آنفولانزا مبتلا شدید و باردار هستید این خطر وجود دارد که عفونت موجب مشکلات بارداری شود. آنفولانزا ممکن است منجر به زایمان زودرس (قبل از 37 هفته بارداری) گردد یا ممکن است باعث شود نوزادتان در هنگام تولد وزن پایینی داشته باشد. گاهی اوقات ابتلا به آنفولانزا در طول بارداری می‌تواند منجر به سقط جنین یا تولد نوزاد مرده شود.
عوارض نادر
عوارض آنفولانزا که کم‌تر شایع‌اند شامل:
ورم لوزه[8]- التهاب لوزه ها
اوتیت میانی- عفونت گوش میانی
سینوزیت- التهاب پوشش سینوس ها (حفره‌های کوچک و پر از هوا پشت استخوان‌های گونه و پیشانی)
تشنج ناشی از تب - تشنجی که زمانی رخ می‌دهد که کودک تب دارد
مننژیت- عفونت در مغز و نخاع
انسفالیت- التهاب مغز
پیشگیری از آنفولانزا
3 راه اصلی برای پیشگیری از آنفولانزا وجود دارد،
واکسیناسیون آنفولانزا
بهداشت مناسب (مانند شستن دست و تمیز کردن اشیا آلوده)
داروهای ضدویروس
واکسن آنفولانزا
واکسن[9] سالانه آنفولانزا می‌تواند خطر ابتلای هرساله شما به آنفولانزا را کاهش دهد، هرچند 100% مؤثر نیست زیرا نمی‌تواند علیه هر نوعی از ویروس آنفولانزا عمل کند. واکسن آنفولانزا برای افراد زیر بیش از همه ضروری است:
هر کس که 65 سال و بالاتر دارد
زنان حامله
هر کس که خیلی اضافه‌وزن دارد (یا شاخص توده بدنی بالای 40)
کودکان و بزرگسالان با یک بیماری زمینه‌ای (مخصوصاً بیماری‌های مزمن قلبی و ریوی)
کودکان و بزرگسالان با سیستم ایمنی ضعیف
کودکان 2 تا 5 ساله و آن‌هایی که هنوز مدرسه نرفته‌اند
همه کودکان دبستانی
بزرگسالان بالای 18 سال و کودکان 6 ماهه تا کم‌تر 2 سال در این گروه ها یک تزریق سالیانه دارند، در حالی که کودکان 2 تا 17 ساله سالانه اسپری بینی دارند. بهترین زمان برای واکسیناسیون در پاییز بین شهریور و اوایل آذر است. اگر شما دریکی از گروه‌های واجد شرایط ذکرشده در بالا هستید، باید هرساله واکسیناسیون آنفولانزا انجام دهید تا در امان باشید. ویروس‌هایی که موجب آنفولانزا می‌شوند هرساله تغییر می‌کنند، بنابراین آنفولانزای این زمستان از آنفولانزای گذشته متفاوت است.
بهداشت مناسب
برای کاهش خطر ابتلا به آنفولانزا یا انتقال آن به افراد دیگر شما باید همیشه:
مطمئن باشید که مرتباً دست‌هایتان را با صابون و آب گرم می‌شویید
مرتباً سطوح (نظیر کیبوردتان، تلفن و دستگیره‌های در) را برای خلاصی از میکروب‌ها تمیز کنید.
از دستمال برای پوشاندن دهان و بینی‌تان در هنگام سرفه و عطسه استفاده کنید
در اسرع وقت دستمال‌ها را در سطل زباله قرار دهید
داروهای ضدویروسی
برای جلوگیری از آنفولانزا مصرف داروهای ضدویروسی اوسلتامیویر (تامی فلو) یا زانامیویر (رلنزا) اگر همه موارد زیر را انجام داده‌اید، توصیه می‌شود:
اطرافتان آنفولانزا زیاد است
بالای 65 سال هستید، باردارید، یا بیماری دارید که شمارا درخطر عوارض آنفولانزا قرارمی دهد نظیر دیابت، بیماری‌های قلبی، بیماری‌های ریوی، بیماری‌های کلیوی یا یک بیماری عصبی
اگر شما با فردی با بیماری شبه آنفولانزا در تماس بوده‌اید ، می‌توانید درمان ضدویروسی را در طی 48-36 ساعت آغاز کنید
واکسیناسیون آنفولانزا انجام نداده‌اید
اگر شیوع آنفولانزا در یک‌منزل مسکونی یا خانه سالمندان باشد- که ویروس آنفولانزا می‌تواند اغلب به‌سرعت پخش شود- داروی ضدویروسی ممکن است به افرادی که در تماس با افراد با آنفولانزای تأییدشده هستند، پیشنهاد شود.
[1] Flu
[2] cough
[3] sneezes
[4] germ
[5] chills
[6] throat
[7] Chest
[8] tonsillitis
[9] vaccine